Θεοφάνης Γραικιώτης : Η αγωνία του συναδέλφου

Η αγωνία του συναδέλφου

Γράφει ο Θεοφάνης Γραικιώτης.

-Αδιάβαστος, απροετοίμαστος· άστα συνάδελφε μου, άστα να πάνε.

Είχα αφήσει και εγώ την δικηγορική μου τσάντα στα έδρανα και άκουγα το μοιρολόι του συναδέλφου καθώς καθόμουν δίπλα του.  

Όλα αυτά στην αίθουσα του Διοικητικού Πρωτοδικείου εκεί στην Σοφοκλέους, εν αναμονή των Δικαστών προς εκδίκαση των διοικητικών υποθέσεων [προσφύγων]

Ο συνάδελφος συνέχιζε την κλάψα.

-Με παίρνει που λες συνάδελφε ο εντολέας από την Κρήτη.

Σύντεκνε μου λέει. Άμε μωρέ εκιά στο Δικαστήριο και πέτσει ότι θέλεις για την υπόθεση. Να σου πέψω θέλει και τα χαρτιά και ξάσου.

-Και σου έστειλε τα χαρτιά;;;;;;;

-Ακόμη τα περιμένω. Ούτε υπόμνημα έχω, ούτε σχετικά δεν ξέρω τι να κάνω. Η αναβολή είναι μια λύση, αλλά χρειάζεται και κάποιος σοβαρός λόγος, που δεν υπάρχει. Ειναι και δεύτερη συζήτηση. Δεν δίνουνε.

-Τι αριθμό πινακίου έχεις συνάδελφε, τον ρώτησα

-Το εφτά. Εσύ συνάδελφε;;;;;;;

-Το έξι.

Απ το πορτάκι πρόβαλαν οι Δικαστές.

Σηκωθήκαμε από τις θέσεις μας. Ένδειξη σεβασμού.

Οι Δικαστές πήραν τις θέσεις τους.

Ο Γραμματέας κάθισε και αυτός.

Πάκος οι δικογραφίες

Συνωστισμός των Δικηγόρων, κάτω από την έδρα

Ο Πρόεδρος κτυπά τον κώδωνα.

-Άρχεται η συνεδρίαση του τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου.

Ησυχία παρακαλώ

Η βαβούρα αγωνίζεται να...σωπάσει.

Οι εντολείς κοιτούν τους Δικηγόρους.

Οι Δικηγόροι κοιτούν τα χαρτιά τους.

Και ο συνάδελφος ....εμένα.

Μου ....ψιθυρίζει

-Πες μου έναν καλό λόγο να πάρω την αναβολή.

Του κάνω νόημα ότι μας προσέχει ο Πρόεδρος

Ησυχάζουμε.

-Αριθμός πινακίου ΕΝΑ.

Εκφωνούνται τα ονόματα των διαδίκων.

-Συζητείται κύριε Πρόεδρε, αναφωνούν οι συνάδελφοι.

Η εκφώνηση προχωρεί κανονικά.

Η σειρά μας πλησιάζει.

-Αριθμός πινακίου ΠΕΝΤΕ

Ο συνάδελφος πλησιάζει διστακτικά και φοβισμένα

-Κύριε Πρόεδρε θα παρακαλούσα δια μίαν ...συνεχίζει κομπιάζοντας......δια μίαν αναβολή

Ο Πρόεδρος κατεβάζει τα γυαλιά του

-Για ποιο λόγο κύριε συνήγορε;;;;;;;;

Ο συνάδελφος κάτι μουρμουρίζει

Ο αγχωμένος διπλανός μου συνάδελφος με πινάκιο επτά τεντώνει μάταια τ’ αυτιά του και με ερωτά.

-Άκουσες τον λόγο;;;;;;;;;

-Όχι εσύ;;;;;;;

-Ούτε και εγώ.

Ο Πρόεδρος με τον φάκελο να καλύπτει το πρόσωπο του σκύβει στον δεξιό Δικαστή και ύστερα στον αριστερό.

Κατόπιν εκφωνεί την απόφαση επί του αιτήματος της αναβολής

-Το Δικαστήριον απορρίπτει το αίτημα της αναβολής. Συζητείται…

Μαύρα φίδια ζώνουν τον διπλανό μου.

-Τα ίδια θα πουν και σε εμένα. Να το θυμηθείς, μου μουρμουρίζει.

-Αριθμός πινακίου ΕΞΗ

Σηκώνομαι απ την θέση μου. Πλησιάζω την έδρα.

Ο Πρόεδρος με ακούει με ιδιαίτερη προσοχή

Ο αγωνιών συνάδελφος προσπαθεί ν’ ακούσει κι αυτός χωρίς επιτυχία.

Ιδια σκηνή. Ο φάκελος να κρύβει τον Πρόεδρο που σκύβει δεξιά και μετά αριστερά και ιδού και η απόφαση.

-Το Δικαστήριον δέχεται το ΑΙΤΗΜΑ ΤΗΣ ΑΝΑΒΟΛΗΣ.

Το ακούει ο συνάδελφος και παίρνει τα πάνω του.

Σκέπτεται : «-Ε αφου εδωσε σ’ αυτόν γιατί να μην δώσει και σε μένα. Εξ άλλου τον ίδιο λόγο θα επικαλεστώ και ας μην τον ξέρω. Έτσι…

-Αριθμός πινακίου ΕΠΤΑ

Ελατήριο ο γεμάτος αγωνία συνάδελφος. Πλησιάζει την Έδρα.

-Μία αναβολή κύριε Πρόεδρε

-Και ο λόγος της αναβολής;;;;;;;;;

-Ο αυτός με του προλαλήσαντος συναδέλφου μου

Ο Πρόεδρος τον κοιτά έκπληκτος

-Δηλαδή πέθανε και σας ο εντολέας σας;;;;;;;;;;;;;;;

-Όχι κύριε Πρόεδρε. Για όνομα του Θεού. Κτυπάτε ξύλο….

Κτύπος ξύλου δεν ακούστηκε.

Ακούστηκε όμως ...η απόφαση : -Το Δικαστήριον απορρίπτει το αίτημα, αλλά και η ...μουρμούρα του συναδέλφου.

-Δηλαδή έπρεπε να πεθάνει ο εντολέας μου για να πάρω αναβολή;;;;;;;;;;;;;;;;;

Και η μουρμούρα του έμεινε....αναπάντητη.................