ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΜΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ

 

Μια σειρά από αληθινές ιστορίες αναφερόμενες σε γνωστές προσωπικότητες της χώρας μας και ένα ανέκδοτο με πολυμήχανο ιερωμένο

 

ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ

 

 

Στις 13 Μαρτίου 1919, ενώ εξακολουθούσε η εκστρατεία των συμμάχων κατά των Μπολσεβίκων εις την Ουκρανία, το τάγμα του Κονδύλη διατάχτηκε να υποχώρηση στο σταθμό του Μπογιαλίκ. Το κρύο αυτή την ήμερα ήταν φοβερό. Οι άνδρες   προχωρούσαν   φορτωμένοι από χιόνι κι' αυτός ο Κονδύλης είχε γίνει κάτασπρος...

 

Ο Πλαστήρας, ο οποίος ήταν κι' αυτός εκεί, και ήξερε τις φιλοδοξίες του Κονδύλη., του φώναξε, μόλις τον είδε έτσι: —Ο. .. Μέγας Ναπολέων, επιστρέφων εκ Ρωσσίας!. ..

 

Ο ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΞΕΝΟΙ

 

 

Μια μέρα ό Κολοκοτρώνης είπε στον στρατιώτη, πού είχε υπηρέτη του:

 

—"Άκουσε, Μήτρο. "Αμα έρχονται Ρωμηοί να με δουν, να μπαίνουν.   Άμα έρχονται ξένοι, να μη τους αφήνεις. ..

 

—Γιατί, στρατηγέ; ρώτησε ο Μητρός.

 

—Γιατί οι ξένοι καλλίτερα είναι ν' ακούνε τον Κολοκοτρώνη από μακριά, παρά να τον βλέπουν!...

 

Ο ΘΕΟΤΟΚΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΝΕΟΤΟΥΡΚΟΙ

 

Όταν εξερράγη η Νεοτουρκική επανάσταση, πολλοί Έλληνες, μεγάλοι και μικροί, των Αθηνών, επίστεψαν ότι στ' αλήθεια οι Νεότουρκοι ήθελαν πραγματική ελευθερία, ισοπολιτεία κλπ. Πολλοί λοιπόν αποφασίσανε, με επί κεφαλής τον μακαρίτη πολιτικό Κ. Παπαμιχαλόπουλο, να διοργανώσουν μια εκδρομή των Ελλήνων των Αθηνών στην Κωνσταντινούπολη για να χαιρετήσουν τους Νεότουρκους και να συγχαρούν τους Τούρκους για την ελευθερία που απόχτησαν.

 

Πριν κινήσουν, ο Κ. Παπαμιχαλόπουλος θεώρησε καλό να ζήτησει τη γνώμη και την άδεια του Θεοτόκη, που ήταν τότε πρωθυπουργός. Τον ρώτησε λοιπόν αν έπρεπε να γίνει η εκδρομή ή όχι.

 

Ο Θεοτόκης, που προέβλεπε που θα καταντούσε η περίφημη... ελευθερία και η ισότητα των Νεότουρκων, του απήντησε, με κάποιον ερεθισμό:

 

—Θέλετε πηγαίνετε, θέλετε μην πηγαίνετε, πηγαίνετε και μην πηγαίνετε!. ..

 

ΠΕΡΙ ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑΤΟΣ

 

 

Ο Τίμος Δ. Σταθόπουλος, συνεργάτης, αρχισυντάκτης και χρονογράφος πολλά χρόνια στην «Ακρόπολη» του Γαβριηλίδη, ως έξης χαρακτήριζε τη φιλολογία:

 

—Τι είναι φιλολογία; Ο,τι γράφεις, φιλολογία είναι. Είδηση γράφεις, κοινωνικά γράφεις, φιλολογία είναι. Πώς θα τα γράψεις όμως, αυτό είναι το ζήτημα. ..

 

—Και το χρονογράφημα τί είναι; τον ρώτησε κάποιος, γιατί ο Σταθόπουλος καταγινόταν ειδικά με το χρονογράφημα.

 

Ο Σταθόπουλος, χωρίς να διστάσει, έδωσε τότε και τον ορισμό του χρονογραφήματος:

 

—Το χρονογράφημα είναι ένα πράγμα, πού για να φτιάσουμε, γράφουμε διάφορες αρλούμπες κι' έπειτα προσπαθούμε να τις συμμαζέψουμε και να βγάλουμε όπως-όπως κάποια συμπεράσματα! . ..

 

Ο ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ

 

 

Όταν ο Ελευθέριος Βενιζέλος ήταν φοιτητής, όπως λέγανε οι τότε φίλοι του και συμφοιτητές του, ήταν πάντοτε αφηρημένος. Διάβαζε διαρκώς αρχαίους συγγραφείς και διαρκώς. . .ξεχνούσε εδώ κι' εκεί το καπέλο του!. ..

 

Για την ωκυποδία (γρηγοράδα στα πόδια) πάλιν του Βενιζέλου, όταν ήταν νέος, διηγούνται, όσοι συνδέονταν τότε μαζί του, πάρα πολλά ανέκδοτα.

 

Μια φορά στο χωρίο Γαράζο του Μυλοποτάμου, το όποιον είναι απάνω σ' ένα ύψωμα και στο όποιο για ν' ανεβεί κάποιος θάπρεπε να βαδίσει έναν απότομο ανήφορο, στοιχημάτισε ο Βενιζέλος να παραβγεί μ' έναν καβαλάρη χωροφύλακα και να φτάσει μαζί μ' αυτόν στο χωριό, έχοντας πάντοτε το ένα χέρι του απάνω στα καπούλια του αλόγου.

 

Και το κατόρθωσε αυτό, όχι μια, αλλά δυο φορές, σε συναγωνισμό με δύο έφιππους χωροφύλακες!. ..

 

Ο ΠΑΠΑΣ ΚΑΙ  Η ΕΝΟΡΙΤΙΣΣΑ

 

 

Μια μέρα στον παπά μιας εκκλησίας των Αθηνών παρουσιάστηκε μια ενορίτισσα.

 

—-Δέσποτα μου, του είπε, ήθελα κι' εγώ να γιορτάζω, σαν χριστιανή, το όνομά μου, να σου φέρνω προσφορές, να μου δίνεις ύψωμα, με την ευχή σου, μα δεν βρίσκω στο Καλαντάρι τη γιορτή μου. ..

 

—Πώς σε λένε, κυρά μου; την ρώτησε ο παπάς.

 

—Αρχόντω, δέσποτα μου!...

 

Ψάχνει κι' ο παπάς στο Καλαντάρι, αλλά δεν βρίσκει τέτοιο όνομα. Τί να κάνη όμως; Να την αφήσει έτσι την καημένη τη γυναικούλα και να φύγει λυπημένη; Ποτέ!. . . Σκέφθηκε λοιπόν, σκέφθηκε, και επί τέλους της είπε:

 

—Ξέρεις, κυρά μου, πότε να γιορτάζεις;

 

—Πότε, παπά μου;

 

—Των Τριών... Ιεραρχόντων!...

 

kg