Εμείς
και οι άλλοι και … το κίνημα Ιωαννίδη
Γράφει ο Θεοφάνης
Γραικιώτης
Μπουρινιασμένος. Αγανακτισμένος.
Έτοιμος να εκραγώ
Πάει ο περίπατος μου στη
λίμνη των Ιωαννίνων. Πάει η πρωινή μου ανεμελιά
Πρέπει να μπουζουριαστώ είτε
το θέλω είτε όχι στο στρατόπεδο.
Κι ας έχει λιακάδα. Εγώ
βλέπω μόνο σκοτεινιά
Μπαίνω στο στρατόπεδο.
Νοέμβρης μήνας.
Ο στρατιώτης σκοπός με
καλημερίζει.
-Καλημέρα κύριε Δόκιμε
-Που την βλέπεις;;;;;;;;
γυρίζω και του λέω.
Και οι δυό με φαιοπρασίνη
στολή.
Κατεβαίνω στο Διοικητήριο.
Ο Διοικητής μου με
υποδέχεται.
Μου ρίχνει μια βιαστική
ματιά.
-Αργήσατε κύριε Δόκιμε.
Με τον Διοικητή μου έχω
ιδιαίτερο θάρρος. Έχουμε καταργήσει την ιεραρχία μεταξύ μας
-Δεν το πιστεύω του λέω.
Με κοιτά έκπληκτος
-Κοτζάμ πραξικόπημα
γίνεται και με πιάνει στον ...ύπνο;;;;;;;;;;;;; Ούτε που με ειδοποιήσατε
Ο Διοικητής με κοιτά
περίεργα.
-Γιατί;;;;;;;;;;;;; Με ειδοποίησαν
εμένα;;;;;;;;
-Στον ύπνο κύριε Διοικητά.
Μας πιάσανε στον ύπνο.
Ο Διοικητής χαμογελά
-Ένα καλό πραξικόπημα πρέπει
να σε πιάνει ...στον ύπνο αλλιώς δεν είναι πραξικόπημα. Αλλά μην ανησυχείς. Την
άλλη φορά θα φροντίσω να σε ειδοποιήσουν ...εγκαίρως…
-Ελπίζω την άλλη φορά να μας ειδοποιήσουνε … εγκαίρως συμπλήρωσα
με νόημα.
Τώρα χαμογελώ και ‘γώ
-Μα κύριε Διοικητά επιτρέπεται
να μαθαίνω απ τον ρεσεπτιονίστ ότι έπεσε!!!!!
-Ποιός έπεσε;;;;;; με ρωτά
έντρομος ο Διοικητής
-Ελάτε τώρα κάνετε πως δεν
το ξέρετε;;;;;
-Ρε αυτέ [έτσι με φώναζε]
ακόμη δεν ξέρουμε.
-Ε αν δεν ξέρουμε εμείς τότε
ποιός ξέρει;;;;;;;;
Στο σημείο αυτό μπήκε ένας
στρατιώτης.
-Κύριε Διοικητά στην Πύλη
πολίτες ρωτούν να μάθουν τι γίνεται.
Ο Διοικητής αγριεύει.
-Δεν δίνουμε απαντήσεις σε
πολίτες
Μετά απ αυτή τη
συνταρακτική δήλωση του Διοικητού μου πήρα θάρρος και συμπλήρωσα
-Οι πολίτες να κοιτούν την
δουλειά τους και μείς την δικιά μας· συνεχίζω με ύφος αυστηρό το παραλήρημα:
-Το στρατόπεδο σήμερα είναι
κλειστό. Κλειστό ...λόγω πραξικοπήματος. Είμαστε απασχολημένοι.. Κάνουμε
πραξικόπημα Δεν το καταλαβαίνουν;;;;; Και φυσικά θέλουμε την ησυχία μας. Πως θα
κάνουμε πραξικόπημα αν δεν έχουμε την ησυχία μας;;;;;;;;; Έτσι νομίζουν ότι γίνονται
τα πραξικοπήματα;;;;;;;;;;;; Με το να μας ενοχλούν;;;;;
ΠΩΣ ΘΑ ΤΟΥΣ
ΣΩΣΟΥΜΕ;;;;;;;;;;;;;;;
Με κοιτάζει ο Διοικητής
περίεργα. Με κοιτάζει κι ο στρατιώτης.
Πάει τον χάνουμε τον
Δόκιμο, θα σκέπτεται
Σηκώνω τους ώμους
-Κάτι πρέπει να πούμε και
στους πολίτες εν πάσει περιπτώσει λέω με απολογητικό ύφος.
Ο στρατιώτης φεύγει.
Μένω μόνος με τον Διοικητή
-Κύριε Διοικητά. Μια
ερώτηση μόνο.
-Λέγε Δόκιμε.
Κομπιάζω, ιδρώνω και τελικά
την ξεφουρνίζω
-ΕΜΕΙΣ με ποιούς είμαστε;;;;;;;;;;;;;;;;;
Ο Διοικητής με κοιτά.
Παίρνει ύφος σοβαρό και
επίσημο
-ΕΜΕΙΣ, εμείς.....είμαστε
.....ΜΕ ΕΜΑΣ
-Και οι άλλοι;;;;;;;;;;;;;
Με δόση αγανάκτησης
συμπληρώνει
-Οι ΑΛΛΟΙ , άφησέ τους να
κουρεύονται.
Οι άλλοι είναι ....με τους
άλλους
-Δηλαδή άλλο ΕΜΕΙΣ, άλλο
οι ΑΛΛΟΙ;;;;;;
-Ακριβώς
-ΕΜΕΙΣ σώσαμε την Ελλάδα
Οι άλλοι τι θέλουν τώρα;;;;;
Ο Διοικητής με κοιτά
περίεργα.
-Θέλουν να την ξανασώσουν
κι αυτοί…..
-Δηλαδή δεν σώθηκε την πρώτη
φορά;;;;;;;;;;;
-Μάλλον, όπως δείχνουν τα
πράγματα…
-Δηλαδή ΟΛΟΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ
ΤΗΝ ΣΩΣΟΥΜΕ;;;;;;;;;;
-Ακριβώς Δόκιμε
-Ε τότε κύριε Διοικητά
ΕΜΕΙΣ είμαστε οι άλλοι και
οι άλλοι είμαστε ...ΕΜΕΙΣ
Έχουμε ΚΟΙΝΟ ΣΚΟΠΟ
,,,,,,ΕΘΝΟΣΩΤΗΡΙΟ.............
Ο Διοικητής σωριάστηκε στο
γραφείο του
Το ημερολόγιο έγραφε 25
Νοεμβρίου 1973 και το ραδιόφωνο έπαιζε
το ΙΤΙΑ ΙΤΙΑ
λουλουδιασμένη…
Δεν χωρούσε πια καμιά
αμφιβολία. Είχε γίνει πραξικόπημα
Όσο για μας
Ακόμη αναρωτιέμαι ΜΕ
ΠΟΙΟΥΣ ΗΜΑΣΤΑΝ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου