ΓΙΑ ΤΣ’ ΟΧΤΡΟΥΣ ΜΟΥ
Ήθελα και να κάτεχα ποιοι είναι οι οχτροί μου
να τσοι κερνώ ρακόκρασα, να χαίρετ’ η ψυχή μου.
Τσ’ οχτρούς μου ’γω τσι αγαπώ κι ας με κακολογούνε
υγεία πάντα να ’χουνε, και ας με βλαστημούνε.
Τσ’ οχτρούς μου ’γω τσοι αγαπώ και το καλό ντως θέλω
κι ας γεννηθήκανε κι αυτοί στ’ Απάνω Μεραμπέλλο.
Τσ’ οχτρούς μου ’γω τσοι αγαπώ, και να ’χουνε υγεία
χρόνους πολλούς να ζήσουνε, μέσα σε ευτυχία.
Τσ’ οχτρούς μου ’γω τσοι αγαπώ και θέλω το καλό ντως
εμπόδιο να μη βρεθεί στο δρόμο το δικό ντως.
Τσ’ οχτρούς μου ’γω τσοι αγαπώ, κι αυτοί ας με μισούνε
ένα πιθάρι μάλαμα, στο δρόμο ντως να βρούνε.
ΝΙΣΠΙΤΑΣ
Δεν
ξέρω πως το έφερε η τύχη σήμερα και δυό καλοί μου φίλοι σήμερα δημοσίευσαν κάτι
στο facebook που στην ουσία στέλνει το ίδιο φιλοσοφημένο μήνυμα
προς όλους.
«Αν είχαμε μεγαλύτερη
επίγνωση ότι μπορεί να
χάσουμε τα πάντα σε
ένα δευτερόλεπτο, θα
υπήρχε πολύ λιγότερο
κακό γύρω μας….»
Καλημέρα σε όλους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου