Τάκης Κατσιμάρδος : Περίοδος διλημμάτων

Περίοδος διλημμάτων

Γράφει ο Τάκης Κατσιμάρδος

Μετά και το τελευταίο Eurogroup επιβεβαιώνεται μια ακόμη φορά ότι στις διαπραγματεύσεις με τους εταίρους-δανειστές δεν κρίνεται το δίκιο και το άδικο. Το σωστό και το λάθος. Η κατάσταση, απογυμνωμένη από ρητορικές, αποτυπώνεται ουσιαστικά στο δίλημμα: Υποχώρηση μπροστά στον νέο εκβιασμό, όπως το καλοκαίρι του 2015, είτε άρνηση συνθηκολόγησης και ρήξη, με απρόβλεπτες πολιτικές και οικονομικές επιπτώσεις...

Το πρώτο ερώτημα, στο ένα και στο άλλο διλημματικό σκέλος, είναι αν η κυβέρνηση μπορεί να σηκώσει το βάρος των συνεπειών - διαφορετικών ανά περίπτωση. Το δεύτερο και καθοριστικό, αν η ίδια η κοινωνία αντέχει σε νέους κύκλους θυσιών ή σε μια διακοπή των διαπραγματεύσεων, με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Από μια γενικότερη άποψη η κυβερνητική αντοχή, από τις συνέπειες της όποιας κατάληξης των διαπραγματεύσεων, προβάλλει ως δευτερεύον ζήτημα. Οι κυβερνήσεις έρχονται και παρέρχονται.

Το πρωτεύον είναι η αντοχή της χώρας, της κοινωνίας και της οικονομίας. Αυτό ακριβώς διακυβεύεται. Οχι η μοίρα του κυβερνητικού σχήματος ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και οι χειρισμοί του έως τώρα. Προς το παρόν ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του εργάζονται, ελπίζοντας σε πολιτικές λύσεις. Προσπαθώντας να ισορροπήσουν πάνω σε τεντωμένο σκοινί. Με τους βασικούς πολιτικούς αντιπάλους αδημονώντας να πέσει... Πλην, όμως, οι απαιτήσεις των πιστωτών, αν παρακάμψουμε επιμέρους υπολογισμούς και αντικρουόμενες μεταξύ τους απόψεις, βασίζονται στην ελληνική «αναξιοπιστία».

Προφανώς, η προσέγγιση αυτή δεν περιορίζεται ειδικά στη σημερινή κυβέρνηση. Το ίδιο συνέβαινε κατά το παρελθόν. Απόδειξη ότι πρόκειται για διαχρονική αντίληψη συνιστά το γεγονός ότι δεν επιδιώκουν να δεσμεύσουν μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και κάθε κυβέρνηση τα επόμενα χρόνια. Σε δέκα τα προσδιορίζει ο Σόιμπλε, περίπου στο διηνεκές το ΔΝΤ. Επομένως, εδώ δεν υπάρχουν περιθώρια για στάσεις «ουδετερότητας». Αποδέχεσαι τα τελεσίγραφα ή το απορρίπτεις. Με συγκεκριμένες θέσεις επί των συγκεκριμένων. Αυτό είναι το δίλημμα της αντιπολίτευσης.

Δικαίωμά σου να καταγγέλλεις την κυβέρνηση «για καθυστερήσεις, ανικανότητα, αναξιοπιστία, συνεχείς αντιφάσεις» (δηλώσεις του Κυρ. Μητσοτάκη μετά το Eurogroup). Ακόμη να ζητάς εκλογές, όπως νυχθημερόν κάνει η ΝΔ επί έναν χρόνο, βλέποντας λύσεις εκεί όπου υπάρχει συσσώρευση προβλημάτων και προδικάζοντας καταστροφές. Δεν έχεις δικαίωμα, όμως, να βάζεις τις πολιτικές προσδοκίες σου πάνω από τα συλλογικά συμφέροντα.

Η «αλήθεια» της αξιωματικής αντιπολίτευσης δοκιμάζεται όχι από μελλοντικά προγράμματα επί χάρτου για έξοδο από την κρίση, αλλά από τη γενική στάση και τις θέσεις επί του πρακτέου εδώ και τώρα. Τουλάχιστον, έτσι θα είχε νόημα και το αίτημα για κάλπες.

http://www.ethnos.gr/takis_katsimardos/arthro/periodos_dilimmaton-64897385/