Τα «θηρία» και οι… «κοριοί»!
Καλό ταξίδι, Λάκη Σάντα!
– Είχες την ευκαιρία και την τύχη, με μια ηρωική πράξη στα 19 σου χρόνια, να δοξαστείς…
Μια απλή ενέργεια μεγάλου ρίσκου και τεράστιου συμβολισμού: Κατέβασες, μαζί με τον συναγωνιστή σου Μανώλη Γλέζο, τη σημαία των Ναζί από την Ακρόπολη, λίγες μέρες μετά την κατάληψη της Αθήνας.
– Είχες την αρετή να μείνεις αμόλυντος από τη φήμη που σου εξασφάλισε αργότερα η αναγνώριση του ηρωισμού σου.
– Κι είχες την ατυχία να πεθάνεις, όταν η σύγχρονη Ελλάδα περνάει δύσκολα και πάλι, έχοντας απολέσει μεγάλο μέρος της ανεξαρτησίας της στις μέρες μας.
Ελάχιστοι σε ήξεραν προσωπικά.
Οι παλαιότεροι, όμως, εμπνέονταν από το παράδειγμά σου.
Όχι μόνο από το ηρωικό σου παράδειγμα, όταν ήσουν 19 ετών…
Αλλά και από το ηθικό σου παράδειγμα, όλα τα επόμενα χρόνια.
Οι παλαιότεροι, όμως, εμπνέονταν από το παράδειγμά σου.
Όχι μόνο από το ηρωικό σου παράδειγμα, όταν ήσουν 19 ετών…
Αλλά και από το ηθικό σου παράδειγμα, όλα τα επόμενα χρόνια.
Έμεινες πιστός στο καθήκον, χωρίς να εξαργυρώσεις όσα έκανες και χωρίς να μετατρέψεις μια ηρωική πράξη στα νιάτα σου σε εφαλτήριο καριέρας για όλη την υπόλοιπη ζωή σου.
Έγινες ήρωας νωρίς νωρίς και αποδείχθηκες αξιοπρεπής σ’ όλο το υπόλοιπο...
Τελικά το δεύτερο ήταν πολύ πιο δύσκολο από το πρώτο.
Δεν είναι σπάνιο ένας νέος άνθρωπος στα 19 του χρόνια να κάνει μια πράξη ηρωισμού.
Αλλά είναι πολύ πιο δύσκολο για τα επόμενα 70 χρόνια να μην καταδεχθεί να την «εξαργυρώσει». Αν και θα μπορούσε.
Ο φόβος νικιέται εύκολα για μια στιγμή…
Οι πειρασμοί της ματαιοδοξίας νικιούνται πολύ πιο δύσκολα για μια ζωή.
Τον καιρό που ήσουν νέος και αγωνιζόσουν –αλλά και αρκετά από τα επόμενα χρόνια– δεν απαγορευόταν να νιώθεις Έλληνας και να παλεύεις για την Πατρίδα. Σήμερα είναι πολύ πιο δύσκολο…
Τώρα πια δεν σε κυνηγάνε τα πολυβόλα των κατακτητών. Αλλά οι δολοφονικές γραφίδες των «διεθνιστών».
Τότε οι Αριστεροί αγωνίζονταν να πείσουν ότι είναι οι καλύτεροι πατριώτες.
Σήμερα Δεξιοί κι Αριστεροί αγωνίζονται να πείσουν ότι… δεν είναι «εθνικιστές»!
Τότε η Αριστερά πολεμούσε τραγουδώντας:
– «Εμπρός ΕΛΑΣ για την Ελλάδα».
Σήμερα τα τσογλάνια γράφουν στους τοίχους:
– «Έλληνες είστε και φαίνεστε»!
Σήμερα «αποδομητές» της Αριστεράς, του ΠΑΣΟΚ και της «πεφωτισμένης» Δεξιάς διδάσκουν τα παιδιά μας να μην αγαπάνε την πατρίδα τους, να μη σέβονται τα σύμβολά της, να μη τιμούν τους ήρωες της…
Σε όλο τον κόσμο υπάρχουν κράτη και κρατίδια που γεννήθηκαν ως προτεκτοράτα και αγωνίζονται να γίνουν ανεξάρτητα κράτη.
Μόνον σε μας συμβαίνουν τα ανάποδα: Ήμασταν ανεξάρτητο κράτος και προσπαθούμε απεγνωσμένα να γίνουμε… προτεκτοράτο!
Σε όλη την Ευρώπη, χώρες που έχουν πρόβλημα αγωνίζονται να αποφύγουν τη στήριξη του ΔΝΤ και της… γερμανικής «Ευρώπης».
Η ελληνική κυβέρνηση αγωνίστηκε μόνη της να μπει στον Μηχανισμό Στήριξης!
Κι όταν άλλες χώρες δεν καταφέρνουν να αποφύγουν το Μνημόνιο (Ιρλανδία, Πορτογαλία), διαπραγματεύονται σκληρά ώστε να μετριάσουν τους όρους του.
Το κατάφερε η Ιρλανδία. Το κατάφερε και η Πορτογαλία. Ο πρωθυπουργός της οποίας καμάρωνε δημόσια ότι «πέτυχε καλύτερους όρους από την Ελλάδα»…
Σιγά το δύσκολο! Όλοι πέτυχαν καλύτερους όρους από την Ελλάδα…
Ενώ αποκαλύπτεται, από τον ίδιο τον πρόεδρο του ΔΝΤ, ότι ο σημερινός έλληνας πρωθυπουργός ήταν σε συνεννόηση μαζί του και ετοίμαζαν «υπόγεια» την υποταγή της Ελλάδας στο ΔΝΤ, μήνες πριν ξεσπάσει η κρίση!
Όταν ακόμα οι αγορές δάνειζαν την Ελλάδα άνετα και με πολύ λογικά επιτόκια…
Λάκη Σάντα, σε ηρωικές εποχές έζησες. Σε μαύρες ώρες φεύγεις.
Επί των ημερών σου, αμέσως μετά τον Πόλεμο, η Ελλάδα πέρασε δύσκολα, αλλά σε Ανατολή και Δύση συγκέντρωνε τον θαυμασμό των ξένων, εχθρών και φίλων. Διότι οι αγώνες των Ελλήνων για Ελευθερία υπήρξαν απαράμιλλοι.
Τότε είχαν την Ελλάδα ως παράδειγμα προς μίμηση…
Σήμερα τη διασύρουν ως παράδειγμα προς αποφυγήν!
Τη δείχνουν με το δάχτυλο τόσο οι «επιτυχημένες» χώρες, όσο και οι προβληματικές. Οι πρώτες λένε στις δεύτερες:
– Προσέξτε, θα γίνετε σαν την Ελλάδα!
Και οι δεύτερες απαντάνε με φρίκη:
– Μα τι λέτε; Εντάξει, έχουμε προβλήματα, αλλά δεν είμαστε και σαν την Ελλάδα!
Ελευθερία σημαίνει πάνω απ’ όλα Αξιοπρέπεια. Αυτή είναι η ηθική της διάσταση.
Υποταγή σημαίνει πάνω απ’ όλα ξεφτίλα. Αυτό είναι το ηθικό της κατάντημα.
Ο μακαρίτης ο πατέρας μου μού ’λεγε κάποτε:
Δεν φοβάμαι τα θηρία, τα πιάνει το σπαθί μου…
Τους κοριούς και τις ψείρες φοβάμαι. Γιατί εγώ δεν μπορώ να τα πολεμήσω. Αλλά αυτά μπορούν να με φάνε…
Λάκη, εσύ πάλεψες με τα θηρία…
Κι άφησες εμάς πίσω να παλεύουμε με τους… «κοριούς»!
Εσύ πάντως έφυγες.
Εμείς μείναμε.
Και δεν έχουμε βρει ακόμα τον ιστό της «κατοχικής» σημαίας για να την κατεβάσουμε.
Θα τον βρούμε όμως,
Στο υποσχόμαστε…
Και στο χρωστάμε.
Ν. Ζ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου