Θεοφάνης Γραικιώτης : Το παράπονο του νεοσύλλεκτου

Το παράπονο του νεοσύλλεκτου

Γράφει ο Θεοφάνης Γραικιώτης

Με ένα γιαρμά στο χέρι. Μόνος

Πίσω απ’ τα κάγκελα. Τα κάγκελα του στρατοπέδου.

Ιούλιος, Κόρινθος Πρώτες ώρες της στρατιωτικής μου θητείας. Με το σώμα εγκλωβισμένο στους τέσσερεις τοίχους του στρατοπέδου. Και τη σκέψη ελεύθερη να δραπετεύει σε όμορφα ακρογιάλια που έπρεπε να ξεχάσω. Σε γλυκά μάτια που έπρεπε ακούσια να απαρνηθώ.

Με ένα γιαρμά στο χέρι. Μόνος

Να ζηλεύω τα πουλιά που μπορούσαν να πετάνε ελεύθερα. Που πατούσαν πάνω απ’ τα κάγκελα σε ουρανούς ελεύθερους.

Με ένα γιαρμά στο χέρι. Μόνος

Να βλέπω τ’ αυτοκίνητα. Με βαλίτσες φορτωμένα. Πρόσωπα χαρωπά με προορισμό τον ήλιο, τη θάλασσα, τις διακοπές.

Με ένα γιαρμά στο χέρι. Μόνος

Κοντά στα κάγκελα. Τόσο κοντά στην ελευθερία μα και τόσο μακριά

Βυθισμένος σε σκέψεις πρωτόγνωρες. Κι ο ήλιος από πάνω να με προσκαλεί. Εμένα και τα νιάτα μου κοροϊδευτικά να γευτώ το καλοκαιρινό μεθύσι.

Μα εγώ εκεί πίσω απ’ τα κάγκελα. ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ

Με ένα γιαρμά στο χέρι. Μόνος….

........και το όπλο αφημένο στη σκιά του δένδρου

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΖΩΗ ΤΕΛΟΣ........ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ