Το
παράδοξο των Καραμανλήδων
Στις μέρες μας δεν
υπάρχουν Έλληνες Καραμανλήδες, ούτε η γραφή τους. Όμως το πέρασμά τους από τον
ελλαδικό χώρο μας θυμίζουν τα επώνυμα: Καραμάνος, Καραμανλάκης,
Καραμανόγλου, Καραμανλής κ.ά. Η υπόθεση
των Καραμανλήδων από την Καπποδοκία στέκει ως αγκάθι στη μνήμη μας και μας βάζει μικρές και δύσκολες ερωτήσεις που
ζητούν απάντηση, όπως:
“Μπορείς να είσαι Έλληνας,
δίχως να μιλάς Ελληνικά;”
“ Ποιος είναι ο ρόλος της
Εκκλησίας στη διατήρηση του Έθνους;” και άλλα πολλά.
Πριν βιαστείτε να
απαντήσετε, ας γνωρίσουμε καλύτερα την υπόθεση των Καραμανλήδων από την
Καραμανία.
Που
βρίσκεται η Καραμανία;
Η Καραμανία είναι περιοχή της Νοτιοανατολικής Μ. Ασίας
και περιλαμβάνει τμήματα της Λυκαονίας, Μεγάλης Φρυγίας Παμφυλίας, Ισαυρίας,
Καππαδοκίας, Κιλικίας. Μεταξύ των σημαντικών πόλεων του εμιράτου ήταν: τo
Ακ-Σαράι , το Ακ-Σεχίρ ,το Ερεγλί, και το Ερμενίκ.
Ονομάστηκε έτσι από το
όνομα του Καραμάν Μπέη / Mehmet Bey Karamanoglu (محمد بی کارامان اقلو), o οποίος
ίδρυσε το εμιράτο γύρω στα 1256.
Η λέξη Καραμάν (ή Καχραμάν)
σημαίνει «ο ήρωας», «το πρωτοπαλίκαρο»,
και είναι κοινή στην Τουρκική, στα Περσικά (Φαρσί), και στα Αρμένικα, καθώς και
σ΄ όλες τις περιοχές που έχουν τις παραλλαγές
Φαρσί όπως: Αφγανιστάν, Πακιστάν, και τη περιοχή Punjab της Ινδίας. Στα
Περσικά ιστορικά κείμενα, η λέξη “Καραμάν” ή “Kahraman” είναι γραμμένη ως
“Qahraman” (το “Q” προφέρεται “Γ”)
Το όνομα Καραμανλή προσδιορίζει τον άνθρωπο ή την οικογένεια που
κατάγεται από το Καραμάν (η Τούρκικη κατάληξη «-λή» δηλώνει την προέλευση/καταγωγή, π.χ. Ankarali
: ο καταγόμενος από την Άγκυρα). Η
Δυναστεία των Καραμανιδών, Τουρκομάνοι της Μ. Ασίας, εναντιώθηκε στους
Οθωμανούς, αλλά, τελικά, υποτάχθηκε το
1467. Μεγάλος ηγεμόνας της Καραμανίας ήταν ο Καραμάν Ογλού Αλαντίν (1381-
1390), ο οποίος συνελήφθη στη μάχη του Ακ-Σάι και θανατώθηκε ύστερα από διαταγή
του Τιμούρ-Τας Πασά.
Οι κάτοικοι του εμιράτου
ονομάστηκαν «Καραμανλήδες», χωρίς διάκριση γλώσσας, φυλής ή θρησκείας.
Οι
μετακινήσεις των Καραμανλήδων
Μετά τις αναγκαστικές
μετατοπίσεις και την ίδρυση της αποικίας των Τουρκόφωνων στην καρδιά της
οθωμανικής πρωτεύουσας, συνεχίστηκε αυτόματα πλέον η διαρροή του μικρασιατικού
πληθυσμού προς τα παραλιακά κέντρα της Μικράς Ασίας και μάλιστα προς τη
Κωνσταντινούπολη. Τα αίτια της διαρροής αυτής ήταν καθαρά οικονομικά και είχαν
στενή σχέση με το έδαφος της Καππαδοκίας, αλλά και με την εμπορική κίνηση.
Το περισσότερο μέρος του
μικρασιατικού εδάφους αποτελείται από πέτρα και άμμο. Ακόμη και στις πιο
ανεπτυγμένες περιοχές όπως η Νεάπολη, το Προκόπιο, το Φερτέκι, τα Τύανα
αντιμετωπίζουν προβλήματα. Εδώ το σιτάρι, το κριθάρι, τα σταφύλια, τα οπωρικά
έπρεπε να καταναλώνονται στις τοπικές αγορές επειδή δεν υπήρχαν τα μέσα
μεταφοράς. Έτσι ο,τι δεν απορροφούσε η ντόπια αγορά σάπιζε στις αποθήκες και,
συνεπώς, οι Καραμανλήδες ήταν αναγκασμένοι να μεταναστεύσουν στα εμπορικά
παραλιακά κέντρα: Αδάνα, Μερσίνα, Σμύρνη, Κωνσταντινούπολη.
Εξαιτίας αυτής της
γεωγραφικής πραγματικότητας, ακολουθώντας τα δικά τους εμπορικά συμφέροντα,
προσπαθώντας να πουλήσουν τα προϊόντα τους μερικοί από τους Καραμανλήδες θα
αναγκαστούν να κυκλοφορήσουν και πέρα από την Κωνσταντινούπολη, σε όλη τη
Βαλκανική Χερσόνησο. Στο πλαίσιο αυτό μπορούμε να διαπιστώσουμε την παρουσία
των κατοίκων των Τυάνων στην Οδησσό και στην Πετρούπολη.
Ποιοι
ήταν οι Έλληνες Καραμανλήδες
Με τον όρο Καραμανλής και,
συνηθέστερα, στον πληθυντικό: Καραμανλήδες, προσδιορίζονται οι Έλληνες κάτοικοι
της Καραμανίας, οι οποίοι είχαν μία παγκόσμια ιδιαιτερότητα: ήταν Έλληνες, Χριστιανοί Ορθόδοξοι, μίλαγαν Τούρκικα και έγραφαν την Τούρκικη
γλώσσα με ελληνικά γράμματα (Καραμανλική γραφή). Παρόλο που υπέστησαν μεγάλη
πίεση για να εξισλαμιστούν, απαγορεύτηκε η ελληνική γλώσσα, επιβλήθηκε η
Τούρκικη, όμως με πείσμα και αυταπάρνηση παρέμειναν Χριστιανοί Ορθόδοξοι, αν
και έχασαν την ελληνική γλώσσα. Έπειτα από την υπογραφή της συνθήκης της
Λοζάνης (1923) μεταφέρθηκαν, στην Ελλάδα ,
κυρίως σε περιοχές της Μακεδονίας και της Θράκης, αν και ελάχιστοι είχαν
έρθει, πριν από την Μικρασιατική καταστροφή.
Από αυτούς τους
Τουρκόφωνους Έλληνες έχουμε πολλά επώνυμα στη Νέα Ελληνική, όπως: Καραμάνος,
Καραμανλάκης, Καραμανόγλου, Καραμανλής
κ.ά.
Καραμανλήδικη
γραφή
Η επαφή με τους Τούρκους
κατακτητές, οι δυσκολίες που παρουσιάζει η χρήση του οθωμανικού αλφάβητου καθώς
και η επιμονή στην διατήρηση των οικείων άξιων θα έχουν ως αποτέλεσμα για την
καραμανλήδικη κοινότητα τη χρήση στην τουρκική γλώσσα ειδικού τύπου γραφής
προσαρμοσμένης στις ανάγκες της. Εμφανίζεται έτσι η καραμανλήδικη γραφή, η
γραφή δηλαδή στην τουρκική γλώσσα αλλά με ελληνικούς χαρακτήρες.
Η χρήση του ελληνικού
αλφάβητου για τη γραφή της τούρκικης γλώσσα προκλήθηκε αναμφίβολα από κάποια
ανάγκη, την ανάγκη, προφανώς, των Τουρκόφωνων Ορθοδόξων της Μικράς Ασίας να
επικοινωνήσουν, να καλλιεργηθούν και να εκφραστούν. Αυτή η γραφή ήταν η γραπτή
απόδοση της «καραμανλήδικης διαλέκτου» (karamanli ağzı). Κείμενα γραμμένα μ’
αυτόν τον τρόπο γραφής ονομάστηκαν καραμανλήδικα κείμενα έτσι όπως το σύνολο
της καραμανλήδικης βιβλιοπαραγωγής είναι γνωστό ως «Καραμανλήδικα».
Το Πατριαρχείο, στην
Κωνσταντινούπολη, αναγκάστηκε να μεταφράσει τα εκκλησιαστικά έγγραφα στα
τούρκικα αλλά με ελληνικούς χαρακτήρες για τους κατοίκους από την ενορία της
εκκλησίας του Αγίου Κωνσταντίνου της «Καραμανίας». Σταδιακά με αυτό το τρόπο
γραφής αρχίζουν να εκτυπώνονται βιβλία, στην αρχή εκκλησιαστικά και κατόπιν μη
θρησκευτικά, για τη χρήση των ίδιων Καραμανλήδων.
Για αυτούς του
Τουρκόφωνους Έλληνες τυπώθηκαν αρκετά βιβλία στην Καραμανλήδικη (ή Κραμανλιδικη
ή Καραμανλήδειο) γραφή. Η πρώτη πάντως επίσημη εμφάνιση της γραφής αυτής ήταν
το 1713 και διατηρήθηκε επί δύο αιώνες.
Ο Σουλτάνος την αναγνώρισε ως επίσημη γραφή της Οθωμανικής Αυτοκρατορία
δίνοντας την έγκριση (Ι. Χλωρό,1934) συγγραφής τουρκοελληνικού λεξικού.
Μέλη της καραμανλήδικης
κοινότητας διεξάγοντας διάφορες εμπορικές δραστηριότητες αναγκάστηκαν να
κυκλοφορούν σε όλη την έκταση της οθωμανικής αυτοκρατορίας ακόμα και έξω από τα
σύνορα της. Για να γράφουν, σε όλο αυτό το διάστημα συνέχισαν να χρησιμοποιούν
το ίδιο τρόπο για να αποδίδουν τους ήχους της τούρκικης γλώσσας με την χρήση
των ελληνικών χαρακτήρων. Η χρήση αυτού του τρόπου γραφής και στην εμπορική
αλληλογραφία εξασφάλιζε, γιατί όχι, και το απόρρητο των πληροφοριών.
Στις αρχές του 20ου αιώνα
η ανάγκη γνώσεων για την ορθή χρησιμοποίηση αυτής της γραφής στις εμπορικές
δραστηριότητες επέβαλε την εκτύπωση στα καραμανλήδικα ενός εγχειριδίου
εμπορικής πρακτικής και θεωρίας.
Από έρευνα στα Εθνικά
Αρχεία της Ρουμανίας βρέθηκαν 140 περίπου καραμανλήδικα έγγραφα. Απ’ αυτά 93
βρισκόντουσαν στο παράρτημα των Εθνικών Αρχείων του Γαλατσίου, και τα υπόλοιπα
στο Βουκουρέστι.
Είναι απαραίτητο να
διευκρινίσουμε ότι το περιεχόμενο των εν λόγω καραμανλήδικων εγγράφων
ολοκληρώνει ουσιαστικά την ίδια αρχειακή συλλογή περιλαμβάνοντας την
αλληλογραφία και δυο Τουρκόφωνων Ορθόδοξων εμπόρων.
Η σημασία των
καραμανλήδικων εγγράφων έγκειται στο γεγονός ότι αυτά τα έγγραφα γράφτηκαν από
διάφορα πρόσωπα και αντανακλούν με καλύτερο τρόπο τα ιδιαίτερα φιλολογικά και
γλωσσολογικά στοιχεία της καραμανλήδικης γραφής των Ρουμανικών χωρών.
Η συλλογή των «Ελληνικών
Εγγράφων» στα Εθνικά Αρχεία Γαλατσίου περιλαμβάνει 93 κείμενα με καραμανλήδικη
γραφή που χρονολογούνται από το 1797 έως το 1822. Αν και δεν υπάρχουν
πληροφορίες για την αρχική προέλευση αυτών των εγγράφων, αυτά βρίσκονταν το
1986 στην κατοχή της οικογένειας Καψάλη από το Βουκουρέστι. Μετέπειτα η
οικογένεια Καψάλη θα τα δωρίσει στη βιβλιοθήκη «V. A. Urechia» στο Γαλάτσι η
οποία με τη σειρά της το ίδιο έτος τα δώρισε στο παράρτημα Γαλατσίου των Εθνικών
Αρχείων της Ρουμανίας.
Πέρα από τα 93
καραμανλήδικα έγγραφα, μη καταγεγραμμένα, η συλλογή «Ελληνικά Έγγραφα» του
Γαλατσίου περιλαμβάνει και 167 έγγραφα στην ελληνική γλωσσά, ένα στα γερμανικά
και ένα στα βουλγαρικά.
Όσον αφορά στα
καραμανλήδικα έγγραφα της Διεύθυνσης Εθνικών Ιστορικών Αρχείων του
Βουκουρεστίου αυτά αποτελούν συστατικό μέρος της συλλογής «Ιστορικών Εγγράφων»
και 47 κείμενα στην καραμανλήδικη μορφή της περιόδου 1810-1850.
Οι δυο αρχειακές συλλογές
που προαναφέραμε συμπεριλαμβάνουν, υπό την άποψη του περιεχομένου τους την
αλληλογραφία των δυο Τουρκόφωνων Ορθόδοξων από τις Ρουμανικές Χώρες. Τα
κεντρικά πρόσωπα αυτής της καραμανλήδικης αλληλογραφίας είναι οι αδελφοί
Παναγιώτης Εγγουρλού, ο Δημήτριος και ο Κυρητζής. Ενδιαφέρον είναι το ότι το
όνομα Εγγουρλού (Engürlü, Ankaralı) το συναντάμε και ανάμεσα στους Καραμανλήδες
της Μικράς Ασίας, ως ένδειξη της καταγωγής τους από την Άγκυρα (Ankara).
Θα πρέπει να
διευκρινίσουμε ότι στο σύνολο των εγγράφων που αποτελούν την εμπορική
αλληλογραφία του Κυρήτζη και Δημήτριο Παναγιώτη Εγγουρλού ανάμεσα στα γράμματα
που απευθύνεται ο ένας προς τον άλλον δεν υπάρχει κανένα στην ελληνική γλώσσα
και μόνο στα καραμανλήδικα. Αν λάβουμε υπόψη ότι περιπτώσεις αλληλογραφίας σε
καραμανλήδικη γραφή συναντάμε συχνά ανάμεσα στους Καραμανλήδες έμπορους της
Μικρας Ασίας τότε μπορούμε να υποθέσουμε ότι ο Κυρήτζης και ο Δημήτριος
Παναγιώτης Εγγουρλού ήταν απόγονοι των Τουρκόφωνων Ορθόδοξων της Μικρας Ασίας
που στην αρχή του 19ου ανέπτυξαν διεθνείς εμπορικές δραστηριότητες στις
Ρουμανικές Χώρες.
Για την ιστορία το πρώτο
γνωστό καραμανλήδικο κείμενο ανάγεται στα μέσα του 15ου αιώνα, ενώ το πρώτο
έντυπο στο 1718. Τα παλαιότερα καραμανλήδικα κείμενα ήταν θρησκευτικού
περιεχομένου ενώ από το τέλος του 18ου αι. τυπώνονται και κείμενα ιστορικά,
γεωγραφικά, διδακτικά κ.ά. Το τελευταίο έντυπο τυπώθηκε το 1921. Αυτά
τυπώνονταν σε τυπογραφεία της Κωνσταντινούπολης, Αθηνών, Βενετίας, Σμύρνης κ.ά.
Πολύ σημαντικό ρόλο στη διάδοση της καραμανλήδικης γραφής έπαιξε ο Ευαγγελινός
Μισαηλίδης ο οποίος το 1851 άρχισε να εκδίδει στην Κωνσταντινούπολη την
εφημερίδα Ανατολή σε καραμανλήδικη γραφή.
Η
ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ
Τα τελευταίους μήνες
πολλοί Τούρκοι δημοσιογράφοι έρχονταν στην Ελλάδα και προσπαθούσαν να
εξερευνήσουν τα οθωμανικά ίχνη και τα οθωμανικά μνημεία.
Ένα από τα αντικείμενα
έρευνας όλων αυτών, ήταν και ορισμένες ομάδες Ελλήνων που προέρχονται από την
Μικρά Ασία.
Μια από αυτές τις ομάδες,
η πιο σημαντική για τους Τούρκους, είναι οι γνωστοί Καραμανλήδες. Το τουρκικό
ενδιαφέρων για τους Καραμανλήδες είναι παλιό αλλά τώρα με την νεοοθωμανική
επεκτατική πολιτική της Τουρκίας αποκτά ξεχωριστή διάσταση.
Συνέπεια αυτού είναι ότι το
θέμα των Καραμανλήδων επιχειρούν πλέον να εκμεταλλευτούν οι Τούρκοι, υποστηρίζοντας
-αντίθετα- πως αυτοί είναι Τούρκοι (προσέξτε ότι δεν ασπάζονται την άποψη ότι
είναι απλώς τουρκόφωνοι) που ασπάστηκαν την Ορθοδοξία.
Το τουρκικό ενδιαφέρων για
τους Καραμανλήδες είναι παλιό αλλά τώρα με την νεοοθωμανική επεκτατική πολιτική
της Τουρκίας αποκτά ξεχωριστή διάσταση.
Ας δούμε τι λέει και πως
ορίζει του Καραμανλήδες ο τελειόφοιτος ερευνητής της σχολής κοινωνιολογίας και
ανθρωπολογίας του πανεπιστημίου Χατζέτεπε της Κωνσταντινούπολης, Αχμέτ Αρσλάν,
που τα τελευταία χρόνια έχει αναπτύξει ιδιαίτερες σχέσεις με τους διαβιούντες
στην Ελλάδα Καραμανλήδες :
«Οι Καραμανλήδες ζούσαν
μέχρι την ανταλλαγή των πληθυσμών στην περιοχή της Οθωμανικής Καππαδοκίας. Ακόμα
και σήμερα στην περιοχή του Γκέλβερι, βλέπεις επιγραφές με το ελληνικό αλφάβητο
αλλά στην τουρκική γλώσσα.
Οι κάτοικοι αυτοί κρίθηκαν
σαν ανταλλάξιμοι χαρακτηρισθέντες σαν Ρωμιοί. Γιατί όμως χαρακτηρίστηκαν Ρωμιοί
αφού μιλούσαν τα τουρκικά σαν μητρική τους γλώσσα από αιώνες ;
Οι Καραμανλήδες ήταν
Τούρκοι που είχαν παραμείνει χριστιανοί ορθόδοξοι και έτσι όταν έγινε η
ανταλλαγή των πληθυσμών στάλθηκαν στην Ελλάδα σαν ανταλλάξιμοι. Αλλά παρ’ όλα
τα χρόνια που πέρασαν από τότε, δεν έχουν ξεχάσει την πατρίδα τους και συχνά
ξαναέρχονται να προσκυνήσουν τα πατρικά τους χώματα. Οι Καραμανλήδες ήταν
ανέκαθεν Τούρκοι, αλλά είχαν παραμείνει χριστιανοί και έτσι ανταλλάχθηκαν το
1924 σαν Ρωμιοί».
«Με την συνθήκη της
Λοζάννης», συνεχίζει ο Τούρκος ερευνητής των Καραμανλήδων που τους εμφανίζει
σαν μια ξεχωριστή μειονοτική ομάδα στην Ελλάδα με τούρκική προέλευση, «αποφασίστηκε
η βίαιη εκδίωξη των Τούρκων παλαιών κατοίκων της Μακεδονίας από την Ελλάδα. Το
ίδιο έγινε για τους κατοίκους του Άκσαραϊ που δεν ήξεραν λέξη ελληνικά, μόνο
και μόνο επειδή είχαν χριστιανικό θρήσκευμα….»
Να παραθέσουν τις
χαρακτηριστικούς διάλογους που έχει ο Τούρκος ερευνητής με τους Καραμανλήδες
επισκέπτες της πατρώας του γης όπως τους παρουσίασε η εφημερίδα Χουριέτ :
«Εμείς ήμασταν επί αιώνες κάτοικοι της Καππαδοκίας. Το όνομα Καραμανλήδες
επικράτησε στη περιοχή της Καππαδοκίας την περίοδο από το 1400-1615. Εμείς
ζούσαμε με ειρήνη και αδελφοσύνη με τους μουσουλμάνους της Καππαδοκίας. Στην
Καππαδοκία μιλούσαν πολλοί λίγοι ελληνικά όπως και σουριανικά. Μετά από τόσα
χρόνια έχουμε έρθει ξανά στα εδάφη των παππούδων μας».
Πιο περιγραφική είναι η
μια άλλη μαρτυρία : «Είχαν έρθει Τούρκοι στρατιώτες και είχαν πιάσει τον πατέρα
μου. Αυτός φοβήθηκε ότι θα του παίρνανε τα λεφτά του και τα έχει κρυμμένα στο
παντελόνι του. Άρχισε να κλαίει μόλις του είδε. Οι Τούρκοι τον είπαν γιατί
κλαις δεν θα σε πειράξουμε. Μας πήραν οι στρατιώτες και μας πήγαν μέχρι το
Αφιόν Καραχισάρ. Από εκεί ήρθαν ο Έλληνες και μας έφεραν στην Ελλάδα», και
καταλήγει πως κάθε χρόνο οι Καραμανλήδες οργανώνουν εκδρομές για την αγαπημένη
τους πατρίδα την οποία δεν έχουν ξεχάσει ποτέ.
Ο Αρσλάν Τεκίν μαζί με τον
δημοσιογράφο Φεράμιζ Γκιοκντεμίρ ήρθαν στην Ελλάδα και έκαναν περιοδείες σε
περιοχές της όπου υπάρχουν Καραμανλήδες. Μια τέτοια περιοχή είναι και η Λάρισα
όπου υπάρχει ένα πολιτιστικό κέντρο των Καραμανλήδων.
Στην Λάρισα υπάρχουν και
Κωνσταντινουπολίτες ενώ στο ρεπορτάζ των Τούρκων τονίστηκε πως ο πρώην δήμαρχος
της Λάρισας, κ Καφές, είχε πρωτοστατήσει στην αδελφοποίηση της Λάρισας με τις
πόλεις Νίγδη και Ουργκιούπ της Καππαδοκίας που είναι και οι πραγματικές
πατρίδες των Καραμανλήδων.
Υπάρχει στην Λάρισα και
μια εκκλησία αυτή της Αγίας τριάδας όπως περιγράφουν οι Τούρκοι
δημοσιογράφοι στην οποία συγκεντρώνονται
οι Καραμανλήδες της περιοχής που είναι Τούρκοι (!!!!), αλλά κάπου στην ιστορία…
βρέθηκαν να είναι χριστιανοί χωρίς να μας αιτιολογούν ιστορικά πως έγινε
αυτό!!!
Το θέμα είναι πολύ μεγάλο
και οι Τούρκοι προσπαθούν να εκμεταλλευτούν συναισθηματικά τους καραμανλήδικης
καταγωγής για να επιτύχουν κάποιους προσεταιρισμούς που θα τους αποφέρουν
πολιτικά οφέλη, αν και το ελληνικό φρόνημα και η ελληνορθόδοξη συνείδηση των
Καραμανλήδων είναι κάτι παραπάνω από δεδομένη.
Στα πλαίσια αυτά είναι
φανερές οι προσπάθειες να δημιουργηθεί μια καινούργια «τουρκική» μειονότητα
μέσα στην Ελλάδα που θα χρησιμέψει σαν όργανο νεοοθωμανικής προπαγάνδας.
Πάντως όπως αναφέρεται και
στην Wikipedia
oι Καραμανλήδες ήταν
είτε Χριστιανοί ορθόδοξοι που μιλούσαν την τουρκική γλώσσα, είτε -σπανιότερα-
Τουρκόφωνοι μουσουλμάνοι που εκχριστιανίστηκαν. Κατά τον Αλέξανδρο Ελλάδιο
(18ος αι.) ήταν Έλληνες που εκτουρκίστηκαν. Έπειτα από την υπογραφή της
συνθήκης της Λωζάνης (1923) μεταφέρθηκαν κατά την ανταλλαγή πληθυσμών στην
Ελλάδα και κυρίως σε περιοχές της Μακεδονίας και της Θράκης. Λίγοι παρέμειναν
στην Τουρκία.
Το 2011 ο
Κωνσταντινουπολίτης ερευνητής και αρχιτέκτονας Βασίλειος Δαφνοπατίδης ξεκίνησε
τη συστηματική μελέτη της καραμανλίδικης βιβλιογραφίας. Σε συνέντευξη που
παραχώρησε στο pontos-news.gr με αφορμή την έκδοση του βιβλίου του
Καραμανλίδικη Βιβλιογραφία 1718-1929 είχε εξηγήσει ότι όντως οι μουσουλμάνοι
θεωρούν ότι οι Καραμανλήδες ήταν Τούρκοι.
«Δυστυχώς, όμως, και
κάποιοι Έλληνες παίζουμε το παιχνίδι τους. Γι’ αυτό δεν τους δίνουμε και
ταυτότητα. Και λέμε μόνο ότι είναι χριστιανοί ορθόδοξοι. Φίλοι μου Καραμανλήδες
μού τονίζουν ότι οι πατεράδες και οι παππούδες τους το βροντοφώναζαν ότι
ένιωθαν Έλληνες. Εγώ γιατί να μην το δεχθώ αυτό; Γιατί δηλαδή δεν ήταν Έλληνες;
Επειδή δεν μιλούσαν ελληνικά; Οι συγκυρίες και οι καταστάσεις τούς ανάγκασαν να
μιλούν την τουρκική», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Ο ίδιος άλλωστε κατά την
παρουσίαση του βιβλίου του είχε δηλώσει μετά βεβαιότητας ότι «οι Καραμανλήδες
είναι ακραιφνείς Έλληνες». Ο χριστιανικός αυτός πληθυσμός της Μικράς Ασίας,
εξηγεί, ζούσε στην Καραμανία (περιοχή που περιλαμβάνει τμήματα της Λυκαονίας,
της Μεγάλης Φρυγίας, της Παμφυλίας, της Ισαυρίας, της Καππαδοκίας, της
Κιλικίας), όπου αναπτύχθηκε μια παράξενη γλωσσική ιδιομορφία: η ομιλία στα τουρκικά
αλλά η γραφή με ελληνικούς χαρακτήρες!
Οι πτυχές πάντως γύρω από
το θέμα των Καραμανλήδων είναι πολλές και ενδιαφέρουσες. Στο παραπάνω κομμάτι κάναμε
απλώς μια γενική αναφορά και μόνο. Θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον οι αναγνώστες του
κειμένου να αναζητήσουν και άλλες πληροφορίες
ΠΗΓΕΣ :
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου