ΓΙΑΤΙ
ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΛΥΣΗ
Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Η κυβέρνηση της πΓΔΜ έχει
δηλώσει ότι θα φέρει, την οποιαδήποτε συμφωνία με την Ελλάδα για το όνομα, στην
κρίση των πολιτών με δημοψήφισμα.
Δεν βλέπω το λόγο γιατί
πρέπει να δεχθούμε ότι η πΓΔΜ είναι πιο δημοκρατική χώρα από την Ελλάδα και
δίνει το δικαίωμα στους πολίτες της να αποφασίζουν για μείζονα θέματα που
αφορούν τη χώρα τους και το μέλλον όλης της βαλκανικής χερσονήσου, αλλά δεν το
δίνει στους Έλληνες η σύγχρονη Ελλάδα, που είναι, τρομάρα της, και η πατρίδα
της Δημοκρατίας! Και μάλιστα η διοικούμενη από μια κυβέρνηση που
αυτοαποκαλείται «της αριστεράς».
Το δημοψήφισμα, σε
συνθήκες ελεύθερης έκφρασης όλων των απόψεων και των επιχειρημάτων για το θέμα,
ώστε να ενημερωθεί ο λαός πριν αποφασίσει, είναι η μόνη ορθή και δημοκρατική
λύση στο ζήτημα της διαφοράς με την πΓΔΜ, για τους εξής λόγους:
1.
Οι Έλληνες πολίτες και όχι οι ανεκδιήγητοι και βαθιά εξαρτημένοι από τον ξένο
παράγοντα πολιτικοί μας θα λουστούν τις συνέπειες όποιας απόφασης (που μπορεί
να είναι πολύ σοβαρές) ληφθεί για το όνομα της πΓΔΜ. ‘Αρα, αυτοί είναι οι μόνοι
που πρέπει και δικαιούνται να αποφασίσουν.
Και πολύ καλύτεροι όμως να
ήτανε οι πολιτικοί μας, αυτός είναι ο δημοκρατικός τρόπος να παρθεί μια τόσο
σοβαρή απόφαση για ένα τέτοιο θέμα.
2. O
ίδιος ο συντακτικός μάλιστα νομοθέτης έχει προβλέψει τη διενέργεια
δημοψηφίσματος επί κρισίμων εθνικών θεμάτων και σημαντικών κοινωνικών θεμάτων,
έστω και αν δεν την κατέστησε υποχρεωτική. Αν σε ένα τέτοιο ζήτημα, οι
συνέπειες του οποίου αφορούν το έθνος και για όλο του τον βίο, όχι την παρούσα
κυβερνητική θητεία, και όπου η όποια απόφαση είναι μη αντιστρέψιμη, δεν πρέπει
να γίνει δημοψήφισμα, τότε για ποιο θέμα προβλέφθηκε και που εφαρμόζεται ο
θεσμός του δημοψηφίσματος;
3.
Επειδή το θέμα του ονόματος διχάζει βαθιά τον ελληνικό λαό, αλλά και άπτεται
εμμέσως της εθνικής συνοχής των Ελλήνων και της Ελλάδας, ο δημοκρατικός τρόπος
λήψης της τελικής απόφασης μέσω δημοψηφίσματος, είναι και ο πιο αποτελεσματικός
για να διαφυλαχθεί η συνοχή και η ενότητα του ελληνικού λαού σε μια τόσο
κρίσιμη περίοδο για την ίδια τη συγκροτημένη, κοινωνική, κρατική και εθνική του
ύπαρξη
4.
Το δημοψήφισμα συνιστά ένα διαπραγματευτικό όπλο για την διπλωματία της Αθήνας,
αν φυσικά θέλει όντως να διαπραγματευθεί και όχι απλώς να βρει ένα τρόπο να
ικανοποιήσει τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ και διάφορους άλλους, όπως πολύ φοβόμαστε
ότι συμβαίνει.
5.
Με δεδομένο ότι οι ιθύνοντες (και οι κύριες πολιτικές δυνάμεις της χώρας) έχουν
αποδείξει περίτρανα την περίπου μηδενική διάθεση και ικανότητά τους να πουν τη
λέξη ‘Όχι προς τους «Διεθνείς Νταβατζήδες» της χώρας, σε οποιοδήποτε σοβαρό
ζήτημα έχει προκύψει εδώ και δέκα χρόνια, η πρόβλεψη για δημοψήφισμα αναγκάζει
τους διεθνείς ενδιαφερόμενους για «λύση», ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ και διάφορους άλλους,
να λάβουν υπόψιν τους τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα και τις διαθέσεις και
γνώμες των Ελλήνων πολιτών.
Ο εκπρόσωπος της
υποτίθεται «αριστερής», πρώην αντιμνημονιακής και νυν μνημονιακής κυβέρνησης,
υποστήριξε ότι δεν πρέπει να γίνει δημοψήφισμα, άνευ επιχειρημάτων τινών. Τη
στιγμή που η δική του κυβέρνηση μάλιστα προσέφυγε σε δημοψήφισμα το 2015, έστω
και αν δεν εφήρμοσε το αποτέλεσμα.
Κατά
ποία λογική, το δημοψήφισμα του 2015 ήταν δημοκρατική και ορθή μέθοδος και δεν
είναι το δημοσψήφισμα το 2018;
Η χώρα έχει «υπεύθυνη
κυβέρνηση», δήλωσε από την πλευρά του ο Υπουργός Εξωτερικών, εξηγώντας γιατί
απορρίπτει την ιδέα ενός δημοψηφίσματος για το όνομα της πΓΔΜ.
Πρωτότυπη,
για κάποιον υποτίθεται προερχόμενο από την αριστερά και τώρα Υπουργό μιας
υποτίθεται αριστερής κυβέρνησης, η άποψη Κοτζιά σημαίνει ότι ο λαός δεν είναι
«υπεύθυνος», γι’ αυτό προφανώς και δεν πρέπει να πάρει αυτός, αλλά η «υπεύθυνη
κυβέρνηση» τις αποφάσεις.
Μας θύμισε ο κ. Κοτζιάς
αυτό που είπε ο Μπέρτολτ Μπρεχτ κάποτε, προς τους ηγέτες της Ανατολικής
Γερμανίας. ‘Ετσι που πάτε, δεν έχετε παρά να αλλάξετε και το λαό.
Αλλά έναντι ποίου είναι
υπεύθυνη η παρούσα κυβέρνηση και η πλειοψηφία του πολιτικού κόσμου της χώρας;
Αν κρίνουμε από αυτά που
κάνουν, όχι από αυτά που λένε (και που, όπως διαπίστωσαν από την προσωπική τους
τραγική εμπειρία όλοι οι νοήμονες Έλληνες, είναι περίπου στο 100% ψέματα), οι πολιτικοί μας εφαρμόζουν στη μεν
οικονομική πολιτική ότι αποφασίζουν το Βερολίνο και οι Βρυξέλλες, στα δε
γεωπολιτικά η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της. Και γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο
δεν θέλουν να δώσουν στο λαό τη δυνατότητα να αποφασίσει ο ίδιος, μπας και δεν
αποφασίσει όπως οι ίδιοι έχουν συμφωνήσει με τους ξένους.
Μακάρι να αλλάξει αυτό το
τροπάρι στο μέλλον, είμαστε οι πρώτοι που θα χειροκροτήσουμε όταν και αν
συμβεί, προς το παρόν όμως, ούτε εμείς, ούτε οποιοσδήποτε Έλληνας με ένα δράμι
μυαλό στο κεφάλι του, δεν έχει τον παραμικρό λόγο να πιστέψει ότι δεν συμβαίνει
ή θα συμβεί και στο ζήτημα της ονομασίας της πΓΔΜ.
Αν
το να κάνεις όλα όσα θέλουν από σένα η Αμερική, η Γερμανία και διάφοροι άλλοι,
θεωρείται «υπεύθυνη κυβέρνηση», τότε, όντως, η Αθήνα έχει μια τερατωδώς
υπεύθυνη κυβέρνηση.
Όσο για τη Βουλή, που θα
πάρει, όπως μας λένε, την τελική απόφαση για το όνομα της πΔΓΜ, είναι κι αυτή
τερατωδώς υπεύθυνη.
Η Βουλή δεν ήταν που
ψήφισε το καλοκαίρι του 2015, έξη χιλιάδες σελίδες νομικού κειμένου
μεταφρασμένου πρόχειρα από τα αγγλικά; ‘Ένα κείμενο που άλλαζε όλη την ελληνική
ποινική δικονομία, όπως απαιτούσαν οι Πιστωτές, και που προέβλεπε την
«μεταβίβαση» σχεδόν όλης της δημόσιας και μεγάλου μέρους της ιδιωτικής
περιουσίας των Ελλήνων; Η παρούσα Βουλή δεν ήταν που ψήφισε, την άνοιξη του
2016, προτού τις διαβάσει, 1500 σελίδες νομικού κειμένου, επίσης πρόχειρα
μεταφρασμένου και ουδέποτε διαβασμένου από τα αγγλικά;
Είναι Βουλή αυτή; Τηρούν
οι βουλευτές το γράμμα και το πνεύμα του Συντάγματος της Ελληνικής Δημοκρατίας;
Εκπροσωπούν τη θέληση και τα συμφέροντα του ελληνικού λαού, εν ονόματι του
οποίου νομοθετούν;
Δυστυχώς η απάντηση είναι
γνωστή σε όλους τους Έλληνες πολίτες.
Ας
μην προσθέσουμε στη συντελεσθείσα οικονομική, πολιτική και κοινωνική
καταστροφή, από την οποία ένας Θεός ξέρει πως θα βγούμε, και μια μείζονα
γεωπολιτική καταστροφή, όπως αυτές που απεργάζονται στην Κύπρο, με την πΓΔΜ,
στο Αιγαίο κλπ., ιδίως μετά την επίσκεψη Τσίπρα στην Αμερική.
ΥΓ.
Ελπίζουμε ότι είναι ασφαλή τα ηλεκτρονικά
συστήματα καταμέτρησης των ψήφων που χρησιμοποιούνται στην Ελλάδα. Δεν μας
αρέσει καθόλου ότι μια ιδιωτική εταιρεία, που είναι ιδιοκτησία ξένων εξ όσων
γνωρίζουμε, η Singular Logic, ελέγχει πλήρως και κατ’ αποκλειστικότητα την
έκδοση ηλεκτρονικά των αποτελεσμάτων. Έχουμε διαβάσει τα όσα έχει γράψει στο
παρελθόν ο κ. Βαξεβάνης, αλλά και όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας για
ηλεκτρονικές νοθείες αλλού, όπως στις ΗΠΑ. Νομίζουμε ότι λόγοι δημοκρατίας και
εθνικοί επιβάλλουν να αφήσουμε για άλλους τομείς τις εφαρμογές των ηλεκτρονικών
και να επιστρέψουμε άμεσα στην παραδοσιακή καταμέτρηση των ψήφων.
11 Ιανουαρίου 2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου