28η Οκτωβρίου 1940 : ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΗΣ ΜΥΡΙΒΙΛΗΣ Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

 

28η Οκτωβρίου 1940 : Ο ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ ΣΤΗ ΝΕΟΛΑΙΑ

Από το αφιέρωμα της εφημερίδας

"" Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"

28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940 : 70 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ"
Προτροπή

Στη δύση της ογδοντατετράχρονης ζωής του ο Kωστής Παλαμάς δεν έπαψε να γράφει. H τελευταία αυτή παραγωγή του περιελήφθη σε δύο συλλογές με τη φροντίδα του γιου του ποιητή Λέανδρου K. Παλαμά και του Iδρύματος Kωστή Παλαμά. Eίναι οι συλλογές «Bραδυνή Φωτιά» και «Πρόσωπα και Mονόλογοι». Aπό τη δεύτερη συλλογή είναι το επίγραμμα «Στη Nεολαία μας» (γραμμένο την 1η Nοεμβρίου 1940).

«Aυτό κρατάει ανάλαφρο μες στην ανεμοζάλη 

το από του κόσμου τη βοή πρεσβυτικό κεφάλι, 

αυτό το λόγο θα σας πω, δεν έχω άλλο κανένα, 

μεθύστε με τ’ αθάνατο κρασί του Eικοσιένα»

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_24/03/2012_476917 

ΣΤΡΑΤΗΣ ΜΥΡΙΒΗΛΗΣ

Η ώρα της Ιστορίας

(Αποσπάσματα)

Απ' την άλλη μεριά των συνόρων μας χτυπά ένας λαός 45 εκατομμυρίων. Τον νικούμε γιατί είμαστε μια φυλή αρ­σενική και λεύτερη, κι είναι μια φυλή από 45 εκατομμύρια σκλάβους. Είναι ένας αγώνας άνισος αυτός και οι λαοί του κόσμου, οχτροί και φί­λοι και αδιάφοροι, τον παρακολουθούν με κατάπληξη. Ποιο θα' ναι το τέλος του;

Ελάχιστα ενδιαφέρει αυτό το τέλος. Ολάκερη η δικαίωση μας στέκεται στην αρχή. Το πώς όλοι μα­ζί κάναμε τον πόλεμο, αυτό είναι η νίκη της φυλής. Όλα τ' άλλα είναι μηχανολογία. Και δεν είναι μόνο μια πράξη τιμής ετούτη η ομόψυχη ενέργεια. Είναι ακόμα μια πράξη υγείας και μια πράξη φαντασίας. Μόνο ένας οργανισμός πλημμυρισμένος από τη χα­ρά και τη δόξα της ζωής έχει τη δύναμη να ορμά προς τη θυσία με τόσο κέφι. Και μόνο ένας λαός με ισχυρή φαντασία μπορεί να εξαρθεί πάνω από το υλικό βάρος των ατομικών συμφερόντων και να χυμήξει με τέτοια αποκοτιά, με ανοιχτές τις φτερούγες προς την αναμμένη φλόγα.

Σήμερα στεκόμαστε στην υψηλότατη κορφή της ιστορίας μας. Εκεί που ο αέρας είναι αμβροσία. Μπορούμε σήμερα να δεχτούμε τον Αισχύλο κοντά μας, δίχως να μας ταπεινώσει ο μεγάλος και ιερός ίσκιος του. Και είναι μια υπεράνθρωπη χαρά για κά­θε πνευματικό άνθρωπο, να μπορέσει να σταθεί με ασφάλεια και με επίγνωση σε τούτη την επικίνδυ­νη θέση, όπου το χώμα είναι σφραγισμένο από τα βήματα των θεών και των ηρώων. [...]

Όρθιος πάνω στη βίγλα της επίσημης ώρας, γεμάτος από ολάκερο το παρελθόν της φυλής, γεμάτος από όλο το νόημα της Ελληνικής Γης, που γέν­νημα και φύτρο της είναι ο καθένας μας, έργο του ήλιου της και του χώματος και της θάλασσας της. Να σταθεί ο καθένας μας δικαιωμένος και ήσυχος μπρος σ' οτιδήποτε κι αν πρόκειται να συμβεί. Φτά­νει αυτό να 'ναι μέσα στο Νόμο της Ιστορίας της φυλής, που αυτός προστάζει και εμείς πράττουμε. Να σταθεί ευτυχισμένος και να αναπνεύσει με όλο του το στήθος τον αέρα των ελληνικών αιώνων, που 'ναι μεθυστικός σαν κρασί, γιατί είναι γεμάτος από σπέρ­ματα ζωής, από τραγούδια και μύθους και φαντασίες.

Ο καθένας να σταθεί έτσι με τη ψυχή γυμνή μπροστά στο Θεό, ώσπου να αισθανθεί την ασή­μαντη μονάδα της ύπαρξης του απόλυτα ενσωμα­τωμένη μέσα στην αιώνια μορφή της φυλής, αιώνιος κι αυτός μαζί της.

Γιατί σήμερα μέσα στον καθένα μας υπάρχει ο­λάκερη η Ελλάδα, ζει μέσα μας με όλους τους αιώνες της ιστορίας της, κοιτάζει μες' από τα μάτια μας με όλους τους ήρωες της, λατρεύεται στην προσευχή μας με όλους τους θεούς της, χορεύει μέσα στη φα­ντασία μας με όλα τα χρώματα, τους ήχους και τις γραμμές της. Αν όλοι μπορέσουμε να φωτίσουμε την πράξη του πολέμου που πολεμούμε με αυτό το ήρεμο και σταθερό φως, δεν υπάρχει φόβος να λυγίσει κα­νένα γόνατο, ως το τέλος. Αυτό το φως, το «ιλαρόν φως», που λέει η εκκλησία, είναι κείνο που έκαμε και κάνει όλους τους ήρωες της πανανθρώπινης ιστορίας να τραβάνε χαμογελαστοί το δρόμο της αποστολής τους, με τόση ασφάλεια, με τόση χάρη.

Στρατής Μυριβήλης.

Περιοδικό «Νέα Εστία», 15 Νοεμβρίου 1940

28 Οκτωβρίου 1940    70 Χρονιά Μετά

Τα διαβάσαμε εδώ:

https://boraeinai.blogspot.com/2010/10/28-1940.html

https://boraeinai.blogspot.com/2010/10/28-1940_28.html