Ένας
ξεχασμένος Δόκιμος
Γράφει
ο Θεοφάνης Γραικιώτης
Δεν χωρά καμιά αμφιβολία.
Όλο εκείνο το μπουλούκι,
το μπουλούκι στη RECEPTION
-το στοιβαγμένο-
εμένα πρόσεχε.
Άνδρες, νέοι, γέροι, παιδιά, κορίτσια, κοριτσόπουλα, γυναίκες
Όλοι. Τα βλέμματα κολλημένα πάνω μου.
Τι το αξιοπερίεργο είχα;;;;;;;;;;;;
Τι ήταν εκείνο που τους έκανε να με κοιτάζουν;;;;;;;;;
Που τραβούσε πάνω μου τα βλέμματά τους;;;;;;;;;;;
Εγώ ένας απλός Δόκιμος Πυροβολικού ήμουν.
Τη θητεία μου έκανα.
Τι το αξιοπερίεργο μου εύρισκαν;;;;;;;;;;;
ΝΟΕΜΒΡΗΣ 1973, Σάββατο.
Κατέβαινα τις σκάλες
Προορισμός η RECEPTION του ξενοδοχείου.
Λαμπρή ημέρα.
Υπηρεσία είχα το μεσημέρι ως αξιωματικός υπηρεσίας στο
Λόχο Στρατηγείου. Στην ΟΓΔΟΗ ΜΕΡΑΡΧΙΑ. Στα Γιάννενα
Το πρωινό μου όμως ήταν ελεύθερο.
Σε λίγο θα παρέδιδα το κλειδί του δωματίου μου.
Μέχρι το μεσημέρι είχα αρκετό χρόνο για μια βόλτα δίπλα
στη λίμνη.
Η καλλίτερη επιλογή για το Σάββατο.
Φορούσα πολιτικά. Τα βλέμματα με συνόδεψαν μέχρι τη RECEPTION.
Βλέμματα περίεργα, ερευνητικά, αγωνιούντα και …. όλα πάνω μου
Γιατί άραγε;;;;;;;;;;
Προσπάθησα να μην δώσω σημασία που έγινα ξαφνικά το
πρόσωπο της ημέρας και μάλιστα χωρίς να ξέρω το γιατί.
Κι όλοι αυτοί που με κοιτούσαν;;;;;;;;;;;
Το βουβό πλήθος;;;;; Εκεί, με καρφωμένα τα βλέμματα του
πάνω μου.
-Το κλειδί του δωματίου μου, είπα στον ρεσεπτιονίστ καθώς
του το παρέδιδα
Αυτός με κοίταξε περίεργα.
Άλλο και τούτο πάλι.
Ύστερα κοίταξε αριστερά-δεξιά, πλησίασε το πρόσωπό του
και μου ψιθύρισε με σιγανή συνωμοτική φωνή
-Έπεσε;;;;;;;;;;;;;;;;;
-Ποιος;;;;;;;;, τον ρώτησα έκπληκτος
Με κοίταξε περίεργα.
Μου σιγοψιθύρισε με φωνή τρεμάμενη
-Ο …. Παπαδόπουλος;;;;;;;;;;;
-Ποιος Παπαδόπουλος;;;;; τον ρώτησα. Ο
γνωστός;;;;;;;;;;
-Δεν τα μάθατε;;;;;; Έτσι λένε;;;;;;;;;Κι
εσεις;;;;;;;;;;;; απορούσε.
Κι εγώ;;;;;; αναρωτήθηκα. Τι κάνω εγώ;;;;;;;;
Κοτζάμ κίνημα και να μην το πάρω πρέφα;;;;;;;
Το κάνανε ΧΩΡΙΣ ΕΜΕΝΑ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
Ε όχι ρε παιδιά Πάει πολύ.
Κι εγώ δεν μετράω σαν αξιωματικός
δηλαδή;;;;;;;;;;;;;;;;
Με πήρε το παράπονο!!!!!
Όχι κύριε άγνωστε κινηματία, δεν το κάνουν έτσι.
Τώρα πάλι θα μου πείτε. Πρόσκληση περίμενες;;;;;;;;;;;
Την τάδε του μηνός τάδε θέλει λάβει χώρα πραξικόπημα συνοδεία
τεθωρακισμένων και δημοτικών ασμάτων Παρακαλούμε δια την Υμετέρα συμμετοχή. Μετά
τιμής,…. Ο κινηματίας. Υ.Γ Ένδυμα Στολή φαιοπράσινη. Και πιστόλιον αν φέρατε
μεθ’ υμων ...δεν θα έβλαπτε…
Πήρα πάλι το κλειδί.
Δέκα δέκα τα σκαλιά μέχρι το δωμάτιό μου.
Θα είμαστε σίγουρα επιφυλακή σκέφτηκα καθώς αλλάζοντας ήμουν
με την σκελέα
-Ε όχι να μας πιάσουν και με τα σώβρακα.
Ύστερα φόρεσα την στολή μου.
Τουλάχιστον ήμουν καταλλήλως ντυμένος δια την περίσταση
και ας μην με είχε ειδοποιήσει ο κινηματίας.
Ύστερα τράβηξα για το στρατόπεδο
Πάει το πρωινό
Πάει και η βόλτα στη λίμνη...................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου