Η γραβάτα (cravat) ένα σύμβολο κομψότητας

Διαχρονικό Στυλ

Η γραβάτα (cravat)

Ένα σύμβολο κομψότητας και κύρους από άλλες εποχές.

ΙΣΤΟΡΙΑ - ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ - ΤΕΧΝΙΚΕΣ

Η γραβάτα είναι ίσως το πιο περιττό εξάρτημα του ανδρικού ντυσίματος, το ελάχιστα χρήσιμο, το διόλου αναγκαίο. Αλλά η γραβάτα; Ποια η ανάγκη της; Ένα κομμάτι ευάλωτο μετάξι, ένα στολίδι που ψευτοκαλύπτει τον θώρακα… Ούτε ζέστη ούτε κρύο. Δεν προστατεύει, δεν θερμαίνει, δεν καλύπτει, δεν νοικοκυρεύει. Μόνο στολίζει.

Η γραβάτα είναι το τελευταίο απομεινάρι του δανδισμού, ό,τι απέμεινε από την περίτεχνη αρματωσιά του Μπρούμελ, του Μπάιρον και του Οσκαρ Ουάιλντ, από τους περίτεχνους λαιμοδέτες και τα φουλάρια, από τα δαντελένια μανικέτια και τους βελούδινους γιακάδες, απ’ τα λευκά γάντια και τις γκέτες, από τις ανθισμένες μπουτονιέρες και τα μπροκάρ πανωφόρια, απ’ τα εκθαμβωτικά γιλέκα. Όλα υποχώρησαν, τα περισσότερα χάθηκαν ή σμικρύνθηκαν, και η φορεσιά του δανδή υποκαταστάθηκε από το ήσυχο πρωτόκολλο του τζέντλεμαν και κατόπιν από τη μινιμαλιστική πρακτικότητα του κουστουμιών εργασίας (business suit).

Όμως …. Όμως ! Μαζί με τη φορεσιά εξέλιπε και το πνεύμα του δανδή, ο θερμός ρομαντισμός του, η τέχνη της ειρωνείας, η λατρεία του κάλλους, η καλλιέργεια του στυλ, η αποθέωση της αρμονίας στη λεπτομέρεια, η βαθιά αίσθηση του εφήμερου και της ματαιότητας. Η ειρωνεία εξέπεσε σε χιούμορ, η ριψοκίνδυνη σύνθεση υφών και χρωμάτων εξέπεσε σε «κώδικες ντυσίματος».

Η μετάβαση από τον δανδή στον τζέντλεμαν είναι η μετάβαση από την ποίηση του Μπωντλαίρ στον κόσμο της βιομηχανίας και του παγκόσμιου εμπορίου, είναι η πτώση από το ντυμένο όραμα στην πρακτικότητα. Αναγκαία πτώση, αναπόφευκτη ― πλην, πτώση… Πτώση έως τα βάθη του τυποποιημένου, μονότονου, αυθάδικου «δυναμικού» κουστουμιού (power suit) των μάνατζερ και των φιλόδοξων στελεχών.

H γραβάτα, αυτό το στενόμακρο μεταξωτό κομμάτι, ένα υφασμάτινο ξιφίδιο, αυτό το μη χρηστικό σκάνδαλο, είναι το τελευταίο λείψανο του δανδισμού, το ύστατο οχυρό. Όταν πέσει κι αυτό το οχυρό, στο ανδρικό ντύσιμο θα κυριαρχήσουν ολοσχερώς οι αυτιστικές σπατάλες των σχεδιαστών μόδας και οι ομοιόμορφες στολές του StarTrek.

Ιστορία

Η γραβάτα (cravat) για άλλους θρυλείται ότι είναι στρατιωτικής καταγωγής ενώ άλλοι θεωρούν σαν πρόγονό της το φουλάρι λαιμού που φορούσαν οι Ρωμαίοι λεγεωνάριοι. Άλλοι πάλι λένε ότι πρόγονός της είναι το φουλάρι των Κροατών (croat-cravat) μισθοφόρων του 17ου αιώνα.

Υλικά και παραγωγή

Εν πάση περιπτώσει η σημερινή γραβάτα είναι φτιαγμένη συνήθως από μετάξι, το πιο ανθεκτικό και εμφανίσιμο ύφασμα γι’ αυτή τη χρήση. Λέγεται ότι το καλύτερο μετάξι για τις γραβάτες και οι πιο καλές γραβάτες παγκοσμίως κατασκευάζονται στην Ιταλία, στην περιοχή της λίμνης Como.

Άλλα υλικά, όπως το μαλλί, το κασμίρ και τα ανάμικτά τους, χρησιμοποιούνται επίσης για πιο σπορ γραβάτες, που ταιριάζουν με τα φανελένια κοστούμια και τα τουΐντ σακάκια, το χειμώνα. Το λινό, το βαμβάκι και τα συμμιγή λινό-μετάξι και μετάξι-μαλλί, δίνουν τις πιο κατάλληλες γραβάτες για τα κοστούμια του καλοκαιριού.

Ωραιότατες χειροποίητες γραβάτες από λινό ή λινό-βαμβάκι προσφέρουν οι παραδοσιακοί οίκοι λινών και ασπρορούχων της Ιταλίας, πάντα σε φυσικά παλ. χρώματα και απλά σχέδια, όπως πρέπει δηλαδή για να «φωτίσουν» κάτω από τον ανελέητο μεσογειακό ήλιο. Όμως οι γραβάτες αυτές είναι σχετικά σπάνιες στην ελληνική αγορά.

Ιδιαίτερη μνεία αξίζουν οι γραβάτες από ιρλανδέζικη ποπλίνα. Η σύνθεση της είναι μαλλί και μετάξι, μισό μισό· πρόκειται για ύφασμα με παράδοση από τους Γάλλους Ουγενότους του 17ου αιώνα, που κατέφυγαν στην Ιρλανδία από την Αβινιόν. Η ιρλανδέζικη ποπλίνα έχει μια ιδιαίτερη «θαμπή» λάμψη, δένεται πολύ εύκολα και στητά, και δεν τσαλακώνει εύκολα.

Οι καλές μεταξωτές γραβάτες είναι φοδραρισμένες με μάλλινο ύφασμα, το οποίο «κρατάει» το ευάλωτο μετάξι και το επαναφέρει σε φόρμα μετά το λύσιμο του κόμπου. Οι καλές γραβάτες είναι χειροποίητες· το χέρι την κάνει πιο ρευστή και φουντωτή, λιγότερο άκαμπτη, λιγότερο τέλεια. Είπαμε, η γραβάτα, ως απόλυτη σπατάλη, αξίζει εφόσον είναι προσωπική, και όχι μηχανικά αναπαραγόμενη.

Άρα, κοιτάμε για τις λεπτομέρειες: Η θηλιά, στην οπίσθια όψη είναι απαραίτητη για να συγκρατεί την «ουρά» που στέκεται πίσω από φαρδύ μέρος. Αυτή η θηλιά πρέπει να είναι φτιαγμένη από το ίδιο ύφασμα με την υπόλοιπη γραβάτα, και όχι να υποκαθίσταται από την ετικέτα του κατασκευαστή. Τα τελειώματα επίσης στο εσωτερικό των απολήξεων είναι από το ίδιο ύφασμα.

Στην κορυφαία ποιότητα βέβαια, δεν υπάρχει καν φόδρα: η περίφημη εφτάδιπλη γραβάτα φτιάχνεται από ένα μοναδικό κομμάτι μεταξιού διπλωμένο δεξιοτεχνικά στα επτά. Εξυπακούεται ότι είναι πολύ ακριβότερη.

Όλες αυτές οι λεπτομέρειες έχουν κυρίως ψυχολογική αξία, παρά εμφανώς στυλιστική, καθώς μόνο ο φορέας της γραβάτας κατέχει όλα τα μικρά μυστικά της κατασκευής της.

Το μέγεθος

Αποφεύγουμε την καταδυνάστευση της μόδας, που υπαγορεύει είτε γελοίες παλαμίδες είτε θλιβερές ζαργάνες, είτε υπέρφαρδες είτε υπέρστενες. 8,5 με 9,5 εκατοστά στο μέγιστο πλάτος είναι ό,τι πρέπει. Το μήκος είναι περίπου 142 με 148 εκατοστά.

Τα είδη

Πέντε είναι τα μείζονα είδη-σχέδια: οι μονόχρωμες, οι ριγέ διαγονάλ, οι πουά, οι «σχεδιάτες» και οι άλλες. Οι ριγέ είναι οι πιο ανεπίσημες, οι πιο σπορ· οι πουά (μικρά πουά, εννοείται, όχι των κλόουν!), οι με σχέδια (λαχουράκια, πίκες, καρό, κυματισμοί, μπροκάρ) και οι μονόχρωμες πιο επίσημες, με τη σειρά που αναφέρονται. Οι «άλλες» απορρίπτονται συλλήβδην: φιγούρες Ντίσνεϊ και Μπάτμαν, στάμπες με έργα ιμπρεσιονιστών ή κυβιστών, επιγραφές, πάπιες, φασιανοί, αλόγατα κ.λπ. Τις αφήνουμε για τα μέλη ειδικών λεσχών, τους αεροσυνοδούς και τους κλόουν.

Οριακά εντάσσονται στην παραπάνω περίπτωση και οι «άλλες» δηλαδή οι περισσότερες πανάκριβες σταμπωτές γραβάτες των μεγάλων οίκων, λ.χ. τις Hermes. Αυτές τις γραβάτες τις κυνηγούν μεγαλοδικηγόροι και τραπεζίτες, σαν ένδειξη πλούτου και ισχύος, αλλά μάλλον θυμίζουν duty free shops του Περσικού Κόλπου.

Συνδυασμοί

Χμμ… Παίρνουμε υπόψη μας δύο μεταβλητές: χρώμα και περίσταση (επίσημη ή χαλαρή).

Ως προς το χρώμα το κυρίαρχο χρώμα της γραβάτας ορίζεται από τα χρώματα του πουκάμισου και του σακακιού, είτε πάνω στον τόνο τους είτε σε αντίθεση με αυτά. Π.χ. Με μπλε σακάκι και ριγέ λευκό-γαλάζιο πουκάμισο, η γραβάτα μπορεί να είναι κίτρινη. Αν η γραβάτα έχει δύο κυρίαρχα χρώματα, τότε τουλάχιστον το ένα απ’ αυτά πρέπει να αντηχεί ένα βασικό χρώμα του πουκάμισου ή του σακακιού. Όσο περισσότερα χρώματα έχει μια γραβάτα, τόσο περισσότερο απαιτεί ήσυχο περιβάλλον, δηλαδή μονόχρωμο πουκάμισο και «ήσυχο» σακάκι, πάντα σε ομόλογους τόνους.

Γενικά οι πολύχρωμες ή με έντονα σχέδια γραβάτες αν πέσουν πάνω σε έντονα πουκάμισα και σακάκια, οδηγούν αναπόφευκτα στην καταστροφή. Άρα, οι καρό, οι ριγέ, οι γραβάτες με σχέδια, προτιμούν ένα μονόχρωμο ή αχνά ριγέ πουκάμισο. Αντιστρόφως, το πουκάμισο έντονης προσωπικότητας, με καρό και ριγέ, ζητά μια μονόχρωμη γραβάτα και ήσυχο σακάκι. Με αυτά κατά νου, μπορεί να φανούμε συντηρητικοί αλλά τουλάχιστον δεν θα γελοιοποιηθούμε.

Θα πρέπει πάντως να σημειώσουμε ότι όσο πιο επίσημη είναι η περίσταση που απαιτεί να φορέσουμε γραβάτα, τόσο λιγότερα θα πρέπει να είναι τα χρώματα και τα σχέδια της γραβάτας μας. Η μονόχρωμη αρζάν, η μπλε του μεσονυκτίου, ταιριάζουν μεγαλοπρεπώς πάνω στο λευκό πουκάμισο της βραδινής επίσημης φορεσιάς.

Και κάτι άλλο ακόμα. Δεν νοιαζόμαστε μόνο για το ταίριασμα των χρωμάτων, αλλά και για το ταίριασμα των υφών και των υλικών. Η πλεχτή (μεταξωτή ή μάλλινη) γραβάτα ταιριάζει με το πιο σπορ σακάκι, και τα φανελένια ρούχα, όμως μια τέτοια γραβάτα δεν ταιριάζει με το φίνο μπλε wosrted κοστούμι. Η φίνα μεταξωτή γραβάτα δεν ταιριάζει με τα τσαλακωμένα λινά του καλοκαιριού. Για μάλλινες και κασμιρένιες είπαμε.

Τι άλλο;

Απομένουν οι κόμποι, το στήσιμο του κόμπου ως προς τον γιακά, οι κατασκευαστές, τα βάρη και η υφή των υλικών, και βέβαια το alter ego της γραβάτας: το μαντιλάκι στην άνω τσέπη του σακακιού, το ακαταμάχητο και ριψοκίνδυνο pochette. Όμως για to τελευταίο ρίξτε μια ματιά και στο http://sartorial.wordpress.com/cravatte/ από όπου προέρχονται τα περισσότερα στοιχεία αυτής της ανάρτησης.

Πως να δέσετε τη γραβάτα σας

 

O Κόμπος Four in Hand

Ο συγκεκριμένος κόμπος είναι και ο πιο απλός, ταιριάζει με τα κλασικά πουκάμισα με εμφανή κουμπιά και «στέκει» καλύτερα στις πιο πλατιές γραβάτες από χοντρά υφάσματα.

Παρόλο που θεωρείται ο πιο κοινός τρόπος δεσίματος, ωστόσο κολακεύει περισσότερο τους άντρες που έχουν κοντό λαιμό.

Σταθείτε μπροστά από έναν καθρέφτη και ακολουθήστε τις παρακάτω οδηγίες για να δέσετε τη γραβάτα σας με αυτόν τον τρόπο:

Η πιο πλατιά πλευρά της γραβάτας είναι η W (wide) και η άλλη είναι η N (narrow). Σταυρώστε την, έτσι ώστε η πλευρά W να είναι πάνω από την Ν και πιο κάτω κατά 30 εκατοστά. 

Γυρίστε την πλευρά W πίσω από την Ν, όπως φαίνεται στο σκίτσο.

Φέρτε πάλι πάνω από την Ν την W πλευρά. 

Τραβήξτε την άκρη της W πλευράς πάνω και περάστε την πίσω από τον κόμπο με φορά προς τον λαιμό σας.

Κρατήστε ελαφρά με τον δείκτη σας και περάστε την W πλευρά μέσα από την μπροστινή πλευρά του κόμπου. 

Βγάλτε το δάχτυλο σας και σφίξτε αργά τον κόμπο, συγκρατώντας την λεπτή πλευρά N.

Κόμπος Pratt

Ο κόμπος Pratt- επίσης γνωστός ως Shelby- γίνεται καλύτερα σε πιο φαρδιές γραβάτες, από λεπτό ύφασμα και ταιριάζει με όλα τα στυλ πουκαμίσου.

Σταθείτε μπροστά από έναν καθρέφτη και ακολουθήστε τις παρακάτω οδηγίες για να δέσετε τη γραβάτα σας με αυτόν τον τρόπο:

Περάστε τη γραβάτα ανάποδα στο λαιμό σας με την πλατιά πλευρα W (wide) κάτω από την λεπτή N (narrow). 

Περάστε την W κάτω και μέσα από την N πλευρά.

Τραβήξτε την γραβάτα και σφίξτε την απαλά.

Φέρτε την W πάνω από την N πλευρά και προς τα δεξιά.

Φέρτε την W πλευρά πίσω από τον κόμπο όπως φαίνεται στο σκίτσο.

Περάστε την τώρα μέσα από τον κόμπο και σφίξτε αργά και προσεκτικά. 

 

Ο κόμπος Windsor

Ο κόμπος Windsor είναι η καλύτερη σας επιλογή για επαγγελματικά interviews και γενικότερα για επίσημες εμφανίσεις. Γίνεται εύκολα και συνδυάζεται καλύτερα με τα πουκάμισα με φαρδύ γιακά. Αν και είναι πολύ διαδεδομένος κόμπος, ωστόσο ταιριάζει περισσότερο σε άντρες με ψηλό λαιμό.

Σταθείτε μπροστά από έναν καθρέφτη και ακολουθήστε τις παρακάτω οδηγίες για να δέσετε τη γραβάτα σας με αυτόν τον τρόπο:

Η πιο πλατιά πλευρά της γραβάτας είναι η W (wide) και η άλλη είναι η N (narrow). 

Σταυρώστε την, έτσι ώστε η πλευρά W να είναι πάνω από την Ν και πιο κάτω κατά 30 εκατοστά.

Φέρτε την W μέσα από τον σχηματιζόμενο κόμπο όπως φαίνεται στο σκίτσο και κατεβάστε την πάλι κάτω.

Τραβήξτε την W πλευρά κάτω από την Ν προς τα δεξιά, πίσω από τον κόμπο, ώστε η W να είναι ανάποδα.

Φέρτε την W μπροστά και αριστερά.

Τραβήξτε την τώρα μέσα και πάνω από τον κόμπο.

Φέρτε την W πλευρά κάτω περνώντας την πάλι μέσα από τον κόμπο.

Σφίξτε προσεκτικά τον κόμπο και με τα δυο σας χέρια.

 

Κόμπος Half Windsor

Είναι η πιο «σεμνή» εκδοχή του κόμπου Windsor, που μπορείτε να συνδυάζεται με κάθε είδος πουκαμίσου και ταιριάζει περισσότερο στις πιο πλατιές γραβάτες.

Σταθείτε μπροστά από έναν καθρέφτη και ακολουθήστε τις παρακάτω οδηγίες για να δέσετε τη γραβάτα σας με αυτόν τον τρόπο:

Η πιο πλατιά πλευρά της γραβάτας είναι η W (wide) και η άλλη είναι η N (narrow). Σταυρώστε την, έτσι ώστε η πλευρά W να είναι πάνω από την Ν και πιο κάτω κατά 30 εκατοστά.

Φέρτε την W πλευρά γύρω και πίσω από την Ν.

Ανεβάστε την τώρα προς τα πάνω.

Τραβήξτε την W πλευρά μέσα από τον κόμπο και προς τα δεξιά. Φέρτε την τώρα από τα αριστερά όπως φαίνεται στο σκίτσο.

Ξαναφέρτε την W πλευρά προς τα πάνω και πίσω από τον κόμπο.

Φέρτε την πάλι προς τα κάτω και μέσα από τον κόμπο.

Σφίξτε προσεκτικά τον κόμπο και με τα δυο σας χέρια

 

H cravat του δανδή

Ένα σύμβολο κομψότητας και κύρους από άλλες εποχές, που χάρη σε μια τηλεοπτική σειρά στολίζει σήμερα όλο και περισσότερους λαιμούς.

Ποτέ άλλοτε μια νεα­νική σειρά δεν ήταν υπεύθυνη για την ολική επαναφορά της πιο ρετρό εκδοχής ενός αξε­σουάρ: της ascot tie ή cravat. Και όμως, ο ήρωας «Τσακ Μπας» -κατά κόσμο Εντ Γουέστγουικ- του αφελούς, αλλά στυλιστικά άψογου, «Gossip Girl» δεν χάνει ευκαιρία να εμφανί­ζεται με ascot tie, σε outfits που αγγίζουν τα όρια του δανδισμού. Φυσικά, κάτι τέτοιο θα έκανε τον εμπνευστή του συγκεκριμένου στυλ, Beau Brummell (Ωραίο Μπρούμελ), ευτυχισμένο, αφού ήταν από τους πρώτους που διέ­δωσε στις αρχές του 19ου αιώνα την κλασική λινή ascot tie, δε­μένη γύρω από το λαιμό του. Ευτυχώς σήμερα ένας άντρας δεν χρειάζεται πέντε ώρες για να ντυθεί -όπως ο «πατέρας» της ascot- ούτε είναι υποχρεω­μένος να γυαλίζει τις μπότες του με σαμπάνια (!)...

Η καταγωγή της ascot tie είναι κοινή με εκείνη της γρα­βάτας και προέρχεται από τα μαντίλια που χρησιμοποιούσαν οι Κροάτες μισθοφόροι κατά τους Πρωσικούς Πολέμους του 17 ου αιώνα για να κλείνουν το άνοιγμα του πουκαμίσου τους. Βέβαια, στο τελευταίο βιβλίο του Νταν Μπράουν «Το χαμένο σύμβολο» διατυπώνεται και ο ισχυρισμός ότι η γραβάτα -άρα και η ascot tie- είναι απόγονος των μεταξωτών fascalia που φορούσαν στο λαιμό οι Ρωμαί­οι ρήτορες για να κρατούν ζεστές τις φωνητικές τους χορδές. Μά­λιστα, τα fascalia δένονταν σχεδόν με τον ίδιο τρόπο που δένε­ται η ascot tie. Ένα πέρασμα της μιας άκρης πίσω από την άλλη και άλλο ένα μέσα από τη θηλιά που σχηματίζεται.

Όπως και να έχει, πάντως, πρόκειται για το είδος της γραβάτας που ποτέ δεν υπήρξε δημοφιλής στην εργατική τάξη. Γύρω στο 1880, η ascot tie φοριόταν από την ανερχόμενη αστική τάξη της Ευρώπης ως εναλλακτική της κλασικής γραβάτας σε επίσημες εκδηλώσεις που λάμβαναν χώρα πριν από το μεσημέρι, συνδυασμένη με φράκο ή πρωινό παλτό. Αναμενόμενο ήταν, λοιπόν, να κάνει την εμφάνιση της και στην επαρχία Μπερκσάιρ και συγκεκριμένα στις ιπποδρομίες του Άσκοτ, που ήταν το μεγαλύτερο κοινωνικό γεγονός της Αγγλίας. Το επίσημο πρωινό ντύσιμο που επέβαλλε ο ενδυματολογικός κανόνας των αγώνων -τους οποίους παρακολουθούσε και η βασίλισσα- ανέδειξαν την ascot tie ως το απόλυτο ανδρικό αξεσουάρ, μαζί με τα ημίψηλα. Η ονοματοδοσία ήρθε ως φυσικό επακόλουθο, αν και κατά την Εδουαρδιανή περίοδο, που ακολούθησε (1901-1918), κανείς δεν φορούσε πλέον ascot tie, ούτε καν στο Άσκοτ!

Στον 20ό και τον 21ο αιώνα, πάντως, μόνο ένας γνωστός άντρας δεν την απαρνήθηκε ποτέ από την ημέρα που την ανακάλυψε, ακόμη και τα χρόνια που η ascot tie δεν ήταν μόδα ούτε κατά διάνοια: ο Χίου Χέφνερ. Αν και ο συνδυασμός με κόκκινα σμόκιν και παντε­λόνια πιτζάμας μάλλον δεν απογειώνει την έννοια του στυλ ascot...

Ρετρό παιχνίδι, μοντέρνος ρόλος

Πρόκειται για ένα ανδρικό αξεσουάρ που χρειάζεται ειδικό χειρισμό για να δείχνει μοντέρνο και όχι απομεινάρι μιας άλλης εποχής. Για παρά­δειγμα, οι ascot ties φοριούνταν κολλαριστές και περίτεχνα δεμένες, κάτι που δεν ισχύει σήμερα. Λογικά, θα αποφύγετε την εδουαρδιανή φόρμα του δεσίματος «Jabot» και δεν θα χρησιμοποιήσετε και την ειδική καρφίτσα για ascot, που συγκρατούσε ενωμένες τις δύο άκρες της..... Θα κάνετε το απλό δέσιμο, σαν να ξεκινάτε να δένετε μια γραβάτα, και θα τη φορέσετε κατάσαρκα στο λαιμό, με τις άκρες να χάνονται κάτω από το κολάρο.

Επίσης στις μέρες μας, οι ascot δεν πρέπει να είναι απαραιτήτως μεταξωτές ή λινές, χωρίς ασφαλώς να αποκλείονται αυτές οι κλασικές επιλογές. Αυτό που είναι σημαντικό, αν αποκλείσετε μια πολύ επίσημη μεταξωτή ascot, είναι να ταιριάζει η υφή της με εκείνη του κοστουμιού. Αν φοράτε μάλλινο κοστούμι, τότε η ascot μπορεί να είναι μάλλινη ή, ακόμα καλύτερα, κασμιρένια. Προτιμήστε κάποια σε ζωηρή απόχρωση, διότι θα δώσει μια πινελιά χρώματος σε ένα μουντό σύνολο.

Σήμερα, συνδυάζονται υπέροχα με γιλέκα - που επίσης επέστρεψαν δυναμικά -, στενά υφασμάτινα παντελόνια με λεπτή ρίγα, πουκάμισα σε παλ χρώματα και «πειραγμένα» μανικετόκουμπα που απαλύνουν τη ρετρό διάθεση.

Ελίζα Μπενβενίστε

ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο BEAU BRUMMELL

O Ωραίος Μπρούμελ (BEAU BRUMMELL) γεννήθηκε στις 7 Ιουνίου 1778, στο Λονδίνο και πέθανε στη Γαλλία στις 30 Μαρτίου 1840,( Caen, Fr. ). Υπήρξε ένας φημισμένος Άγγλος Δάντης ιδιαίτερα γνωστός για την φιλία του με τον Γεώργιο , Πρίγκιπα της Ουαλλίας που αργότερα βασίλεψε στην Μεγάλη Βρεττανία σαν Βασιλιάς Γεώργιος IV. O Μπρούμελ θεωρείται αυτός που καθιέρωσε την μόδα των αρχών του 19ου αιώνα

ΠΗΓΕΣ

http://sartorial.wordpress.com/cravatte/

http://www.men24.gr/html/ent/988/ent.65988.asp

http://news247.gr/

http://tie-a-tie.net/

http://www.distino.com.au/

GK ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2009