-->

Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2009

Ρημάζει ο χώρος του αεροδρομίου στο Ελληνικό



Καθώς πέρασα σε αυτόν τον χώρο σαν εργαζόμενος στην ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας μου δεν είναι παράξενο το ότι αισθάνομαι βαθειά θλίψη για την σημερινή κατάντια του πρώην αεροδρομίου ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ.



Θεωρώ ότι η εγκατάλειψή του και το ξεσπίτωμα της ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ από το σπίτι της ήταν ένα μεγάλο ΤΡΑΓΙΚΟ λάθος που της δημιούργησε πολλά προβλήματα στα χρόνια που ακολούθησαν. Το αεροδρόμιο αυτό θα μπορούσε να είχε διατηρηθεί σαν εναλλακτική λύση ή σαν αεροδρόμιο της ΟΑ. Δυστυχώς άλλες ήταν οι βουλές των κυβερνώντων.


Η σημερινή εμφάνιση πάντως του χώρου δεν τιμά κανένα και προπάντων εκείνους που αποφάσισαν την εγκατάλειψή του.

κγ


Ρημάζει ο χώρος του αεροδρομίου στο Ελληνικό

Κατεστραμμένα κτίρια και κουφάρια αεροπλάνων είναι η εικόνα που συναντά κανείς στον πρώην αερολιμένα. Αντιδράσεις από τους δήμους αλλά και τους κατοίκους


Εικόνα εγκατάλειψης παρουσιάζει ο χώρος του πρώην αεροδρομίου στο Ελληνικό, παρά τις από ετών... υπερκομματικές δηλώσεις για την αξιοποίηση και μετατροπή του σε μητροπολιτικό πάρκο πρασίνου.

Ρημάζει ο χώρος του αεροδρομίου στο Ελληνικό

Μια ξεχασμένη αχανής έκταση με κατεστραμμένα κτίρια, όπως το τέρμιναλ του Δυτικού Αερολιμένα, και ξεχασμένα κουφάρια αεροπλάνων που έχουν απομείνει για να θυμίζουν τον πρώτο κρατικό αερολιμένα της χώρας.

Η ειρωνεία είναι ότι η εν δυνάμει δημιουργία Μητροπολιτικού Πάρκου στην περιοχή συμπεριλαμβάνεται στις δεσμεύσεις όλων των κυβερνήσεων των τελευταίων 14 ετών, χωρίς ωστόσο καμία μέχρι στιγμής να προβαίνει στην υλοποίησή του.

Το γεγονός αυτό προκαλεί τις αντιδράσεις τόσο των δημάρχων των όμορων δήμων όσο και των πολιτών της περιοχής που βλέπουν τον χώρο του πρώην αεροδρομίου να παραμένει ανεκμετάλλευτος και να ρημάζει...

Η πρώτη αναφορά έγινε το 1995 με την ψήφιση του νόμου 2338/95, στον οποίο αναφέρεται ότι ο χώρος του Ελληνικού «προορίζεται κυρίως για τη δημιουργία μητροπολιτικής ζώνης πρασίνου». Χαρακτηριστική ήταν η ομιλία στη Βουλή του τότε υπουργού ΠΕΧΩΔΕ, Κώστα Λαλιώτη, που επιβεβαιώνει τη δέσμευση.

«Μετά την έναρξη λειτουργίας του Αεροδρομίου των Σπάτων κλείνει οριστικά το Αεροδρόμιο του Ελληνικού. Ετσι, απελευθερώνεται μία έκταση 5.000 στρεμμάτων που μαζί με την έκταση της Αμερικανικής Βάσης (περίπου 1.800 στρεμ.) αποτελεί ενιαίο χώρο. Εχουμε δεσμευτεί ότι η περιοχή θα μετατραπεί σε Μητροπολιτική Ζώνη Πρασίνου που θα αναβαθμίσει τη ζωή των κατοίκων τόσο στις πυκνοκατοικημένες περιοχές των όμορων δήμων όσο και σε ολόκληρο το Λεκανοπέδιο».

Στις 31 Ιανουαρίου 2001, και εν όψει των εγκαινίων του αεροδρομίου «Ελευθέριος Βενιζέλος», ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης έκανε σαφή την πρόθεση της κυβέρνησης για τη δημιουργία του πάρκου και δήλωσε: «...Εκεί θα υπάρξει μητροπολιτικός χώρος πρασίνου. Θα γίνει ένα μεγάλο πάρκο. Πιστεύω πως θα είναι το μεγαλύτερο πάρκο στην Ευρώπη».

Στις 8 Δεκεμβρίου 2003 η τότε υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Βάσω Παπανδρέου συναντάται με τον κ. Σημίτη και αμέσως μετά λέει: «Ο κ. Σημίτης έχει δηλώσει δύο φορές πως το Ελληνικό θα γίνει μητροπολιτικό πάρκο και ότι ένα μέρος του, περί τα 1.000 στρέμματα, θα δοθεί προς εκμετάλλευση».

Μόλις τρεις μήνες αργότερα, στις 17/02/2004, ο Κώστας Καραμανλής σε ομιλία του αναφερόταν στο αεροδρόμιο του Ελληνικού τονίζοντας: «το Ελληνικό είναι μία από τις τελευταίες ευκαιρίες για την αύξηση του πρασίνου στην πόλη. Δεν υπάρχει δίλημμα τσιμέντο ή πράσινο. Η απάντηση είναι ξεκάθαρη και αυτονόητη. Δεσμευόμαστε ότι οι χώροι που απελευθερώθηκαν, στο μεγαλύτερο ποσοστό τους, θα χρησιμοποιηθούν αποκλειστικά για τη δημιουργία πρότυπου πάρκου».

Στις 8 Ιουνίου 2006 ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, Γιώργος Σουφλιάς, παρουσιάζει για πρώτη φορά τα σχέδια για την κατασκευή του πάρκου και περίπου έναν χρόνο αργότερα, στις 2 Αυγούστου 2007, τα παρουσιάζει ξανά, λέγοντας ότι το έργο θα ολοκληρωθεί το 2013.

Επαγρυπνούμε, δεν εφησυχάζουμε
Η έκταση κατακερματίζεται εδώ και χρόνια

Χρήστος Κορτζίδης, δήμαρχος Ελληνικού.

Η έκταση του πρώην αεροδρομίου κατακερματίζεται εδώ και χρόνια, σε βάρος του σχεδιασμού ενός πραγματικά ενιαίου Μητροπολιτικού Πάρκου, υψηλού πρασίνου με ήπιες αθλητικές και πολιτιστικές χρήσεις.

Από τη μια μεριά η παραχώρηση χώρων σε διάφορες ανώνυμες εταιρείες του Δημοσίου και σε ιδιώτες με σκοπό την οικονομική εκμετάλλευσή τους. Από την άλλη η επαπειλούμενη πολεοδόμηση 1.000 στρεμμάτων που εμπεριέχει η πρόταση του ΥΠΕΧΩΔΕ που κατατέθηκε το 2007 σε δημόσια διαβούλευση.

Το ΠΑΣΟΚ ως αντιπολίτευση είχε αντιταχθεί στην πρόταση Σουφλιά που ήταν συνέχεια του Διεθνούς Αρχιτεκτονικού Διαγωνισμού για το Μητροπολιτικό Πάρκο Ελληνικού που είχε γίνει επί κυβέρνησης Σημίτη. Περιμένουμε στην πράξη να δούμε. Επαγρυπνούμε, δεν εφησυχάζουμε.

Επιτακτική ανάγκη το πάρκο
Μοναδική ευκαιρία για πράσινο στην Αθήνα

Χριστίνα Θεοχάρη, περιβαλλοντολόγος:

Η περίπτωση των περίπου 5.300 στρεμμάτων της έκτασης του πρώην Αεροδρομίου Ελληνικού αποτελεί μια μοναδική ευκαιρία για την αύξηση του ποσοστού πρασίνου στην Αθήνα, που αποτελεί πανευρωπαϊκή «πρωτεύουσα» στην έλλειψη πράσινου και ελεύθερων χώρων.

Ενα μέγεθος ιδιαίτερα σημαντικό, αν το συγκρίνουμε με άλλες μεγαλουπόλεις ή μητροπολιτικές περιοχές του ευρωπαϊκού χώρου όπου έγιναν αναπλάσεις ανάλογες, όπως η La Villette (550 στρέμ.), το πρώην αεροδρόμιο Fornebu του Οσλο (3.400 στρέμ.), το λιμάνι της Κοπεγχάγης, καθώς και κλασικά παραδείγματα όπως το Central Park της Νέας Υόρκης (3.700 στρέμ.), το Centerial -πρώην Millennium- Park στο Σίδνεϊ (4.500 στρέμ.) ή το Hyde Park του Λονδίνου (2.500 στρέμ.).

Η ύπαρξη πνευμόνων λειτουργικού πρασίνου, που θα βελτιώσουν ουσιαστικά και πρακτικά την ποιότητα ζωής των κατοίκων της Αττικής, είναι επιτακτική ανάγκη για ολόκληρο το Λεκανοπέδιο.

Τα θλιβερά δεδομένα της Αθήνας, με το μικρότερο ποσοστό πρασίνου, 2.55 μ2/κάτοικο, από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα, τα προβλήματα της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, των μικροσωματιδίων, του όζοντος, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η περίπτωση του πρώην Αεροδρομίου του Ελληνικού αποτελεί μια μοναδική ευκαιρία για την αύξηση αυτού του ποσοστού. Η αποκατάσταση ενός χώρου είναι συνάρτηση φυσικών, κοινωνικών και οικονομικών παραγόντων, που διαμορφώνουν σε κάθε περίπτωση τον τρόπο και τον χαρακτήρα ανάπτυξης της έκτασης αυτής.

Μια μελέτη θα πρέπει να αναδείξει όλες τις πλευρές του θέματος: τη σύλληψη, τη σχεδίαση, την κατασκευή, τη διαχείριση, τη συντήρηση - λειτουργία και το ακανθώδες ζήτημα της εξεύρεσης πόρων.

Το θέμα της αξιοποίησης του χώρου του Ελληνικού δεν έχει μόνο τοπική σημασία, αλλά υπερτοπική και ενδιαφέρει όλους. Οι οποιεσδήποτε αποφάσεις θα επηρεάσουν γενικότερα την Αθήνα, όπου υπάρχει οικιστικός κορεσμός και προβληματικές υποδομές. Οταν πρόκειται για ελεύθερους χώρους πρασίνου, αναψυχής και ανάσας για τους κατοίκους του Λεκανοπεδίου Αττικής, δεν μπορεί να επικρατούν λογικές ανταποδοτικότητας λογιστικού τύπου.

Για το Ελληνικό υπάρχουν δύο προτάσεις:

Η μία του ΥΠΕΧΩΔΕ απαντά στο θέμα της χρηματοδότησης με την παραχώρηση μέρους από τη συνολική έκταση για ήπια οικιστική ανάπτυξη. Πρόκειται για έκταση 1.000 στρεμμάτων, που ισοδυναμεί με την ανάπτυξη 10.000 κατοικιών των 100 τ.μ. Η πρόταση αυτή οδηγεί στη δημιουργία μιας πόλης μέσα στην πόλη με όλα όσα αυτό συνεπάγεται.

Η άλλη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης υποστηρίζει την αξιοποίηση του χώρου αποκλειστικά για πράσινο, αναψυχή, αθλητισμό και πολιτισμό, που όμως θα πρέπει να αναλυθεί και να τεκμηριωθεί περισσότερο.

Η ιστορία του αερολιμένα
Το 1938 έγιναν οι πρώτες πτήσεις

Επειτα από 63 χρόνια συνεχούς λειτουργίας στο Ελληνικό, το Διεθνές Αεροδρόμιο της Αθήνας μεταφέρθηκε το 2001 στα Σπάτα. Πρωτολειτούργησε το 1938 με διάδρομο προσγείωσης 1.800 μέτρων. Την πρώτη εκείνη χρονιά εξυπηρέτησε 8.500 επιβάτες και 1 τόνο φορτίου.

Στα 12 χρόνια της λειτουργίας του, το 1950, το αεροδρόμιο διέθετε πλέον δύο διαδρόμους των 2.250 μέτρων και η ετήσια κίνηση είχε ανέλθει σε 234.000 επιβάτες. Εκείνη την περίοδο ξεκίνησαν και οι πρώτες συζητήσεις για τη μεταφορά του σε μεσογειακή τοποθεσία. Εξετάστηκαν διάφορες εναλλακτικές λύσεις, αλλά τελικά το 1957 αποφασίστηκε η παραμονή του στο Ελληνικό. Τότε το αεροδρόμιο αποτελούνταν μόνο από τις κτιριακές εγκαταστάσεις του σημερινού Δυτικού Αεροσταθμού και η μελέτη, που τελικά υλοποιήθηκε, προέβλεπε την κατασκευή ενός Ανατολικού Αεροσταθμού, με βάση πρόβλεψη για αύξηση της κίνησης σε 2.400.000 επιβάτες το 1968. Τα εγκαίνια του Ανατολικού Αεροσταθμού το 1969, σε σχέδια του Φινλανδοαμερικανού αρχιτέκτονα Ε. Saarinen, αποτέλεσαν ορόσημο στην ιστορία του αεροδρομίου. Ο Δυτικός Αεροσταθμός παραδόθηκε στην αποκλειστική χρήση της Ολυμπιακής Αεροπορίας και ο Ανατολικός στη χρήση των ξένων αεροπορικών εταιρειών.

Στην δεκαετία του 70 η κίνηση στο Ελληνικό αυξανόταν με ρυθμό 13% ετησίως, έναντι αντίστοιχου διεθνούς ρυθμού 5%, με αποτέλεσμα να ανατεθεί στην Airways Engineering Corp. και στην Burns & Roe Inc. νέα τεχνικοοικονομική μελέτη ανάπτυξης.

Το 1976, όταν όλα τα περιθώρια επέκτασης είχαν εξαντληθεί (*)και λόγοι κοινωνικοί και περιβαλλοντικοί επέβαλαν τη μεταφορά του αεροδρομίου, η ελληνική κυβέρνηση ανέθεσε σε κοινοπραξία της Aeroports de Paris και του Αεροδρομίου της Φρανκφούρτης να επιλέξουν την κατάλληλη τοποθεσία.

Η μελέτη κατέληξε στα Σπάτα, αλλά η υλοποίησή της αναβλήθηκε προσωρινά, λόγω άλλων κυβερνητικών προτεραιοτήτων στην δεκαετία του 80. Οι ανάγκες του αεροδρομίου αντιμετωπίστηκαν αρχικά με ένα συμπληρωματικό Κτίριο Αναχωρήσεων, ανάμεσα στα υπάρχοντα Κτίρια του Ανατολικού Αεροσταθμού, με πρόσθετες εγκαταστάσεις Gates Αναχωρήσεων στον Ανατολικό το 1987, με την κατασκευή ειδικού Κτιρίου Charter πτήσεων στους χώρους της πρώην Αμερικανικής Βάσης το 1994 και, τέλος, με την προσθήκη κτιριακών εγκαταστάσεων περίπου 5.500 τ.μ. στον Δυτικό Αεροσταθμό το 1998. Τρία χρόνια αργότερα, στο τέλος του Μάρτη του 2001, πραγματοποιήθηκαν οι τελευταίες πτήσεις από το Ελληνικό...

ΣΤΕΛΛΑ ΚΕΜΑΝΕΤΖΗ
ΦΩΤΟ: ΧΑΡΗΣ ΓΚΙΚΑΣ

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&pubid=7120859

(*)Σημείωση kgrek:

Στην ουσία δεν είχαν εξαντληθεί τα περιθώρια εκμετάλλευσης αφού υπήρξε και πρόταση σταδιακής μεταφοράς των κτιρίων και επέκτασης του αεροδρομίου προς την πλευρά της θάλασσας που άν και ήταν λογική δεν υλοποιήθηκε. Πέρα δε από αυτό το αεροδρόμιο δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί κορεσμένο, αν χρησιμοποιείτο μόνο από την Ολυμπιακή, που είχε επενδύσει σημαντικά κεφάλαια στην δημιουργία κτηριακής υποδομής τόσο στο Δυτικό όσο και στο Ανατολικό Αεροδρόμιο.
Το γεγονός ότι η ΟΑ αποζημιώθηκε (!!!) για την μεταφορά δεν λέει τίποτα αφού το κόστος μεταφοράς καθώς και το καθημερινό κόστος παραμονής της στο Νέο Αεροδρόμιο της δημιούργησαν ακόμα μεγαλύτερο οικονομικό πρόβλημα.

Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 2009

Η ΑΝΟΔΟΣ ΚΑΙ Η ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ



Όσοι διαβάζετε τακτικά αυτό το ιστολόγιο θα έχετε διαπιστώσει ότι η θέση μας δεν υπήρξε ποτέ ιδιαίτερα φιλική απέναντι προς τον τέως αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας και την Κυβέρνησή του.

Αν και ο υπογράφων υπήρξε κατά το παρελθόν συνδικαλιστής της ΔΑΚΕ και μέλος της ΝΔ εν τούτοις θεώρησε καλό , αντί να λιβανίζει, να θέτει προ των ευθυνών της την Κυβέρνηση της ΝΔ και τον αρχηγό της.

Θεωρούσαμε όμως ότι κάποιοι από αυτούς που μας διάβαζαν και γνώριζαν το παρελθόν μας θα φρόντιζαν να μεταφέρουν την φωνή μας σε υψηλότερα κλιμάκια, αφού εμείς προσωπικά δεν ακουγόμασταν .

Δυστυχώς όμως υπήρχε η «συνομωσία» της αποσιώπησης της αλήθειας. Μια θέση που οδήγησε την παράταξη της ΝΔ στην συντριβή και σαν φυσικό επακόλουθο σ την παραίτηση του κ. Κ. Καραμανλή από την θέση του προέδρου της.

Όμως από το σημείο αυτό και μέχρι του σημείου να μην αναγνωρίζονται και τα θετικά σημεία κάποιων πολιτικών του επιλογών του υπάρχει μεγάλη απόσταση.

Δυστυχώς στην χώρα μας υπάρχει το δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται και αυτό το βλέπουμε και στην περίπτωση του τέως αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας. Το θλιβερό στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι ότι τα βέλη και η κατακραυγή έρχονται από χειροκροτητές και από ανθρώπους που δεν είχαν το θάρρος να υψώσουν το ανάστημά τους και να ανατρέψουν την κυβέρνηση που βάδιζε ενάντια στα συμφέροντα του λαού. Η εκ των υστέρων δήλωση μετανοίας προς τον Ελληνικό Λαό δεν έχει καμιά αξία όταν μάλιστα αυτή συνοδεύεται με κτυπήματα σε ένα ήδη πεσμένο αρχηγό.

Για την ιστορία, και εν όψει της εκλογής νέου προέδρου της ΝΔ σας παραθέτω το παρασκήνιο της εκλογής του τέως αρχηγού όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Καθημερινή την Κυριακή 24.5. 2009 με άρθρο του κ. Βασίλη Νέδου καθώς και την σχετική ειδησεογραφία της ημέρας της εκλογής από το αντίστοιχο φύλλο της Καθημερινής.

Για την ιστορία παραθέτω και τα ονόματα όσων στήριξαν την υποψηφιότητά του για την προεδρία του κόμματος.

ΚΓ






Ως ενωτική λύση

προτάθηκε

ο Κ· Καραμανλής

Από 30 βουλευτές της Ν.Δ.



Σε τροχιά ραγδαίων εξελίξεων τίθεται το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με­τά τη χθεσινή υπόδειξη του Κώστα Καραμαν­λή ως υποψηφίου για την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας. Τον κ. Καραμανλή πρότειναν ως ενωτική λύση 30 βουλευτές του κόμμα­τος, οι οποίοι προχθές το βράδυ συναντήθη­καν στην οικία του αντιπροέδρου της Ν.Δ. Ι. Βαρβιτσιώτη και χθες το μεσημέρι, σε νεότε­ρη συνάντηση τους, επιβεβαίωσαν και επιση­μοποίησαν την απόφαση τους. Ο Κ. Καρα­μανλής παρευρέθη στη χθεσινή συγκέντρω­ση, διευκρινίζοντας στους παριστάμενους ό­τι δεν έχει αναλάβει δέσμευση να μην είναι υποψήφιος, ενώ προς τους δημοσιογράφους δήλωσε ότι «με γνώμονα το συμφέρον της παράταξης και με αίσθημα ευθύνης θα πρά­ξει το χρέος του», αποφεύγοντας να ανακοι­νώσει ρητώς την υποψηφιότητα του.

Οι εξελίξεις των δύο τελευταίων εικοσιτε­τραώρων ανέτρεψαν το σκηνικό στο χώρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης εν όψει του Συνεδρίου -που είναι προγραμματισμένο για τις 21, 22 και 23 Μαρτίου- και δημιούρ­γησαν δυσαρέσκεια στα στρατόπεδα των κ. Μ. Εβερτ και Γ. Σουφλιά, που μέχρι πρότινος ήταν οι δύο βασικοί διεκδικητές της ηγε­σίας. Ιδιαίτερα ενοχλημένος εμφανίσθηκε ο κ. Κ. Μητσοτάκης ο οποίος είπε ότι «δεν εί­ναι σοβαρά τα πράγματα που συμβαίνουν». Ο κ. Γ. Σουφλιάς εξέφρασε επιμονή και αι­σιοδοξία για την υποψηφιότητα του, ενώ πη­γές προσκείμενες στον πρόεδρο του κόμμα­τος υπογράμμιζαν ότι ο κ. Μ. Εβερτ «συνεχί­ζει την πορεία του και θα είναι υποψήφιος στο συνέδριο».


Στα ερωτηματικά που δημιουργήθηκαν για το τι θα πράξει, πλέον, η κυρία Ντόρα Μπακογιάννη, πηγές του περιβάλλοντος της ανέ­φεραν ότι θα συνεχίσει να στηρίζει τον κ. Σουφλιά, προσθέτοντας όμως ότι υπάρχουν «νέα δεδομένα που ίσως επιβάλλουν την α­ναπροσαρμογή της στρατηγικής όλων».

Από την πλευρά, τέλος, του τέως Προέ­δρου της Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνου Κα­ραμανλή δεν έγινε καμιά δήλωση για το θέμα της υποψηφιότητος του ανιψιού του. Κύκλοι προσκείμενοι στη σημερινή ηγεσία ανέφεραν ότι θα ήταν δύσκολο να αναληφθεί οποιαδή­ποτε πρωτοβουλία αν δεν είχε έστω την ανο­χή του ιδρυτού του κόμματος, ενώ πηγές φι­λικά προσκείμενες στον κ. Κωνσταντίνο Κα­ραμανλή υπογράμμιζαν ότι ο τέως πρόεδρος επιθυμεί να μην έχει ανάμιξη στα εσωκομμα­τικά της Ν.Δ.(Σελ. 5, κύριο άρθρο σελ. 3)

Από το πρωτοσέλιδο της
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ της
20ης Φεβρουαρίου 1997







H «νύχτα των βαρώνων» και η εκλογή του Κ. Καραμανλή
Το παρασκήνιο της 20.2.1997, ημέρας που ανακοινώθηκε η υποψηφιότητά του για την ηγεσία της Ν.Δ.

Του Βασιλη Νεδου

Η 20ή Φεβρουαρίου 1997 είναι μια ξεχωριστή ημέρα στη μνήμη του πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή. Βουλευτής, δίχως άλλο αξίωμα τότε, λίγο πριν ξεκινήσει από την Αθήνα για μια τυπική κομματική ομιλία στην Τρίπολη, έκανε στάση στο γραφείο του τότε αντιπροέδρου της Ν.Δ., Γιάννη Βαρβιτσιώτη. Εκεί, είχαν συγκεντρωθεί 29 βουλευτές της Ν.Δ. από τους 31 οι οποίοι μόλις το προηγούμενο βράδυ τον είχαν καλέσει δημοσίως να διεκδικήσει την προεδρία του κόμματος.

Ο κ. Βαρβιτσιώτης, από τους κεντρικούς εμπνευστές της ιδέας, θυμάται σήμερα ότι η αγωνία των παρευρισκομένων ήταν μεγάλη. Οι 29, καθώς επίσης και οι λεγόμενοι βαρώνοι που στήριξαν τον κ. Καραμανλή, είχαν κοιμηθεί το προηγούμενο βράδυ ελάχιστα, αλλά δεν αισθάνονταν κούραση.

Οι 31 βουλευτές

Ακόμη και ο απών από τη συνάντηση Αχιλλέας Καραμανλής είχε τηλεφωνήσει στον Νίκο Λιοδήμο, τότε διευθυντή του γραφείου του κ. Βαρβιτσιώτη, ζητώντας επιμόνως να βάλει τη συσκευή σε ανοιχτή ακρόαση, ώστε να παρακολουθεί τα τεκταινόμενα. Οταν το τηλέφωνο έκλεισε, είχαν όλα δρομολογηθεί: ο κ. Καραμανλής δέχθηκε την πρόσκληση των βουλευτών και ένα μήνα αργότερα κέρδιζε με άνετη διαφορά την ηγεσία του κόμματος.

Το προηγούμενο βράδυ, 31 βουλευτές συγκεντρώθηκαν στο σπίτι του κ. Βαρβιτσιώτη στο Παλαιό Ψυχικό. Ο κ. Βαρβιτσιώτης περιγράφει σήμερα στην «Κ», 12 χρόνια μετά, εκείνη τη νύχτα που καθόρισε το μέλλον της Νέας Δημοκρατίας. «Θεωρούσα ότι αν συγκεντρώνονταν 20 θα ήταν επιτυχία», λέει στην «Κ» ο κ. Βαρβιτσιώτης, «οπότε όταν αντιλήφθηκα ότι επρόκειτο για περισσότερους, ενθουσιάστηκα». Από τους βουλευτές που βρέθηκαν σε εκείνη τη νυχτερινή συνάντηση εντός Κοινοβουλίου απομένουν μόνον οι κ. Θανάσης Νάκος, Σάββας Τσιτουρίδης, Γιώργος Αλογοσκούφης, Γιώργος Καρασμάνης, Αναστάσιος Καραμάριος, Θεόφιλος Λεονταρίδης, Παναγιώτης Μελάς, Γιώργος Ορφανός, Βασίλης Πάππας και Νίκος Τσιαρτσιώνης.

Η «νύχτα των βαρώνων», όπως χαρακτηρίστηκε τότε από πολλούς λόγω του κεντρικού ρόλου τον οποίο είχαν παλαιά στελέχη, όπως ο κ. Βαρβιτσιώτης και ο κ. Γιάννης Κεφαλογιάννης, δεν προέκυψε απλά. «Τις προηγούμενες ημέρες», θυμάται ο κ. Βαρβιτσιώτης, «είχα γνωστοποιήσει στους συναδέλφους στη Βουλή ότι θα γίνει μια συνάντηση στο σπίτι μου, προκειμένου να συζητήσουμε το μέλλον της παράταξης». Τότε το μέλλον φαινόταν αβέβαιο. Ο κ. Μιλτιάδης Εβερτ είχε ήδη χάσει μια φορά από τον κ. Κώστα Σημίτη και ο έτερος δηλωμένος υποψήφιος, ο κ. Γιώργος Σουφλιάς, είχε εξασφαλίσει τη στήριξη του κ. Κώστα Μητσοτάκη.

Η τρίτη υποψηφιότητα, εκείνη του κ. Βύρωνα Πολύδωρα, δεν ήταν ανταγωνιστική. Ο κ. Βαρβιτσιώτης αποκαλύπτει σήμερα ότι μήνες προτού ανακοινωθεί η υποψηφιότητα Καραμανλή, του είχε ζητηθεί να γίνει μεταβατικός πρόεδρος. «Με τον κ. Μητσοτάκη είχαμε φτάσει να συζητούμε και προχωρημένες λεπτομέρειες επ’ αυτού», αναφέρει. Ωστόσο, καταλήγει, «ο κ. Μητσοτάκης μου είπε τελικά ότι οι συνεργάτες του δεν δέχονται τη λύση». Το ίδιο χρονικό διάστημα, λέει, στις επανειλημμένες συναντήσεις που είχε με τον κ. Εβερτ, του είχε αναφέρει την εκτίμησή του πως το κόμμα δεν μπορεί να ανακάμψει υπό την ηγεσία του. Η συνάντηση στην οικία του είχε και μιαν απρόσμενη καθυστέρηση, λέει ο κ. Βαρβιτσιώτης: «Γνώριζαν βέβαια για τη συγκέντρωση στο σπίτι μου και εκείνο το βράδυ έβαλαν εκτάκτως ψηφοφορία στη Βουλή». Μετά και αυτή την προσωρινή δυσχέρεια έσπευσαν άπαντες στο Παλαιό Ψυχικό. Το βράδυ ξεκίνησε μάλλον μουδιασμένα και ο τότε αντιπρόεδρος της Ν.Δ. επανέλαβε στους παρευρισκομένους ότι δεν μπορεί να διεκδικήσει το κόμμα, αντιθέτως πρέπει να εκλεγεί κάποιος νέος και άφθαρτος που θα εξασφαλίσει την ενότητα. «“Εγώ μια φορά ήμουν υποψήφιος και απέτυχα. Δεν ξαναβάζω” τους είπα και αυτή η συζήτηση έκλεισε εκεί», λέει ο κ. Βαρβιτσιώτης.

Ενθουσιασμός

Εν τω μεταξύ, αν και όλοι ήξεραν για ποιο λόγο βρίσκονται στο σαλόνι του τότε αντιπροέδρου, ουδείς πρόφερε το όνομα «Καραμανλής». «Οταν τελικά κάποιος “τόλμησε” να το πει», περιγράφει ο κ. Βαρβιτσιώτης, «η συζήτηση άνοιξε». «Ενθουσιασμένοι όλοι συμφωνήσαμε και αρχίσαμε να συζητάμε τον τρόπο με τον οποίο θα δημοσιοποιήσουμε αυτή την απόφασή μας», επισημαίνει ο κ. Βαρβιτσιώτης.

Εξω από το σπίτι, ήταν από ώρες συγκεντρωμένοι δημοσιογράφοι και τηλεοπτικά συνεργεία, αναμένοντας τις εξελίξεις. Την ιστορική εκείνη ανακοίνωση διάβασε μπροστά στις κάμερες ο κ. Βαρβιτσιώτης, στις δύο τα ξημερώματα. Νωρίτερα βέβαια είχαν τηλεφωνήσει στον κ. Καραμανλή προκειμένου να του γνωστοποιήσουν την απαίτησή τους. Μετά, με πρώτο τον κ. Νίκο Νικολόπουλο ξεκίνησε η διαμόρφωση της ανακοίνωσης που διαβάστηκε αργότερα.

Στη συγγραφή συνέβαλαν ο κ. Σάββας Τσιτουρίδης καθώς και ο νυν υφυπουργός Εσωτερικών Θανάσης Νάκος. Οι συγγραφείς, θυμάται ο κ. Βαρβιτσιώτης, «κλείστηκαν στο γραφείο». Οι υπόλοιποι, έχοντας πλέον χαλαρώσει από τη δύσκολη μέρα, λέει, «επιδόθηκαν στα κεφτεδάκια τα οποία είχε ετοιμάσει η σύζυγός μου».

Πολλοί στη Ν.Δ. εξακολουθούν να πιστεύουν ότι εκείνη η νύχτα ήταν ό,τι σημαντικότερο συνέβη στο κόμμα τους τα τελευταία 20 χρόνια.

Πηγή:
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
24.5.2009
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_2_24/05/2009_315944




Μοιρασμένη παρουσιάζεται η Κ.Ο.

Μοιρασμένη στα τρία παρουσιάζεται η κοινοβουλευτική ομάδα της Ν.Δ. μετά τις τελευταίες εξελίξεις. Η δυναμική που έχει αναπτυχθεί υπέρ της υποψηφιότητας του κ. Κ. Καραμανλή προκαλεί αλλαγή στους συσχετισμούς της Κ.Ο. αλλά και στο σώμα των συνέδρων. Οι περισσότεροι εξάλλου από τους 30 βουλευτές που «προσυπο­γράφουν» την πρόσκληση προς υποψηφιό­τητα του κ. Κ. Καραμανλή είχαν υποστηρί­ξει τον περασμένο Οκτώβριο τον κ. Μ. Εβερτ. Ο βουλευτής Θεσσαλονίκης φαίνεται ότι έχει αποκτήσει σοβαρότατα ερείσματα στον χώρο των νεών βουλευτών, πολιτευτών και στελεχών του κόμματος.

Από τους βουλευτές που στηρίζουν σή­μερα τον κ. Καραμανλή, στήριξαν κατά την τελευταία εσωκομματική εκλογή τον κ. Εβερτ οι: Γ. Βαρβιτσιώτης, Γ. Κεφαλογιάννης, Ε. Παπαγεωργόπουλος, Θ. Βαρίνος, Χ. Βυζοβιτης, Γ. Καλός, Κ. Καραμηνάς, Κ. Καρασμάνης, Π. Ψωμιάδης, Γ. Αλογοσκούφης, Γ. Ορφανός, Θ. Λεονταρίδης, Β. Πά­πας, Ν. Νικολόπουλος, Θ. Νάκος, Ν. Τσιαρτσιώνης και Α. Φούσας, δηλαδή συνολικά δεκαεπτά από τους τριάντα βουλευτές που έλαβαν μέρος στις τελευταίες συνα­ντήσεις. Οι υπόλοιποι δεκατρείς (Αθ. Δα­βάκης, Β. Κορκολόπουλος, Σ. Σπύρου, Σ. Τσιτουρίδης, Λ. Λυμπερακίδης, Π. Μελάς, Ο. Σκρέκας, Α Χειμάρας, Χ. Παπαθανασίου, Ε. Πολύζος, Α. Σταύρου, Θ. Πασαλίδης και Α. Καραμάριος) ανήκουν στην σφαίρα ε­πιρροής του κ. Βαρβιτσιώτη, αν και ορι­σμένοι απ' αυτούς είχαν εκδηλώσει την προτίμηση τους στον κ Γιώργο Σουφλιά.


Πηγή:

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
20.2.1997



Σε συγκινησιακά φορτισμένο κλίμα η ομιλία Καραμανλή στην ΚO της ΝΔ

Δήλωσε «παρών» για μελλοντικές μάχες, υπερασπιζόμενος το έργο του

Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ Τρίτη, 20 Οκτωβρίου 2009 07:00
Τελευταία Ενημέρωση : 20/10/2009 12:58


Ο κ. Καραμανλής έκανε ιδιαίτερη αναφορά στην παγκόσμια οικονομική κρίση, η οποία επηρέασε αναπόφευκτα και τη χώρα μας καθώς και τη δημοφιλία της κυβέρνησής του.

«Θα είμαι διαρκώς στις ίδιες επάλξεις. Θα είμαι μαζί σας στους αγώνες που πίστεψα και πιστεύω. Θα είμαι συνεχώς στην πρώτη γραμμή της μάχης για τα δίκαια της πατρίδας μας», υπογράμμισε χθες ο κ. Κώστας Καραμανλής, μιλώντας στην πρώτη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας, μετά τις εκλογές.

Κάνοντας ένα σύντομο απολογισμό του έργου του, ο πρώην πρωθυπουργός είπε ότι «παρά τις δυσκολίες, παρά τις αντιξοότητες, παρά τις στείρες αντιδράσεις, πετύχαμε σημαντικά αποτελέσματα σε όλους τους τομείς. Και τα αποτελέσματα αυτά δεν μπορεί να τα διαγράψει κανένας.

- Διοργανώσαμε (μαζί με όλους τους Ελληνες) τους καλύτερους Ολυμπιακούς Αγώνες του 21ου αιώνα.

- Δώσαμε λύσεις σε χρονίζοντα κοινωνικά προβλήματα, που ούτε καν τολμούσαν να αγγίξουν οι κυβερνήσεις που τα δημιούργησαν.

- Υπερασπιστήκαμε, με τόλμη, τα εθνικά μας ζητήματα και δώσαμε πραγματική υπόσταση σε μια πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, οδηγώντας τη χώρα σε νέους δρόμους διεθνούς συνεργασίας.

- Ανοίξαμε τον κύκλο των αλλαγών και των μεταρρυθμίσεων, που έχει ανάγκη ο τόπος, συγκρουόμενοι με κατεστημένα συμφέροντα και βολεμένους εκφραστές της συντήρησης.

- Ενισχύσαμε τις αντοχές της οικονομίας μας.

- Αυξήσαμε δραστικά τις κοινωνικές μεταβιβάσεις.

- Πετύχαμε σταθερή μείωση της ανεργίας.

Η πορεία αυτή ανακόπηκε (όπως έγινε σε ολόκληρο τον κόσμο) από τη σφοδρότερη οικονομική κρίση της μεταπολεμικής περιόδου.

Τα οικονομικά των κρατών, των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών, σε ολόκληρη την Ευρώπη, άρχισαν να επιδεινώνονται, με ρυθμούς που δεν ήταν δυνατόν να προβλεφθούν.

Αναπόφευκτα, οι επιπτώσεις έφτασαν και στη χώρα μας. Είπαμε όλη την αλήθεια, από την πρώτη στιγμή. Επισημάναμε τόσο την αβεβαιότητα που επικρατούσε στην Ευρώπη όσο και τη χαμηλή ορατότητα που εντοπιζόταν στο διεθνή ορίζοντα.

Αντιδράσαμε έγκαιρα και αποτρέψαμε καταστροφικές εξελίξεις. Πήραμε μέτρα για τη στήριξη ευπαθών τομέων, μικρομεσαίων επιχειρήσεων και οικονομικά αδύναμων κοινωνικών ομάδων.

Στο διάστημα αυτό, τολμήσαμε δύσκολες αποφάσεις, αναγκαίες για τον τόπο μας. Προχωρώντας στις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου, ανέπτυξα συγκροτημένο σχέδιο εξόδου από την κρίση και το κατέθεσα υπεύθυνα. Πίστεψα (και πιστεύω) στην αναγκαιότητα του σχεδίου αυτού».

Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας τόνισε, επίσης, ότι «η παράταξή μας μπορεί να υπέστη, πρόσκαιρα, μια βαριά ήττα, όμως διαθέτει τώρα, ως στρατηγικό όπλο, μια σημαντική παρακαταθήκη:

Διαθέτει αξιοπιστία εν σχέσει με την πραγματικότητα της οικονομικής κρίσης και τους τρόπους αντιμετώπισής της. Είμαστε η παράταξη που δεν άφησε τη χώρα να παρασυρθεί στη δίνη μιας εξάμηνης προεκλογικής περιόδου, όπου θα ήταν αδύνατον να εφαρμοσθούν τα αναγκαία και επώδυνα μέτρα για την άμεση αντιμετώπιση των συνεπειών της κρίσης.

Είμαστε η παράταξη που προεκλογικά τολμήσαμε να μιλήσουμε με ωμή ειλικρίνεια για τα σκληρά και δυσάρεστα μέτρα που πρέπει να ληφθούν. Είμαστε η παράταξη που ανέλαβε το κομματικό κόστος, για να υπηρετήσουμε το όφελος της χώρας.

Αδιαφορώντας αν η άλλη πλευρά έλεγε μόνο τα ευχάριστα. Τα ευχάριστα και ανέφικτα. Ο χρόνος, λοιπόν, δουλεύει για την ενίσχυση της αξιοπιστίας της Ν.Δ.

Μπορεί να μην ανταμειφθήκαμε εκλογικά για την υπεύθυνη στάση μας. Ομως, πιο μακροχρόνια, θα κερδίσουμε πολιτικά. Η στάση μας και οι θέσεις θα δικαιωθούν το επόμενο διάστημα.

Η τόλμη και η ειλικρίνειά μας θα αναγνωρισθούν. Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση θα αναγκασθεί να εγκαταλείψει τα ευχάριστα που υποσχόταν. Θα αναγκασθεί να εφαρμόσει πολλά από εκείνα που λέγαμε ότι είναι αναγκαία.

Οταν συγκρούονται η βραχυχρόνια κομματική σκοπιμότητα και η αμετακίνητη ωμή πραγματικότητα, επικρατεί πάντα η πραγματικότητα. Αυτό συμβαίνει αναπόφευκτα στο τέλος της ημέρας. Και εμείς ήμασταν και θα είμαστε ταυτισμένοι με την πραγματικότητα».

Στη συνέχεια, ο κ. Κώστας Καραμανλής είπε ότι «θα πρέπει όλοι να ευχόμαστε, έστω καθυστερημένα, έστω με μισόλογα, έστω με ημιτελή μέτρα, η παρούσα κυβέρνηση να κάνει εκείνα που είναι χρήσιμα για τη χώρα.

Αυτά που δεν τόλμησε να πει προεκλογικά, μακάρι να τα κάνει τώρα. Το ζητούμενο για μας δεν είναι να πληγεί η δική της αξιοπιστία. Αλλά να κεφαλαιοποιήσουμε τη δική μας αξιοπιστία. Διότι είναι προφανές ότι θα δικαιωθούμε πολιτικά» και ότι «το όπλο της υπευθυνότητας είναι το ισχυρότερό μας όπλο.

Εστω κι αν πρόσκαιρα είχαμε πολιτικό κόστος. Αυτό το όπλο λοιπόν πρέπει να το περιφρουρήσουμε το επόμενο διάστημα. Να το υπηρετήσουμε όλοι. Και να είσθε βέβαιοι ότι θα δικαιωθούμε!», αναφερόμενος στην εκλογή γενικού γραμματέα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, τόνισε:

«Εν όψει του ότι το κόμμα έχει μπει στη διαδικασία εκλογής νέου προέδρου, προτείνω να μην προβούμε σε εκλογή, αλλά να παρατείνουμε τη θητεία του γενικού γραμματέα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Με τον τρόπο αυτόν, και τηρούμε την κοινοβουλευτική διαδικασία και δεν δεσμεύουμε τις οποιεσδήποτε εξελίξεις στην Κοινοβουλευτική Ομάδα.

Αλλωστε, είναι προφανές ότι ο νέος πρόεδρος πρέπει να έχει την δυνατότητα να προτείνει γενικό γραμματέα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της επιλογής του. Και οφείλω να τονίσω και αυτό είναι προς τιμήν του, τη λύση αυτή μου την πρότεινε ο ίδιος ο κ. Γιάννης Τραγάκης».

Από την εκλογική βάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης

Το αργότερο έως τις 14 Δεκεμβρίου ο νέος πρόεδρος

Ο νέος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας θα έχει εκλεγεί το αργότερο έως τις 14 Δεκεμβρίου, από την εκλογική βάση της παράταξης.

Σύμφωνα με χθεσινή απόφαση του κ. Κώστα Καραμανλή συγκαλείται στις 7 Νοεμβρίου Συνέδριο «για την αναθεώρηση των διατάξεων του Καταστατικού ως προς την εκλογή προέδρου του κόμματος, ιδίως δε των διατάξεων των άρθρων 4, 5, 10, 11, 12, 13 και 14, τα οποία αφορούν, εν γένει, τόσο τη σύνθεση του Εκλεκτορικού Σώματος, όσο και τη διαδικασία εκλογής προέδρου, σύμφωνα και με την ομόφωνη απόφαση των υποψηφίων προέδρων του κόμματος για εκλογή του νέου προέδρου από τα μέλη του κόμματος.

Η σχετική εισήγηση ως προς την αναθεώρηση όλων των ως άνω διατάξεων ανατίθεται, κατά το Καταστατικό, στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματος, προς την οποία θα υποβληθεί σχετική ομόφωνη πρόταση όλων των υποψηφίων προέδρων του κόμματος. Την απόφαση αυτή, θα εισαγάγει στην Κεντρική Επιτροπή ο πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής του έκτακτου Συνεδρίου».

Στην χθεσινή απόφασή του ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Κώστας Καραμανλής αναφέρει επίσης ότι «εφόσον το Συνέδριο της 7ης Νοεμβρίου αποφασίσει την αναθεώρηση όλων των ως άνω, περί εκλογής προέδρου του κόμματος, διατάξεων, η σχετική διαδικασία, σύμφωνα με τις αναθεωρημένες πλέον διατάξεις, πρέπει να έχει ολοκληρωθεί το βραδύτερο ως την 14η Δεκεμβρίου 2009».

Πηγή:

http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1730662