Ο
συμμαθητής μας Αλέκος
Γκολφινόπουλος (Αλέξης Γκόλφης)
Αφιερωμένο
στην μνήμη του
Γράφει
ο Κων/νος Γραικιώτης
Θυμάμαι. καθώς έμπαινα
στην αίθουσα της Α1 τάξης του Η’ Γυμνασίου Αθηνών, εκείνο το χαμογελαστό παιδί
με το χέρι του να στερεώνει τα γυαλιά του στη μύτη και να χαμογελάει σε όλους.
Θυμάμαι αργότερα, καθώς στο διάλειμμα βγαίναμε τρεχάτοι στο διάδρομο και την
αυλή, να τρέχει και αυτός με το πλούσιο κατάξανθο
μαλί του να αναπηδά ατίθασα. Αυτά ήρθαν στο μυαλό μου όταν άκουσα εκείνο τον Οκτώβρη του 2007 στις βραδυνές
ειδήσεις την τραγική είδηση ότι βρέθηκε στα αζήτητα του νεκροτομείου Αθηνών ο
Αλέξανδρος Γκολφινόπουλος, ο Αλέξανδρος Γκόλφης ο Μανολιός του σήριαλ «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται», το καλό παιδί, ο
συμμαθητής μου.
Ένας άλλος φίλος και
συμμαθητής έγραψε στην σελίδα του Η’ Γυμνασίου στο facebook δίνοντας
μια περιγραφή του Αλέκου. “Όταν το 1975-76 παρακολουθούσα την τηλεοπτική σειρά
«Ο Χριστός ξανασταυρώνεται» ομολογώ πως δεν αναγνώρισα τον για έξι χρόνια
(1960-66) συμμαθητή μου στο 8ο Γυμνάσιο, τον Αλέκο (Αλέξανδρο) Γκολφινόπουλο
στον δραματικό ρόλο του Μανωλιού. Ως όνομα του ηθοποιού αναφερόταν το Αλέξης
Γκόλφης.
Ένα ή δύο χρόνια μετά την
αποφοίτησή μου, είχα δει τον Αλέκο σε ρόλο κομπάρσου σε μια ταινία του Θανάση
Βέγγου («Φανερός πράκτωρ 000»). Μετά από πολλά χρόνια, το 2007, όταν μάθαμε για
το τραγικό τέλος του πρωταγωνιστή του «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται» και
διαβάζοντας στις εφημερίδες και στο διαδίκτυο ότι ο Αλέξης Γκόλφης ζούσε στα
Πατήσια, ξεκίνησε ως κομπάρσος σε έργα του Βέγγου, τότε μόνο κατάλαβα ότι ο
Αλέξης Γκόλφης δεν ήταν άλλος από τον Αλέκο Γκολφινόπουλο.
Ο Αλέκος υπήρξε ως
χαρακτήρας ιδιαίτερα ζωηρός συμμαθητής, φιλικός, καλαμπουρτζής, του άρεσε ο
αθλητισμός και διακρινόταν ιδιαίτερα στο σχέδιο. Θυμάμαι πως μια φορά μας είχε
δείξει ένα κόμιξ ολόκληρο σχεδιασμένο από τον ίδιο. Σε καμιά περίπτωση δεν θα
φανταζόμουν τον Αλέκο ως ηθοποιό και ιδιαίτερα σε ένα δραματικό ρόλο σαν εκείνο
του Μανωλιού”.
Η σειρά είχε μεγάλη
επιτυχία. «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται» ήταν σταθμός στην ελληνική τηλεόραση και
ήταν βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Νίκου Καζαντζάκη. Η σειρά προβλήθηκε το
1975 - 1976. Η σκηνοθεσία ήταν του Βασίλη Γεωργιάδη και πρωταγωνιστούσαν οι
Αλέξης Γκόλφης, Κάτια Δανδουλάκη, Λυκούργος Καλλέργης, Ανδρέας Φιλιππίδης,
Γιώργος Φούντας, Γεωργία Βασιλειάδου και πολλοί άλλοι.
Ο Αλέκος (Αλέξανδρος)
Γκολφινόπουλος γεννήθηκε στις 9 Μαρτίου 1948. Ήταν ηθοποιός. Φοίτησε από το
1960-1955 στο Η’ Γυμνάσιο/Λύκειο Αθηνών. Είχε σπουδάσει στη Σχολή
"Κινηματογράφου - Θεάτρου" του Λυκούργου Σταυράκου και άρχισε να
ασχολείται με την υποκριτική σε ηλικία 25 ετών μέχρι που το 1976 έγινε πολύ γνωστός
στο ευρύ τηλεοπτικό κοινό από το ρόλο του Μανωλιού στη σειρά "Ο Χριστός
ξανασταυρώνεται".
ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΝΘΗΜΕΡΗ ΕΚΔΡΟΜΗ ΜΑΣ ΤΟ
1966
Στην πρώτη σειρά στο μέσον ο αρθρογράφος Κ. Γραικιώτης και δεξιά του πίσω όρθιος
με γιαλάκια και ιδιαίτερα χαμογελαστός ο Αλέκος Γκολφινόπουλος. Είναι ο γνωστός
Αλέξης Γκόλφης που πρωταγωνίστησε στην
πολύ γνωστή τηλεοπτική σειρά "Ο Χριστός ξανασταυρώνεται" παίζοντας
τον ρόλο του Μανωλιού-Χριστού. Κανείς μας δεν θα μπορούσε να φανταστεί τότε ότι
τα τελευταία χρόνια της ζωής του συμμαθητή μας θα ήταν τόσο τραγικά και ότι θα
πέθαινε το 2007, σε ηλικία μόλις 59 ετών, μόνος και αβοήθητος.
Πορεία
ως ηθοποιός
Στις περισσότερες
εμφανίσεις του ο Αλέκος αναφέρεται ως Αλέξης Γκολφινόπουλος. Στην τηλεοπτική
σειρά "Φάκελος Αμαζών" ('91-'92) και αλλού εμφανίζεται ως Αλέξανδρος
Γκόλφης, ενώ στην κινηματογραφική ταινία "Συνομωσία Στη Μεσόγειο"
('75) εμφανίζεται ως Alexander Golfis. Επίσης, στην τηλεταινία γαλλικής
παραγωγής "Vaincre A Olympie" ('77) εμφανίζεται ως Alexandros
Goldfis.
Έκανε τα πρώτα του βήματα
στον κινηματογράφο, παίζοντας πολύ μικρούς ρόλους σε ταινίες του Θανάση Βέγγου με το όνομα "Άλεξ Γκόλφης" στους
τίτλους. Η μεγάλη του στιγμή ήλθε όταν το 1975 ο σκηνοθέτης Βασίλης Γεωργιάδης
του ανέθεσε το ρόλο του Μανωλιού - Χριστού στη συγκλονιστική σειρά από το
ομώνυμο μυθιστόρημα του Νίκου Καζαντζάκη. Εκτός από αυτή τη σειρά όμως,
συμμετείχε και σε πολλές άλλες παραγωγές της ελληνικής τηλεόρασης που σημείωσαν
τεράστια επιτυχία, όπως το "Λόγω Τιμής" και "Η Απόδραση"
(1996).
Θα παραμείνουμε όμως και
θα επιμείνουμε στο θέμα της συμμετοχής του στη σειρά «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται»
γιατί ξαφνικά όλη η Ελλάδα τον κάνει είδωλο, τον προσκυνούν, του φιλούν τα
χέρια και τα πόδια. Γίνεται μύθος μέσα σε μια νύχτα, συρρέουν για να τον δουν,
να τον αγγίξουν, πολλοί πιστεύουν ότι έχει τη θεία χάρη. Παίρνει χιλιάδες
γράμματα λατρείας για το πρόσωπο του, αλλά και συμπάθειας για την εξέλιξη της
σειράς, όπως τότε με τον αφορισμό που δέχεται από τον παπά-Γρηγόρη (Λυκούργο
Καλλέργη). Ακόμα και ξόρκια δεχόταν για τα δεινά που τραβούσε σαν ήρωας της
σειράς.
Τότε ήταν που ο Αλέξης
λατρεύτηκε από το κοινό και κυρίως από τις γυναίκες λόγω της ομορφιάς του αλλά
κυρίως λόγω της λιτής βιβλικής μορφής που παρουσίαζε.
Μετά τη επιτυχία
εξαφανίστηκε από το χώρο του θεάματος.
Σε συνέντευξή του στο
"Εθνος", 27 χρόνια μετά την τηλεοπτική σειρά που σημείωσε
τηλεθέαση-ρεκόρ για την εποχή, είχε μιλήσει για την πορεία του μετά τον
"Χριστό":
"Ήμουν ένας ροκ...
Χριστός", είχε πει. "Οι άνθρωποι στον δρόμο δεν με έβλεπαν σαν τον
Αλέξη Γκόλφη, αλλά με αντιμετώπιζαν σαν... θεάνθρωπο. Αργότερα δεν ήθελα να
προσβάλω την εικόνα που είχα δημιουργήσει με τον Χριστό με κάποια άλλη δουλειά.
Έτσι στράφηκα στη μουσική. Οργάνωνα συναυλίες και έφτιαξα κλαμπ που έγιναν
φυτώρια για μουσικούς, όπως ο Παύλος Σιδηρόπουλος. Έτσι έμεινα μία δεκαετία
στην αφάνεια. Αν ξαναζούσα τη ζωή μου, θα ήθελα έναν σύντροφο ή πολλά λεφτά, αν
και ξέρω πως ό,τι σου δίνει η ζωή, σου το παίρνει πάλι πίσω"...
Ο ρόλος του
Μανωλιού-Χριστού τον σημάδεψε και τον ακολούθησε σε όλη τη ζωή του. Ταυτίστηκε
μαζί του ο Αλέκος. Χάθηκε μεταξύ ρόλου και πραγματικότητας. Καταλήγει
να περιφέρεται στους δρόμους, ρακοσυλλέκτης, κυνηγημένος από μια σκιά που
αδυνατούσε να εξηγήσει. Ο θάνατος της μητέρας του του δίνει την χαριστική βολή.
Ο κόσμος δεν τον αναγνωρίζει πια. Αρκείται να ταυτίζεται με τον Μανωλιό, με
τον Έλληνα «Χριστό».
Αν και ο ίδιος δεν πίστευε
στην κατάρα των ηθοποιών που έπαιξαν τον ρόλο του Χριστού σε διάφορες
κινηματογραφικές ή τηλεοπτικές παραγωγές επιτρέψτε μου προσωπικά να έχω τις αμφιβολίες
μου παρακολουθώντας την ζωή του από την στιγμή που υποδύθηκε τον ρόλο μέχρι τις
στερνές στιγμές του. Η μοίρα ήταν σκληρή μαζί τους δικαιώνοντας
όσους πιστεύουν πως υπάρχει μια κατάρα πάνω από τους ηθοποιούς που υποδύονται
τον Χριστό Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ήταν τραγικά, πολύ δύσκολα καθώς
είχε μπλέξει για τα καλά με τις ουσίες -όπως και ο φίλος του και συμμαθητής μας
και αυτός ο Παύλος Σιδηρόπουλος πού έφυγε νωρίτερα από χρήση ναρκωτικών- και είχε
μείνει μόνος ζώντας μια ζωή κλοσάρ.
Τελευταία
χρόνια και θάνατος
Ο ίδιος είχε παραδεχθεί
ότι ο κόσμος που τον αναγνώριζε συχνά στο δρόμο τον σταματούσε, βλέποντας στο
πρόσωπό του εκείνο του Χριστού. Η τελευταία του εμφάνιση ήταν σε μια μεσημεριανή
εκπομπή όπου μίλησε, με αξιοπρέπεια, για το δράμα που ζούσε.
Τον Μάη του 2006 δηλώνει
στην Εσπρέσο «Ζω αξιοπρεπώς, αλλά πολύ δύσκολα, με 1.000 ευρώ το χρόνο που μου
έδωσε ως επίδομα το υπουργείο Πολιτισμού, έχω κάνει κατάληψη σε ένα παλιό
σπίτι, τρώω από το συσσίτιο του Αγίου Λουκά. Δεν πιστεύω στην κατάρα των
ηθοποιών που έπαιξαν τον Χριστό. Τα λεφτά δεν τα υπολόγισα ποτέ, τα είχα, όταν
άνοιξα τα δύο μπαρ στο Κολωνάκι. Μετά τα έχασα όλα. Ίσως να με βοηθήσει ο Θεός,
που τον πλησίασα στο σίριαλ, να στηριχτώ ξανά στα πόδια μου» είχε δηλώσει τότε.
Στις 15 Αυγούστου του 2007,
σε ηλικία 59 ετών, ο Αλέκος έφυγε για το μεγάλο του ταξίδι άστεγος, μόνος και
αβοήθητος μέσα από ένα εγκαταλελειμμένο σπίτι κάπου στην πλατεία Κολιάτσου.
Σύμφωνα με πληροφορίες του
δημοσιογράφου Στέφανου Χίου – ο οποίος επιμελήθηκε σχετικό άρθρο στην εφημερίδα
"Εσπρέσο"- από κατοίκους της περιοχής, ο Αλέξης Γκόλφης «τον
τελευταίο καιρό έπινε πολύ γυρνώντας σαν σκιά στους σκοτεινούς δρόμους». Όπως
είπαν οι ίδιοι, ένιωσε αδιαθεσία, μεταφέρθηκε ημιλιπόθυμος στον Ερυθρό Σταυρό
και λίγη ώρα αργότερα κατέληξε από οξύ καρδιακό επεισόδιο.
Στα
αζήτητα λόγω του... πραγματικού του ονόματος
Για 2 μήνες έμεινε στα αζήτητα
μια και κανείς δεν είχε ενδιαφερθεί για την τύχη του. Μόλις το μεσημέρι της 9ης
Οκτωβρίου η ταυτότητά του διαπιστώθηκε τυχαία, όταν έτυχε να δει το πτώμα του ο
ιατροδικαστής Φίλιππος Κουτσαύτης και αποκαλύφθηκε ότι αυτός στα αζήτητα του
νεκροτομείου ήταν ο ηθοποιός Αλέξης Γκόλφης.
Θα μπορούσε να πει κάποιος
ότι Αλέκος Γκολφινόπουλος στάθηκε τραγικός και άτυχος, ακόμα και απέναντι στο
θάνατο. Ο πρώτος, μεγάλος και μοιραίος, όπως αποδείχτηκε, ρόλος του ηθοποιού
Αλέξη Γκόλφη, ο Μανωλιός - Χριστός στο
ιστορικό σίριαλ «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται», τον κυνήγησε σαν καταραμένη σκιά από
την αρχή της καριέρας του μέχρι το πικρό τέλος. Όπως αποκάλυψε στην «Espresso»
ο προϊστάμενος της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Φίλιππος Κουτσάφτης, η σορός του Γκολφινόπουλου
έμεινε στα αζήτητα του νεκροτομείου Αθηνών, εξαιτίας μιας ανατριχιαστικά σημαντικής
λεπτομέρειας που αφορούσε την ταυτότητά του, η οποία έγραφε το άγνωστο στο ευρύ
κοινό αλλά πραγματικό ονοματεπώνυμό του: Αλέξανδρος Γκολφινόπουλος.
Με την Μαίρη Ιγγλέση
Κανένας δεν αντιλήφθηκε,
ειδικά οι πιο μεγάλοι σε ηλικία που τον θυμούνταν από το σίριαλ, ότι επρόκειτο
«για τον Γκόλφη, εκείνον που έκανε τον Χριστό», μας εξήγησε ο έμπειρος
ιατροδικαστής. «Είχε αλλάξει, δεν θύμιζε σε τίποτα απ’ αυτόν που βλέπαμε στην
τηλεόραση. Οι κακουχίες της ζωής, τα πάθη που περνούσε τον είχαν καταβάλει και
του είχαν αλλοιώσει τα χαρακτηριστικά. Εγώ, συνεχίζει ο κ. Κουτσάφτης, με τον
Γκόλφη είχα μια προσωπική επαφή, όταν σε τηλεοπτική εκπομπή του Νίκου
Ευαγγελάτου με θέμα «Η Δίκη του Χριστού», μια Μεγάλη Τετάρτη, ανταλλάξαμε πολύ
ενδιαφέρουσες απόψεις. Στα αξιομνημόνευτα αυτής της συνάντησης περιλαμβάνω το
γεγονός ότι ενώ επρόκειτο η εκπομπή να επαναληφθεί και την επόμενη μέρα,
άγνωστο για ποιο λόγο, δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ» καταλήγει ο κ. Κουτσάφτης
δίνοντας μια έννοια μεταφυσικού ανεξήγητου.
Ο κ. Κουτσάφτης είναι αυτός
που αναγνώρισε τελικά τον Αλέκο στο νεκροτομείο και αυτό οφειλόταν σε μια περίεργη
σύμπτωση. Σύζυγος του γνωστού ιατροδικαστή είναι η ηθοποιός του θεάτρου και της
τηλεόρασης Μαίρη Ιγγλέση. Η κυρία Ιγγλέση αποτέλεσε στο σίριαλ του Βασίλη
Γεωργιάδη «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται» το τηλεοπτικό ταίρι του Γκόλφη,
υποδυόμενη «έναν αγαπησιάρικο ρόλο μαζί του, αυτόν της Λενιώς», όπως
ξαναθυμήθηκε μαθαίνοντας το θάνατό του. «Ήταν ένας γλυκός άνθρωπος που όμως δεν
άντεχε την αδικία και τις δυσκολίες της ζωής. Δεν μπορούσε να ζήσει σε μια
άδικη και σκληρή κοινωνία και έβγαζε αντίδραση. Νομίζω πως στο σίριαλ, στο
τέλος είχε πιστέψει ότι ήταν ο Χριστός. Η μοίρα των ανθρώπων που έπαιξαν τον
Χριστό είναι τραγική. Δεν μπορώ να γνωρίζω εάν το ίδιο συνέβη και στον Γκόλφη».
Από την κηδεία του Αλέκου. Στην φωτογραφία οι ηθοποιοι
Μαίρη Σόκαλη και Άννα Φόνσου
Η
κηδεία του έγινε με δαπάνη της ΕΡΤ.
Τόσο οι υπεύθυνοι παραγωγών
της ΕΡΤ όσο και οι ηθοποιοί – συνάδελφοί του πληροφορήθηκαν τον αιφνίδιο χαμό και
την περιπέτεια του νεκρού συναδέρφου τους από τον Τύπο και την τηλεόραση.
Η ΕΡΤ, τιμώντας την
προσφορά του καλλιτέχνη και παλαιού συνεργάτη της, αποφάσισε να γίνει η κηδεία
του με δαπάνη της. Η ταφή έγινε στις 11 Οκτωβρίου 2007 από το Νεκροταφείο
Ζωγράφου.
Λίγοι φίλοι και γείτονες
είπαν το τελευταίο αντίο στον ηθοποιό στο νεκροταφείο του Ζωγράφου. Στην είσοδο
υπήρχαν μερικά στεφάνια: από τον πρόεδρο της ΕΡΤ Χρήστο Παναγόπουλο, από το
Σπίτι του Ηθοποιού, από τον υπουργό Πολιτισμού Μιχάλη Λιάπη και από τη
Διεύθυνση Θεάτρου του υπουργείου και, τέλος, ένα από τα ξαδέρφια του.
Μία από τις φίλες του, η
κ. Θεοδώρα, μιλώντας στην "Espresso" είπε ότι "αυτά είναι τα
στεφάνια της υποκρισίας. Τόσα χρόνια πού ήταν όλοι αυτοί; Τώρα τον
θυμήθηκαν;"
Η Μαίρη Ιγγλέση, που τον
ήξερε λιγάκι παραπάνω, μια και ήταν το τηλεοπτικό του ταίρι στο σίριαλ του
Βασίλη Γεωργιάδη, είπε: "Τι να σας πω για τον Αλέξη... Ήταν τόσο γλυκός
και τόσο καλός που δεν μπορούσε να αντέξει την αδικία, γενικότερα".
Την ίδια άποψη είχε και η
Άννα Φόνσου, αλλά και η ηθοποιός Μαίρη Σόκαλη...
Ο Αλέκος Γκολφινόπουλος
(Αλέξης Γκόλφης) έμεινε τελικά στο ελληνικό τηλεοπτικό πάνθεον ως ο μόνος
Έλληνας ηθοποιός που ενσάρκωσε τον Χριστό και μάλιστα με τέτοια τεράστια
επιτυχία.
Φιλμογραφία
του Αλέκου Γκόλφη:
Ελληνικές
τηλεοπτικές σειρές :
Ξενοδοχείο
Αμόρε 1990|1990 Mega
Φάκελλος
Αμαζών 1991|1991 ΑΝΤ1
Η
συκοφαντία του αίματος 1999|1999
ΕΤ1
Συνταγματάρχης
Λιάπκιν 1979|1979 ΥΕΝΕΔ
Ο
Χριστός ξανασταυρώνεται 1975|1975 ΕΙΡΤ
Επικίνδυνα
βήματα 1973|1973 ΥΕΝΕΔ
Σκορπιός:
Φωτογραφίες 1995|1995 Mega
Λόγω
τιμής 1996|1996 Mega
Ιστορίες
με απρόοπτο τέλος: Ο άνθρωπος που δεν ήθελε να πεθάνει...
1992|1992 ΕΤ2
Ελληνικές
κινηματογραφικές ταινίες στις οποίες έχει παίξει:
Συνωμοσία
στη Μεσόγειο 1975
Η
γυναίκα που έβλεπε όνειρα 1989
Ο
αδελφός μου κι εγώ 1998
Βοήθεια!
Ο Βέγγος φανερός πράκτωρ "000" 1967
Ο
γαμπρός μου ο προικοθήρας 1967
Τρελλός
παλαβός και Βέγγος 1967
Θυμήσου
αγάπη μου... 1969
Τέλος
εποχής (1994) 1994
Ελληνικές
τηλεταινίες στις οποίες έχει παίξει:
Η
απόδραση (1996) 1996|1996 ΕΤ2
Vaincre
a Olympie 1977|1977
Τηλεοπτικές
θεατρικές παραστάσεις στις οποίες έχει παίξει:
Λευκές νύχτες (1973) 1973 ΕΙΡΤ
Πηγές:
ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ
http://www.news.gr/lifestyle/themata/article/62454/h-tragikh-istoria-toy-hthopoioy-alexh-gkolfh-poy-yp.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου