ΑΝΤΩΝΙΟΣ Φ. ΧΑΛΑΣ : Ο ΟΜΗΡΟΣ ΠΕΡΙ ΑΤΛΑΝΤΙΔΟΣ

Lairesse Gerard: Ο Ερμής διατάζει την Καλυψώ να αφήσει τον Οδυσσέα. 

Lairesse, Gerard de, περίπου 1680, λάδι σε μουσαμά. Άμστερνταμ, Rijksmuseum

 

Ο ΟΜΗΡΟΣ ΠΕΡΙ ΑΤΛΑΝΤΙΔΟΣ

 

Γράφει ο  ΑΝΤΩΝΙΟΣ  Φ. ΧΑΛΑΣ

 

Η λέξι «Άτλας» είναι το «συλλογικό» όνομα, κάτω από το όποιο κρύπτεται ολόκληρος ο άγνωστος πολιτισμός εκατομμυρίων ετών του πλανήτη μας. Ολόκληρη η Αρχαία Ελληνική Φιλολογία (από τον Μουσαίο, Λίνο, Ορφέα, Ησίοδο και Ομηρο —μέσω του Πλάτωνος και Αριστοτέλους — ίσαμε τους τελευταίους Νεοπλατωνικούς: Πρόκλον Ολυμπιόδωρον και Δαμάσκιον) μιλάει συνεχώς, επανειλημμένα, ακατάπαυστα περί των ΑΤΛΑΝΤΙΝΩΝ... Και όμως ! Πολλοί λίγοι, ελάχιστοι, πού ούτε στα δάκτυλα καλά καλά μετρούνται, έχουν κατανοήσει το καταπληκτικό μυστικό πού κρύβεται κάτω από την μαγική, την πολυσήμαντη λέξι: ΑΤΛΑΣ !

 

Δεν πρέπει να καταφερόμαστε για την αμάθεια αυτή των «σοφών» Ελληνιστών και Αρχαιολόγων ! Η Αρχαία Ελλάς κατέβαλε συστηματικές προσπάθειες να κράτηση μυστικά και τα μυστήρια της Προϊστορίας του Πλανήτη μας και την συνολική Επιστήμη και περισσότερο όλων την Αλχημεία ή Χρυσοποιΐα και την Μαγεία ή Παντοδυναμία από τους «βέβηλους».

 

Ας δούμε τι ο Όμηρος μάς φανερώνει για τον Άτλαντα.

 

Εκεί όπου αποκαλύπτει ο Όμηρος το φοβερό μυστήριο   της   ΑΤΛΑΝΤΙΔΟΣ,  -της μεγάλης δηλαδή Ηπείρου, όμοια της οποίας δεν έχει να επιδείξει η σημερινή διάρθρωση του Πλανήτη μας με τις πέντε του σημερινές Ηπείρους- είναι η τρίτη σελίδα της Οδύσσειας του. Όσοι έχουν διαβάσει την Οδύσσεια ξέρουν, ότι το πρώτα Γράμμα, το Άλφα, ή η πρώτη Ραψωδία της Οδύσσειας έχει για τίτλο : «Θεών αγορά. Αθηνάς παραίνεσις προς Τηλέμαχον» πού μπορεί να μεταφρασθεί «Σύσκεψη ή συμβούλιο των θεών του Ολύμπου. Προτροπή και συστάσεις της θεάς Αθηνάς προς τον Τηλέμαχο».

 

«Το Συμβούλιο των θεών» περιστρέφεται και συζητεί από πού προέρχονται οι συμφορές στους ανθρώπους. Και ό Ζευς υποδεικνύει. ότι ο φόνος του Αίγισθου από τον Ορέστη και το κακό εκείνο τέλος του, δεν ήτανε παρά το αναπόφευκτο αποτέλεσμα του προγενεστέρου κακουργήματος τού Αιγίσθου, πού δολοφόνησε μέσα ατό λουτρό του, τον από το Ίλιον επιστρέφοντα αρχηγό των Ελλήνων Αγαμέμνονα, με τη συνεργασία της γυναίκας τού Αγαμέμνονα Κλυταιμνήστρας. Και τότε η Αθηνά λαμβάνει τον λόγο και λέγει προς τον Πατέρα των ανδρών και των Θεών, επομένως και Πατέρα της, Δία :

 

Όσα μας είπες ευρίσκουν απήχηση μέσα στην ψυχή μας:

όσα ο Αίγισθος έπαθεν, είναι αντάξια της κακουργίας,

της ασεβείας κι’ ανόμων του σχέσεων   και ατιμίας;

Εύχομαι τέτοια να πάθουν και όσοι τα ίδια πράττουν.

Πάντα οι σκέψεις μου όμως στον γιό του Λαέρτη πηγαίνουν:

Καίεται τώρα από καιρό η ψυχή μου για τον   Οδυσσέα,

τον πολυμήχανο, ανδρείο και εμπειροπόλεμο άντρα:

δυστυχισμένος κρατιέται μακριά από τους   συγγενείς του,

πάσχοντας μύρια δεινά, χρόνια τώρα   πολλά, στο Νησί της Κατάρας,

τον αφαλό της θαλάσσης η νήσος αυτή σχηματίζει:

πέλαγος γύρω απέραντο βλέπεις και τίποτις άλλο.

Μέσα σε μαύρη   μαγεία, κι' αθέμιτα   πύρινα πάθη,

σ' ακολασία  αφάνταστη, σ’ εγωισμό κι’ ατιμία,

ζούνε οι κάτοικοι, πέρα για  πέρα, της άνομης νήσου :

στου απαίσιου του ΑΤΛΑΝΤΟΣ, που το κακό μηχανάται,

στην πολυποίκιλη και  πολυξάκουστη φύτρα ανήκουν :

Έχει ο Άτλας αυτός μάκρυνες και πανίσχυρες   στήλες,

που χωρισμένο κρατούν απ' την Γη τον Ουράνιο Θόλο.

Κάθε γωνιά της θαλάσσης την ξέρει   κατάβαθ' ο  ΑΤΛΑΣ.

Μέσα σ' αυτό το Νησί της Κατάρας, περνά μαύρες μέρες

ο δυστυχής Οδυσσεύς,  επειδή δεν υπάρχει ελπίδα

για να ξεφύγει απ' τα τόσα τα θέλγητρα και την μαγεία,

πού παντοδύναμα, γύρω του, τόνε κρατούν δεσμευμένο.

 

Ας μελετήσει καλά ο αναγνώστης τους αποκαλυπτικότατους αυτούς στίχους του Ομήρου. Και θα καταλάβει την σημασία των «συλλογικών ονομάτων». Στην Ελληνική Μυθολογία η λέξη «θυγάτηρ», «κόρη» σημαίνει ολόκληρη υποφυλή, ολόκληρο Έθνος, πού κατάγεται από τον «Πατέρα». Εδώ Πατέρας ή Αρχική Φυλή είναι ο Άτλας, δηλαδή οι κάτοικοι της απέραντης Ηπείρου ΑΤΛΑΝΤΙΔΟΣ, πού (στην εποχή του Ομήρου) βρίσκεται στον πυθμένα της θάλασσας: γιατί αυτό σημαίνει η αντίστοιχη φράση του Ομήρου : «θαλάσσης πάσης βένθεα οίδεν» πού έχουμε μεταφράσει με τον στίχο: «Κάθε γωνιά της θάλασσας την   ξέρει   κατάβαθα  ο Άτλας»

 

Επομένως η «Καλυψώ», η θυγατέρα του Άτλαντος, δεν είναι άλλη παρά το τελευταίο Νησί, το τελευταίο απομεινάρη της κάποτε ένδοξης και με ουρανογείτονα πολιτισμό Ατλαντίδας, όπως ο Πλάτωνας μας αποκαλύπτει στον Τίμαιο του και στον Κριτία του. 

 

Την «Καλυψώ», την Ατλαντίδα στην έσχατη παρακμή και πώρωση της μας διηγείται ότι επισκέφθηκε ο Οδυσσέας ! Την Καλυψώ».., δηλαδή την ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ που καλύφθηκε υπό των υδάτων! Και ας μη φαντασθεί ο ευμενής αναγνώστης πως αυτοσχεδιάζουμε: ο σοφός Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης Ευστάθιος*, στα σχόλια του απάνω στην Οδύσσεια, μας αποκαλύπτει πώς η ΚΑΛΥΨΩ είναι η ΑΤΛΑΝΤΙΣ  που καλύφτηκε από τα ύδατα του Ατλαντικού Ωκεανού. 

 

* Ο Ευστάθιος Θεσσαλονίκης (περ. 1115 – 1195/6) ήταν Βυζαντινός λόγιος και κληρικός. Είχε καταγωγή από την Κωνσταντινούπολη, και έγινε Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης περίπου το 1178. Είναι ιδιαίτερα γνωστός για την ιστορία του αναφορικά με τη λεηλασία της Θεσσαλονίκης από τους Νορμανδούς το 1185 (στην οποία αιχμαλωτίστηκε προσωρινά), αλλά και τα ερμηνευτικά σχόλιά του για τον Όμηρο.

 

Για τον συγγραφέα Αντώνιο Χάλα

 

Ο Αντ. Χαλάς γεννήθηκε στο Μπατσί της Άνδρου το 1891 και πέθανε στην Αθήνα το 1967. Αρχικά φοίτησε στις Ελληνικές σχολές της Κωνσταντινούπολης. Στη συνέχεια, σπούδασε φιλολογία, φιλοσοφία και θεολογία στην Γαλλία, Ελβετία και Αγγλία.

 

Δεινός κάτοχος της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας, καθώς και γνώστης των κυριοτέρων Ευρωπαϊκών γλωσσών, δηλώνει ο ίδιος σε κάποιο κείμενό του ότι έγραφε και μιλούσε δέκα ξένες γλώσσες: Λατινικά, Αγγλικά, Γερμανικά, Γαλλικά, Ρωσικά, Ιταλικά, Ινδικά, Ισπανικά και Εβραϊκά.

 

Υπήρξε διαπρεπής δημοσιογράφος, λόγιος και συγγραφέας μεγάλου αριθμού σημαντικών έργων. Μετέφρασε και σχολίασε έργα του Αριστοτέλη και του Πλούταρχου. Εκτός της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας, την οποία είχε μελετήσει σε βάθος, ασχολήθηκε και με συστηματική μελέτη της Ανατολικής φιλοσοφίας, ειδικότερα με εκείνη των Ινδιών.

 

Περιοδικό "Ιλισός" τεύχος 1 Μάιος 1956