Όταν προ μηνός ο κ. Παπανδρέου είχε τους σφιχτούς εναγκαλισμούς και τα χαμόγελα με τον κ. Ερντογάν στο Ερζερούμ μετά την τρίωρη –χωρίς πρακτικά– «μυστική» συνάντησή τους, κάθε καλοπροαίρετος έλληνας πολίτης θα φανταζόταν ότι οι ελληνοτουρκικές σχέσεις θα έμπαιναν επιτέλους σε μια φάση εποικοδομητικής προσέγγισης και περιορισμού των εντάσεων. Ατυχώς όμως, οι τούρκοι στρατηγοί ή καλύτερα το τουρκικό βαθύ κράτος έχει άλλη άποψη. Έτσι τον τελευταίο μήνα, εκτός από τις πάμπολλες εισόδους τουρκικών αεροσκαφών και μάλιστα οπλισμένων στο Αιγαίο και τις δεκάδες παραβιάσεις του Εθνικού Εναέριου Χώρου (ΕΕΧ), έχουμε πλέον τις πολύ συχνές παραβιάσεις και των Ελληνικών Χωρικών Υδάτων (ΕΧΥ) από τουρκικά πολεμικά πλοία, με πιο πρόσφατες τις παραβιάσεις της φρεγάτας «ΓΙΛΝΤΙΡΙΜ» στην Εύβοια και της κορβέτας «ΜΠΟΝΤΡΟΥΜ» στις Κυκλάδες, οι οποίες όχι μόνον δεν έκαναν «αβλαβή διέλευση», αλλά επέδειξαν εξόχως προκλητική συμπεριφορά. Μάλιστα την πρώτη εβδομάδα του Φεβρουαρίου η κορβέτα «ΜΠΟΝΤΡΟΥΜ» έκανε μίνι «κρουαζιέρα» μέσα από τις Κυκλάδες πριν κατευθυνθεί προς Ρόδο για να λάβει μέρος σε δραστηριότητα της ΝΑΤΟϊκής επιχείρησης Αctive Εndeavour. Να σημειωθεί, ότι παρότι πλοίο του Πολεμικού Ναυτικού παρακολουθούσε από κοντά τον «εισβολέα», καλώντας τον συνεχώς να αποχωρήσει, αυτός έκανε πως δεν καταλάβαινε, εκτελώντας προφανώς εντολές από πολύ ψηλά…
Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλούν επίσης οι ανακοινώσεις του τουρκικού ΓΕΕΘΑ της Τρίτης 8 Φεβρουαρίου 2011, οι οποίες αναφέρονται σε τρεις δήθεν «παρενοχλήσεις» τουρκικών πολεμικών αεροσκαφών από ελληνικά Μιράζ 2000 στην περιοχή νοτιοδυτικά της Λέσβου. Κατά το τουρκικό ΓΕΕΘΑ, τα αεροσκάφη πραγματοποιούσαν εκπαιδευτικές πτήσεις όταν αναχαιτίστηκαν και «παρενοχλήθηκαν» από τα ελληνικά Μιράζ. Τη δήθεν παρενόχληση αναμετέδωσαν πολλοί τουρκικοί σταθμοί και ιστότοποι, γεγονός διόλου τυχαίο, αφού με την «κατασκευή» και τη διόγκωση ανύπαρκτων θεμάτων, η γειτονική χώρα επιχειρεί να αποκτήσει ερείσματα εκεί που δεν υπάρχουν και να πείσει τη διεθνή κοινότητα ότι και οι Έλληνες ακολουθούν παραβατικές συμπεριφορές και φθάνουν ακόμη και στο σημείο να «παρενοχλούν» αεροσκάφη με κίνδυνο προκλήσεως ατυχήματος. Τίποτε δεν είναι τυχαίο. Είναι δε βέβαιο ότι θα ακολουθήσει και τουρκικό διάβημα προς το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών.
Ένας έμπειρος παρατηρητής θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι όλη αυτή η ποιοτικά αναβαθμισμένη τουρκική προκλητικότητα, που βιώνουμε το τελευταίο διάστημα, συνδέεται ευθέως με τη συζήτηση που έχει ανοίξει στην Ελλάδα για την αναγκαιότητα της διακήρυξης αμέσως Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) στις θάλασσές μας, όπως εξάλλου ζήτησαν και πριν από λίγες μέρες στη Βουλή όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί.
Ας μη λησμονούμε ότι τον περασμένο Ιούλιο, όταν ο εκπρόσωπος του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών «τόλμησε» να αναφέρει ότι ο καθορισμός ΑΟΖ αποτελεί προτεραιότητα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, οι Τούρκοι «καρντάσηδες» φρόντισαν να μας αναστατώσουν, στέλνοντας δύο ωκεανογραφικά πλοία ερευνών στο Αιγαίο, τα οποία κινήθηκαν σαφώς και μέσα στην ελληνική υφαλοκρηπίδα.
Αποδεικνύεται συνεπώς περίτρανα ότι η πολιτική Παπανδρέου έχει φέρει τα εθνικά θέματα σε τέλμα. Όχι μόνο δεν έχει απτό αποτέλεσμα, αλλά μας οδηγεί στην αντίπερα όχθη, αφού έχει αποθρασύνει ακόμη περισσότερο τους Τούρκους. Απαιτείται αλλαγή πολιτικής. Όχι «μυστική διπλωματία». Ζητούμενο μια στιβαρή, αποφασιστική και σταθερή εξωτερική πολιτική και πολιτική άμυνας και ασφάλειας, με θέσπιση «κόκκινων γραμμών», όπως έχει ζητήσει επανειλημμένα ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αντώνης Σαμαράς. Απαιτείται η ενίσχυση των στρατηγικών συνεργασιών με τις ισχυρές χώρες της περιοχής. Απαιτείται επίσης –κάνοντας χρήση του δικαιώματος που μας δίνει το Διεθνές Δίκαιο– να διακηρύξουμε αμέσως την ελληνική ΑΟΖ, με την οριοθέτηση να παραπέμπεται στο μέλλον. Απαιτείται, τέλος, η ενίσχυση των Ενόπλων μας Δυνάμεων και όχι η –ελέω «τρόικας»– αποδυνάμωσή τους.
Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλούν επίσης οι ανακοινώσεις του τουρκικού ΓΕΕΘΑ της Τρίτης 8 Φεβρουαρίου 2011, οι οποίες αναφέρονται σε τρεις δήθεν «παρενοχλήσεις» τουρκικών πολεμικών αεροσκαφών από ελληνικά Μιράζ 2000 στην περιοχή νοτιοδυτικά της Λέσβου. Κατά το τουρκικό ΓΕΕΘΑ, τα αεροσκάφη πραγματοποιούσαν εκπαιδευτικές πτήσεις όταν αναχαιτίστηκαν και «παρενοχλήθηκαν» από τα ελληνικά Μιράζ. Τη δήθεν παρενόχληση αναμετέδωσαν πολλοί τουρκικοί σταθμοί και ιστότοποι, γεγονός διόλου τυχαίο, αφού με την «κατασκευή» και τη διόγκωση ανύπαρκτων θεμάτων, η γειτονική χώρα επιχειρεί να αποκτήσει ερείσματα εκεί που δεν υπάρχουν και να πείσει τη διεθνή κοινότητα ότι και οι Έλληνες ακολουθούν παραβατικές συμπεριφορές και φθάνουν ακόμη και στο σημείο να «παρενοχλούν» αεροσκάφη με κίνδυνο προκλήσεως ατυχήματος. Τίποτε δεν είναι τυχαίο. Είναι δε βέβαιο ότι θα ακολουθήσει και τουρκικό διάβημα προς το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών.
Ένας έμπειρος παρατηρητής θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι όλη αυτή η ποιοτικά αναβαθμισμένη τουρκική προκλητικότητα, που βιώνουμε το τελευταίο διάστημα, συνδέεται ευθέως με τη συζήτηση που έχει ανοίξει στην Ελλάδα για την αναγκαιότητα της διακήρυξης αμέσως Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) στις θάλασσές μας, όπως εξάλλου ζήτησαν και πριν από λίγες μέρες στη Βουλή όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί.
Ας μη λησμονούμε ότι τον περασμένο Ιούλιο, όταν ο εκπρόσωπος του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών «τόλμησε» να αναφέρει ότι ο καθορισμός ΑΟΖ αποτελεί προτεραιότητα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, οι Τούρκοι «καρντάσηδες» φρόντισαν να μας αναστατώσουν, στέλνοντας δύο ωκεανογραφικά πλοία ερευνών στο Αιγαίο, τα οποία κινήθηκαν σαφώς και μέσα στην ελληνική υφαλοκρηπίδα.
Αποδεικνύεται συνεπώς περίτρανα ότι η πολιτική Παπανδρέου έχει φέρει τα εθνικά θέματα σε τέλμα. Όχι μόνο δεν έχει απτό αποτέλεσμα, αλλά μας οδηγεί στην αντίπερα όχθη, αφού έχει αποθρασύνει ακόμη περισσότερο τους Τούρκους. Απαιτείται αλλαγή πολιτικής. Όχι «μυστική διπλωματία». Ζητούμενο μια στιβαρή, αποφασιστική και σταθερή εξωτερική πολιτική και πολιτική άμυνας και ασφάλειας, με θέσπιση «κόκκινων γραμμών», όπως έχει ζητήσει επανειλημμένα ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αντώνης Σαμαράς. Απαιτείται η ενίσχυση των στρατηγικών συνεργασιών με τις ισχυρές χώρες της περιοχής. Απαιτείται επίσης –κάνοντας χρήση του δικαιώματος που μας δίνει το Διεθνές Δίκαιο– να διακηρύξουμε αμέσως την ελληνική ΑΟΖ, με την οριοθέτηση να παραπέμπεται στο μέλλον. Απαιτείται, τέλος, η ενίσχυση των Ενόπλων μας Δυνάμεων και όχι η –ελέω «τρόικας»– αποδυνάμωσή τους.
Ο δρόμος δεν είναι εύκολος, αλλά η Ιστορία διδάσκει ότι «ο τολμών νικά».
Του ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΣΩΤ. ΓΚΙΚΑ
Αναπληρωτή Τομεάρχη Εθνικής Άμυνας ΝΔ,
πρ. εκπροσώπου Τύπου ΥΠΕΘΑ
http://www.paron.gr/v3/new.php?id=64217&colid=&catid=42&dt=2011-02-13%200:0:0
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου