ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
Stille
Hilfe
Η
οργάνωση που βοηθούσε τους Ναζί εγκληματίες πολέμου
Η μοναδική στον κόσμο
οργάνωση για την υποστήριξη δολοφόνων υπεύθυνων για μαζικές σφαγές είναι μικρή,
όμως έχει εκατοντάδες ανώνυμους υποστηρικτές στη Γερμανία. Η ονομασία της είναι
Stille Hilfe (Σιωπηλή Βοήθεια) και στον πυρήνα της βρίσκεται η «ναζί
πριγκίπισσα» και η Γκούντρουν Μπούρβιτς, κόρη του Χάινριχ Χίµλερ, του αρχηγού των
Ες Ες. Η οργάνωση Stille Hilfe (Στίλε Χίλφε - Σιωπηλή Βοήθεια) ήρθε στην
επικαιρότητα µε τον θάνατο στη Γερμανία ενός πρώην µέλους των Ες Ες και µε το
ένταλμα για τη σύλληψη ενός άλλου.
Μετά το τέλος του Δεύτερου
Παγκόσμιου Πόλεμου, πολλοί ήθελαν να τιμωρηθούν εκείνοι που είχαν υποστηρίξει
το ναζιστικό καθεστώς. Η συγκλονιστική αποκάλυψη ότι ο Χίτλερ είχε επιβάλει τη
δολοφονία εκατομμυρίων αθώων οδήγησε στις δίκες των εγκληματιών πολέμου και στη
θανάτωση εκείνων που είχαν βοηθήσει σε αυτές τις αγριότητες.
Αλλά μια μικρή μειοψηφία
των Γερμανών είχε μια διαφορετική άποψη. Είτε επιθυμώντας να διατηρήσουν τη
στρατιωτική ατζέντα του Χίτλερ είτε επειδή δεν μπορούσαν να αντιμετωπίσουν τη
φρίκη του τι έκανε ο ηγέτης τους, άρχισαν να ανασκευάζουν την ιστορία και να
υπερασπίζονται όσους είχαν κάνει τα απαράδεκτα.
Από αυτή την κίνηση προήλθε
η Stille Hilfe, μια οργάνωση που δεσμεύτηκε να στηρίξει τα μέλη των SS που αντιμετώπιζαν
τις συνέπειες για τα εγκλήματά τους.
Τα
SS
Τα Schutzstaffel, γνωστά
ως SS, ήταν ένα από τα πιο σημαντικά εργαλεία καταδυνάστευσης του Χίτλερ. Μια
παραστρατιωτική πτέρυγα του ναζιστικού κόμματος που για είκοσι χρόνια παρακολουθούσε
τον γερμανικό λαό και επέβαλε τον τρόμο όχι μόνο στο γερμανικό λαό αλλά και σε εκείνους
τους λαούς που είχαν σκλαβωθεί από τις ναζστικές ορδές. Η βία και ο εκφοβισμός που
επέβαλαν τα SS διαδραμάτισαν καθοριστικό
ρόλο στην άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία και στην καταπίεση τόσο των αντιπάλων
του όσο και των ομάδων που επέλεξε αυτός ως αποδιοπομπαίους τράγους. Τα
στρατόπεδα συγκέντρωσης που έκαναν εκατομμύρια ζωές να χαθούν επιτηρούνταν και
διοικούντο από τα SS.
Στο τέλος του Δευτέρου
Παγκοσμίου Πολέμου, τα SS κατέρρευσαν. Πολλά μέλη τους βρέθηκαν να κρύβονται,
προσπαθώντας να αποφύγουν τις συνέπειες των εγκλημάτων τους. Άλλοι συλληφθήκανε.
Πολλοί αντιμετώπισαν βασανιστήρια, ξυλοδαρμούς και εξωδικαστικές εκτελέσεις στα
χέρια των πρώην κρατουμένων τους ή των εξοργισμένων συμμαχικών δυνάμεων. Αυτοί
που επέζησαν αντιμετώπισαν τις περίφημες δίκες της Νυρεμβέργης και σε πολλές
περιπτώσεις την εκτέλεση.
Ναζιστική Προπαγάνδα
Το
μυστικό δίκτυο
Μερικοί από εκείνους που
εξακολουθούσαν να συμπορεύονται με την ναζιστική ιδεολογία βοήθησαν τα μέλη των
SS να αποφύγουν τη δικαιοσύνη. Αν και η διαμάχη συνεχίζεται για το αν υπήρχε
πραγματικά ένα οργανωμένο δίκτυο που ονομαζόταν ODESSA που προωθούσε φυγόδικους
ναζιστές στην Αργεντινή, είναι σαφές ότι υπήρχαν άτυπα δίκτυα υποστήριξης.
Παρείχαν στα μέλη της SS μέρη να κρυφθούν και συγχρόνως τους βοηθούσαν να
δραπετεύσουν από την Ευρώπη.
Τυπική
ίδρυση
Αρκετές οργανώσεις ξεφύτρωσαν
μέσα από αυτό το κίνημα υποστήριξης, με στόχο είτε την υποστήριξη των φυγόδικων Ναζί ή με το
ξαναγράψιμο της ιστορίας προκειμένου να κρύψουν τα φρικώδη εγκλήματά των
Ναζιστών. Η οργάνωση Die Stille Hilfe für Kriegsgefangene und Internierte , (Γερμανοί
για την "Αθόρυβη βοήθεια για τους αιχμαλώτους πολέμου και τους φυγάδες",
επικεντρώθηκε ειδικά στη βοήθεια των SS. Το όνομά της οργάνωσης σε
συντομογραφία ήταν Stille Hilfe.
Η πρώτη συνάντηση του
Stille Hilfe πραγματοποιήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 1951 και καταχωρήθηκε στις αρχές
της Γερμανίας στις 15 Νοεμβρίου. Αυτός ο μη κερδοσκοπικός οργανισμός
δημιουργήθηκε έτσι ώστε να μπορούν τα μέλη του να διεξάγουν εκστρατείες για τηνσυγκέντρωση
χρημάτων, χρησιμοποιώντας τα χρήματα αυτά για την υποστήριξη πρώην αξιωματικών
SS.
Ο πρώτος πρόεδρος της οργάνωσης
ήταν η αριστοκράτισα Ελένη Ελισάβετ, πριγκίπισσα von Isenburg. Άλλα μέλη της
ιδρυτικής επιτροπής ήσαν ανώτεροι εκκλησιαστικοί παράγοντες που ήλπιζαν να
επιτύχουν τη μεταπολεμική συμφιλίωση και πρώην αξιωματικοί των SS που
προσπαθούσαν να υποστηρίξουν τους παλιούς συντρόφους τους. Ο πιο αξιοσημείωτος
ήταν ο Λουθηρανός επίσκοπος Johannes Neuhäusler, ο οποίος ήταν αιχμάλωτος στο
στρατόπεδο του Νταχάου, και η παρουσία του έδειξε ότι κάποιοι μέσα στην
οργάνωση ασχολούνταν πραγματικά με τη συμφιλίωση αντί να βοηθούν τα τέρατα να
ξεφύγουν από τη δικαιοσύνη.
Στόχοι
Ο δηλωμένος στόχος της
Stille Hilfe ήταν να υποστηρίξει τους αξιωματικούς των SS που συνελήφθησαν για
εγκλήματα πολέμου. Παροχή νομικής συνδρομής σε όσους υπόκεινται σε δίκη για
τέτοιου είδους αδικήματα και οικονομική στήριξη προς τους κρατούμενους και τις
οικογένειές τους, καθώς αναμένονταν η δίκη τους ή εκτελούσαν την ποινή φυλάκισης
που τους είχε επιβληθει.
Η αλλαγή της γνώμης του
κοινού για το ναζιστικό παρελθόν της Γερμανίας ήταν ένα σημαντικό μέρος του
έργου της Stille Hilfe. Οι εκστρατείες τύπου, οι αναφορές και οι επιστολές που χρησιμοποιούντο
έτειναν στο να πείσουν τους ανθρώπους ότι οι άνδρες που οδηγούντο σε δίκες δεν έκαναν τίποτα περισσότερο από το
να εκτελέσουν το καθήκον τους προς την πατρίδα και να ακολουθούσαν μόνο τις εντολές των ανωτέρων τους
και ως εκ τούτου έπρεπε να θεωρούνται αθώοι.
Καταβλήθηκαν μάλιστα μεγάλες προσπάθειες για την αποφύγουν πολλοί
κατηγορούμενοι την θανατική ποινή.
Αυτή η εκστρατεία δημοσίων
σχέσεων έγινε η αρχή μιας ευρύτερης ατζέντας ιστορικού ρεβιζιονισμού.
Gudrun
Burwitz (8 Αυγούστου 1929 - 24 Μαΐου 2018)
Ο Heinrich Himmler με
την κόρη του Gudrun και τη σύζυγο του Margarete. (Bundesarchiv - CC BY-SA 3,0 de)
Μεγάλο μέρος της
υποστήριξης της Stille Hilfe από το εκκλησιαστικό κατεστημένο αποσύρθηκε μετά
την ολοκλήρωση των δικών για τα εγκλημάτα πολέμου και γιατί οι φυλακισμένοι
απελευθερώθηκαν μετά έκτιση των ποινών τους έως το 1958. Όμως η οργάνωση
συνέχισε να λαμβάνει υποστήριξη από άλλες πηγές. Οι δωρεές και οι κληρονομιές που
της κληροδοτούντο της άφηναν σημαντικά έσοδα.
Η Gudrun Burwitz, κόρη του Heinrich Himmler, έγινε εξέχον μέλος-σύμβολο
της Stille
Hilfe. Στο
πλαίσιο της οργάνωσης ήταν ένα αστέρι στις συναντήσεις της οργάνωσης, πηγή
έμπνευση και μιας εξουσιαστικής προοπτικήσ για τα SS. Έγινε επίσης μια υψηλού
προφίλ υποστηρίκτρια στις εκστρατείες που γινόντουσαν για την προάσπιση εκείνων
που οδηγούντο σε δίκες.
Στη διάρκεια της θητείας
της στον πυρήνα της οργάνωσης, η Στίλε Χίλφε διευκόλυνε την «κοινωνική ένταξη»
πολλών ναζί εγκληματιών πολέμου. Ο Κλάους Μπάρμπι, ο «Χασάπης της Λυών», ο Εριχ
Πρίμπκε, φονιάς 335 ιταλών αμάχων στην σφαγή των Αρδεατικών Σπηλαίων, και ο
Αντον Μάλοτ, φρουρός του στρατοπέδου συγκέντρωσης Τερέζιενστατ στην πρώην
Τσεχοσλοβακία, είναι μερικοί από τους πολλούς.
Καθώς περάσαν τα χρόνια,
οι αρνητές του Ολοκαυτώματος όπως οι Thies Christophersen και Manfred Roeder
προσπάθησαν να ξαναγράψουν την ιστορία υποστηρίζοντας ότι τα στρατόπεδα
συγκέντρωσης ήταν ψέμα. Ο Stille Hilfe έγινε ο μυστικοπαθής υποστηρικτής αυτού
του έργου, επεκτείνοντας την προηγούμενη προπαγανδιστική του ατζέντα.
Αμφισβήτηση
Ως υπερασπιστής αυτών που ο
περισσότερος κόσμος θεωρούσε και θεωρεί ως
απαράδεκτα, η Stille Hilfe προκάλεσε αναπόφευκτα αντιπαραθέσεις. Με απόρρητες
και ύποπτες κινήσεις, διατηρούν την εσωτερική τους λειτουργία κρυμμένη και
αποφεύγουν να δημοσιεύουν λεπτομέρειες των οικονομικών τους. Ακόμη και η Gudrun
Burwitz, το κορυφαίο αστέρι τους, δεν κάνει πλέον δημόσιες εμφανίσεις στο ρόλο
της ως σύμβολο για την Stille Hilfe.
Οι προσπάθειες της
οργάνωσης να ξαναγράψει την ιστορία υπέρ εκείνων που υποστηρίζει έχει
προκαλέσει οργή. Δεδομένης της φύσης της, η οργάνωση αντλεί μέρος της υποστήριξής
της από τους νεοναζί. Αυτή όμως η ανεπίσημη συσχέτιση προσφέρει ελάχιστα στη
δημόσια εικόνα της. Η οργάνωση πάντως έχει
παράσχει νομική βοήθεια στους νεοναζί που αντιμετωπίζουν διώξεις.
Η φιλανθρωπική δράση της
Stille Hilfe έχει προκαλεσει επίσης διαμάχη με τις δημόσιες αρχές. Το 1993-4,
το Bundestag, ένα όργανο παρόμοιο με τη Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ,
συζήτησε το μη κερδοσκοπικό καθεστώς της οργάνωσης, οδηγώντας σε έρευνα για τα
οικονομικά της Stille Hilfe. Τον Νοέμβριο του 1999, ανακλήθηκε το επίσημα
αναγνωρισμένο μη κερδοσκοπικό καθεστώς της οργάνωσης, το οποίο της έδινε την
ίδια νομική ισχύ με άλλες φιλανθρωπικές οργανώσεις.
Μια
φυλή που πεθαίνει;
Η Stille Hilfe βρίσκεται σήμερα
σε παρακμή. Εβδομηνταδύο χρόνια από το τέλος του Δεύτερου Παγκόσμιου Πόλεμο,
υπάρχουν λίγοι αξιωματικοί των SS ακόμα ζωντανοί και έτσι ο αρχικός σκοπός της οργάνωσης
έγινε σε μεγάλο βαθμό περιττός. Οι πρόσφατες αναφορές δείχνουν ότι τώρα έχουν
μόνο περίπου 40 μέλη και ότι η συμμετοχή εξακολουθεί να μειώνεται.
Για εβδομήνταδύο χρόνια, η
Stille Hilfe είχε σταθεί στο πλευρό των ανδρών που κατηγορούντο για τις
χειρότερες φρικαλεότητες του κόσμου. Καθώς όμως πλησιάζει στο τέλος της, λίγοι
θα την θρηνήσουν.
Στην
αγκαλιά μιας μυστικής οργάνωσης οι ηγέτες των ΗΠΑ
Αποκαλύψεις
για τα μέλη της και τους σκοπούς της
Στην οδό C της Ουάσιγκτον,
τη C Street, έχει την έδρα της μια μυστηριώδης οργάνωση θρησκευτικών καταβολών.
Ονομάζεται Τhe Fellowship (Η Συντροφιά) και από τη δεκαετία του 1930 επηρεάζει
την πολιτική των ΗΠΑ, ωθώντας την προς την πιο αντιδραστική κατεύθυνση. Σήμερα
για πρώτη φορά ένας δημοσιογράφος κατάφερε να αποκαλύψει ποια είναι, τι
πιστεύουν και πώς δραστηριοποιούνται τα μέλη της πιο ισχυρής «οικογένειας» της
Αμερικής.
«O πρώτος κανόνας της C
Street», λέει ο Μπαρτ Στάπακ, «είναι πως δεν πρέπει να μιλάς για τη C Street».
Ο Στάπακ είναι ο δημοκρατικός βουλευτής του Μίσιγκαν που έγινε διάσημος όταν
εμπόδισε να ψηφιστεί από το Κογκρέσο η μεταρρύθμιση του συστήματος υγείας που
πρότεινε ο Ομπάμα, μέχρι να περιληφθεί στο νομοσχέδιο η απαγόρευση της
χρηματοδότησης με ομοσπονδιακά κονδύλια των νοσοκομείων στα οποία γίνονται
αμβλώσεις. «Είναι θέμα αποτελεσματικότητας», λέει ο μέγας διδάσκαλος της C
Street, ο Νταγκ Κόου. «Οσο πιο αόρατη είναι η οργάνωση τόσο ισχυρότερη είναι η
επιρροή της».
C Street είναι το όνομα του
δρόμου της Ουάσιγκτον στον οποίο στεγάζεται η Fellowship, (η Συντροφιά). Η
μυστηριώδης οργάνωση επηρεάζει τους ηγέτες των ΗΠΑ για να επιβάλλει το
αντιδραστικό όραμά της. Στην έδρα της C Street, η Συντροφιά διαχειρίζεται έναν
ξενώνα. Πρόκειται για την πανσιόν μιας αυστηρά επιλεγμένης ελίτ γερουσιαστών
και βουλευτών. Έναντι λίγων εκατοντάδων δολαρίων τον μήνα, αποκτούν το δικαίωμα
να τρώνε και να μένουν εκεί, να παρακολουθούν μαθήματα, να προσεύχονται, να
ζητούν και να δέχονται πνευματική βοήθεια. Και, βέβαια, έχουν προστασία από
τους αντιπάλους τους.
Τα μυστικά τους αποκάλυψε
για πρώτη φορά ένας δημοσιογράφος των «Νιου Γιορκ Τάιμς», ο Τζεφ Σάρλετ,
ειδικός στις φονταμενταλιστικές αιρέσεις. Ο Σάρλετ είναι ο μοναδικός «ξένος»
που κατάφερε να διεισδύσει στην πιο αποκλειστική λέσχη της αμερικανικής
πρωτεύουσας. Αυτό είναι το θέμα του βιβλίου του με τον τίτλο «C Street» (Εκδ.
Little, Βrown and Company), που μόλις κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ. Αποκαλύπτει μια
εντυπωσιακή πραγματικότητα, η οποία υπερβαίνει τις πιο παρανοϊκές «θεωρίες
συνωμοσίας». Το σύστημα που έστησε η Fellowship δεν ταυτίζεται με φαινόμενα
όπως ο θρησκευτικός φονταμενταλισμός, που αφορά τις μάζες. Βρίσκεται πολύ πιο
ψηλά και επιδιώκει να κατευθύνει τον φονταμενταλισμό του λαού προς τους δικούς
του σκοπούς. Οι ρίζες του είναι πολύ παλαιότερες από τους νεοσυντηρητικούς,
τους θεοσυντηρητικούς, το Τea Ρarty.
Η γέννηση της Fellowship
ανάγεται στη δεκαετία του 1930. Την ίδρυσε ο Εϊμπραχαμ Βεράιντε, θεωρητικός του
«βιβλικού καπιταλισμού» και με μεγάλη συμπάθεια για τον φασισμό. Πρόσωπα που
συνδέονται με το σύστημα της Fellowship βρίσκονται παντού, σε θέσεις διοίκησης.
Η Συντροφιά έχει έντονη τη σφραγίδα της Δεξιάς, αν και περιλαμβάνει στις τάξεις
της και Δημοκρατικούς. Στις Πρωινές Προσευχές της συμμετείχε ακόμη και η Χίλαρι
Κλίντον. Ο προσηλυτισμός της Συντροφιάς έχει διαβρώσει τις ένοπλες δυνάμεις: η
οργάνωση επηρεάζει τον στρατηγό Ντέιβιντ Πετρέους, ανώτατο διοικητή στο
Αφγανιστάν. Η προστασία που προσφέρει είναι πολύτιμη. Δύο μέλη της,
υπερσυντηρητικά και μισαλλόδοξα, βρέθηκαν πρόσφατα στο κέντρο σεξουαλικών
σκανδάλων που θα είχαν καταστρέψει οποιονδήποτε άλλο αμερικανό πολιτικό. Ο Μαρκ
Σάνφορντ, κυβερνήτης της Νότιας Καρολίνας, ο οποίος είχε εξαφανιστεί επισήμως
«για ένα προσκύνημα πνευματικού διαλογισμού στα Απαλάχια», στην πραγματικότητα
βρισκόταν με την ερωμένη του στο Μπουένος Αϊρες. Ο Τζον Ενσαϊν, ρεπουμπλικανός
γερουσιαστής της Νεβάδας, είχε εξωσυζυγική σχέση με τη σύζυγο του πιο έμπιστου
συνεργάτη του. Για αμφότερους κινητοποιήθηκε το δίκτυο άμυνας της Fellowship
και αμφότεροι βρίσκονται ακόμη στις θέσεις τους. Για τους φιλοξενουμένους της C
Street δεν ισχύουν οι συνηθισμένοι κανόνες. «Ακόμη και ο βασιλιάς Δαυίδ στη
Βίβλο είναι ένας μεγάλος αμαρτωλός», εξηγεί ο Νταγκ Κόου, «αλλά είναι ένας
εκλεκτός του Κυρίου. Η θέληση του Θεού υπερβαίνει την ηθική».
Έχει
και παρακλάδια.
Ο Τζεφ Σάρλετ έπεσε σχεδόν
κατά τύχη πάνω στη Συντροφιά. Συγγραφέας ήδη, το 2004, ενός βιβλίου με τον
τίτλο «Σκοτώνοντας τον Βούδα» και θέμα ένα «ταξίδι» του στις πιο εκκεντρικές
αιρέσεις των ΗΠΑ, ο Σάρλετ κατάφερε να διεισδύσει σε μια χριστιανική κοινότητα
με την ονομασία Ιβανγουολντ, ένα κοσμικό μοναστήρι σε ένα προάστιο της
Ουάσιγκτον. Συμμετέχοντας στις πνευματικές ασκήσεις, ανακάλυψε πως πίσω από το
Ιβανγουολντ υπάρχει μια άλλη οργάνωση. Οι μυημένοι την αποκαλούσαν Η
Οικογένεια. Το Ιβανγουολντ είναι ένα από τα πολλά κέντρα-δορυφόρους που
χρησιμεύουν για να επιλέγονται νέοι στρατεύσιμοι, αυτοί οι οποίοι θα
εισχωρήσουν στην «πιο απόρρητη δομή της αμερικανικής συντηρητικής εξουσίας».
Μόνον οι καλύτεροι,
επιτυχημένοι στην πολιτική καριέρα, μπαίνουν στην κεντρική έδρα στη C Street.
Στην πανσιόν της C Street φιλοξενούνται τακτικά μέλη του Ρεπουμπλικανικού
Κόμματος, όπως οι γερουσιαστές Τομ Κόμπερν και Τζιμ Ινχοφ της Οκλαχόμας.
«Διαγκωνίζονται ποιος θα πάρει την πιο ακροδεξιά θέση», γράφει ο Σάρλετ. «Ο
Κόμπερν πρότεινε την ποινή του θανάτου για τους γιατρούς που κάνουν αμβλώσεις.
Ο Ινχοφ υπεράσπισε τους βασανιστές της φυλακής Αμπου Γράιμπ.
Επίσης, ο πιο
αντιδραστικός δικαστής του Ανώτατου Δικαστηρίου, ο Κλάρενς Τόμας, εμπνέεται από
τις θέσεις της Συντροφιάς. Στην έδρα της C Street γίνονται σεμινάρια στα οποία
προετοιμάζονται η νομοθεσία στον ενεργειακό τομέα, οι ψηφοφορίες στο Κογκρέσο
για την εξωτερική πολιτική, οι στρατηγικές που θα εφαρμοστούν σε παγκόσμιο
επίπεδο κατά του Ισλάμ.
Οργάνωση στον στρατό.
Η αδελφή οργάνωση στον
στρατό ονομάζεται Οfficers΄ Christian Fellowship (Χριστιανική Συντροφιά
Αξιωματικών). Το εγχειρίδιό της φέρει τον τίτλο «Υπό τις διαταγές» (Under
Οrders: Α Spiritual Ηandbook for Μilitary Ρersonnel). Εχει γραφτεί από τον
συνταγματάρχη Ουίλιαμ Μακόι και ο στρατηγός Πετρέους γράφει στο εξώφυλλό του
πως «πρέπει να βρίσκεται στον σάκο κάθε στρατιώτη».
Η Fellowship έχει
χαρακτηριστικά που τη διακρίνουν από άλλες συναθροίσεις ισχυρών. Δεν
αναγνωρίζει θρησκευτική αρχή ανώτερη από την ίδια. Δεν επιδιώκει την πλήρη
μυστικότητα ορισμένων μασονικών στοών, προτιμά να είναι «διακριτική».
«Εργαζόμαστε όχι για να αφυπνίσουμε τις μάζες αλλά μέσω προσωπικών σχέσεων με
τους βασιλείς, τους ηγέτες του κόσμου μας» αναφέρεται σε πρόσφατο έγγραφό της.
Ο αρχηγός της Fellowship Νταγκ Κόου αναφέρει μεταξύ των προτύπων του τον Αδόλφο
Χίτλερ και τον Μάο Τσετούνγκ. «Ο Ιησούς διδάσκει ότι πρέπει να Τον βάλουμε πάνω
από τη μητέρα μας και τον αδελφό μας», λέει ο Κόου, «και είναι αυτό που ο
Χίτλερ, ο Λένιν, ο Μάο, δίδασκαν στα παιδιά. Ο Μάο κατάφερε να πείσει τους
νέους Ερυθροφρουρούς να εκτελούν τους γονείς τους. Δεν ήταν φόνος, ήταν η
οικοδόμηση ενός νέου έθνους. Το νέο βασίλειο».
Τώρα η Ένωση Εκκλησιών των
Μεθοδιστών έκανε μια καταγγελία. «Στην καρδιά της πρωτεύουσας», γράφει στο
κείμενό της, «μια κατοικία για ισχυρούς πολιτικούς περνιέται για Εκκλησία και
καταχράται τις φορολογικές εξαιρέσεις που έχουν οι πραγματικοί χώροι λατρείας».
Η Ομοσπονδιακή Εφορία (ΙRS) άνοιξε έρευνα. Άραγε, έπειτα από 70 χρόνια
ανεμπόδιστης λειτουργίας, μπορεί τώρα αυτό το δίκτυο των ισχυρών να σκοντάψει
σε μια μπανάλ υπόθεση φοροδιαφυγής; Δύσκολο... Με τον πολιτικό άνεμο να πνέει
και πάλι προς τα δεξιά και με το Τea Ρarty σε πόλεμο κατά της φορολογίας,
μπορεί κανείς να υποθέσει πως η Fellowship έχει ακόμη μέλλον μπροστά της.
Πηγή:
http://www.tanea.gr/default.asp?artid=4606374&ct=2&pid=2
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου