ΟΙ ΓΚΑΦΕΣ ΤΗΣ ΤΡΟΪΚΑΣ

Στο ΒΗMagazino της εφημερίδας "ΤΟ ΒΗΜΑ" της 16ης  Δεκεμβρίου 2012 δημοσιεύθηκε ένα άρθρο με τις γκάφες της τρόϊκας που είχαν συμβεί μέχρι την ημέρα δημοσίευσης του άρθρου.

Είναι γνωστό ότι η εφημερίδα δεν υπήρξε φιλικά προσκείμενη στον αντιμνημονιακό χώρο και για αυτό τα όσα αναφέρονται στο άρθρο έχουν ιδιαίτερη αξία. Η επισήμανση λαθών και εσκεμμένων ενεργειών που ακολουθήθηκαν από την τρόϊκα καταδεικνύει πόσο δίκιο έχει η σημερινή Κυβέρνηση Σωτηρίας ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛΛ που ζητά την απομάκρυνση των τροϊκανών και τον περιορισμό των δραστηριοτήτων τους σε τεχνικό μόνο επίπεδο και μάλιστα σε επαφή με έλληνες τεχνοκράτες και φυσικά μακρά από την πολιτική ηγεσία και την διαμόρφωση της οικονομικής πολιτικής της Ελλάδος.

Ελπίζω ότι θα βρείτε και εσείς αρκετά κατατοπιστικό και ενδιαφέρον το σχετικό άρθρο

 

ΟΙ ΓΚΑΦΕΣ ΤΗΣ ΤΡΟΪΚΑΣ

Έχουν περάσει 30 μήνες από την ημέρα που οι υπάλληλοι της τρόικας επισκέφθηκαν πρώτη φορά την Ελλάδα. Το ΒΗMagazino επιχειρεί μια αναδρομή στα λάθη, στις ανευθυνότητες, στις ιδιοτροπίες, στις διατροφικές επιθυμίες και στις προσβολές των τροϊκανών.

Οι  διατροφικές εντολές είναι αυστηρές. Αυστηρότερες και από τις δημοσιονομικές: στις συναντήσεις με τους υπουργούς, το μπουκαλάκι με το νερό πρέπει να είναι κλειστό. Ο καφές που θα παραγγείλουν θα είναι ο ίδιος με του υπουργού - ακόμη και αν είναι ελληνικός γλυκύς βραστός. Τα σάντουιτς έρχονται συσκευασμένα (όλοι παραγγέλνουν το ίδιο με τον υπουργό). Ακολούθως η ιεροτελεστία προβλέπει ότι πρέπει πρώτα ο υπουργός και οι συνεργάτες του να δοκιμάσουν τα δικά τους σάντουιτς και μετά να ξεκινήσουν να τρώνε τις δικές τους, πανομοιότυπες, μερίδες οι τροϊκανοί. Το frozen yogurt που παίρνουν από την οδό Νίκης, απέναντι από την είσοδο του υπουργείου Οικονομικών, το γεμίζουν οι ίδιοι και δεν δέχονται το σερβίρισμα από τον καταστηματάρχη.

Ο λόγος πίσω από τη διατροφική παράνοια είναι ο φόβος. Όπως εξηγούν άνθρωποι της ασφάλειας τους, «φοβούνται μήπως... φτύσει κανείς μέσα στο φαγητό τους για να τους εκδικηθεί για τις περικοπές στους μισθούς και στις συντάξεις...». Όπως έλεγε στέλεχος του υπουργείου Οικονομικών, για πολλά πράγματα μπορούν να κατηγορηθούν τα στελέχη της τρόικας. Για αλαζονεία, ιδιοτροπίες, ευθυνοφοβία και μεγαλοϊδεατισμό. Κανείς, όμως, δεν μπορεί να τους κατηγορήσει για έλλειψη αντίληψης της πραγματικότητας.

Πέρασαν κιόλας τρία χρόνια από τότε που από απλοί υπάλληλοι έγιναν σταρ. Χειρίστηκαν «on the ground», όπως συνηθίζουν να λένε, την πιο επικίνδυνη εστία της χειρότερης οικονομικής κρίσης που γνώρισε η Ευρώπη τις τελευταίες δεκαετίες. Και, κατά σχεδόν γενική ομολογία, απέτυχαν. Τι ακριβώς φταίει όμως; Δεν ευθύνονται οι έλληνες πολιτικοί και οι συνδικαλιστές, όσοι υπερασπίστηκαν εαυτούς και αλλήλους εις βάρος του κοινωνικού συνόλου (και) τη στιγμή της κρίσης; Η παθογένεια της Μεταπολίτευσης για πόσα χρόνια θα αποτελεί αντικείμενο συλλογικής ευθύνης; Μήπως, όμως, και οι χειρισμοί της τρόικας ήταν επικίνδυνοι, ανεύθυνοι και πολλές φορές πρόχειροι; Μια σύντομη αναδρομή στις γκάφες και στα ψέματα της τρόικας φωτίζει τα πρόσωπα που ήρθαν για να βάλουν το κερασάκι στην τούρτα. Τη χειρότερη στιγμή. Με τον χειρότερο τρόπο.

Η σχέση με τα ΜΜΕ

6 Οκτωβρίου 2012. Ξενοδοχείο Hilton. Ο επικεφαλής των ελεγκτών του ΔΝΤ μιλάει σε επιλεγμένη ομάδα (hand-picked) δημοσιογράφων. Από τη μυστική συνάντηση έχουν αποκλειστεί τα μεγαλύτερα ΜΜΕ της Ελλάδας και ιδίως όσα έχουν ασκήσει κριτική στην πολιτική του Ταμείου. «Ο Σαμαράς υπήρξε πολύ επιτυχής στην προσπάθεια του να δώσει μια διπλωματική ώθηση, αλλά δεν θέλουμε άλλο ένα πρόγραμμα να βγει εκτός τροχιάς» λέει ο ελεγκτής κρίνοντας αφ' υψηλού τον έλληνα Πρωθυπουργό.

Η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από την «κακή εμπειρία» του ΔΝΤ για την ικανότητα «των ελληνικών αρχών να ελέγξουν τις δαπάνες», θέμα που συνδέεται ευθέως με τα πιεστικά αιτήματα για επιπλέον περικοπές σε μισθούς, συντάξεις και επιδόματα, τα οποία προτού γίνουν τελικά δεκτά, οδήγησαν σε απειλή παραίτησης τόσο τον υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα όσο και τον αναπληρωτή υπουργό Χρήστο Σταϊκούρα. Το ΔΝΤ είχε ζητήσει να μην αποδοθούν στον ίδιο τον Τόμσεν οι δηλώσεις, το κάλεσμα ήταν για μια off the record ενημέρωση. Μετά την ολοκλήρωση της, οι διοργανωτές άλλαξαν γνώμη και ζήτησαν να μη διαρρεύσει τίποτε απολύτως. «Το Βήμα της Κυριακής», παρ' ότι δεν είχε προσκληθεί, δημοσίευσε το περιεχόμενο της ενημέρωσης.

Ο Τόμσεν είχε εκφράσει από τον Αύγουστο του 2012 στον υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα τη δυσαρέσκεια του για την εικόνα που έχει καλλιεργηθεί για τον ίδιο στα ελληνικά ΜΜΕ. Ο Στουρνάρας έκανε ό,τι μπορούσε για να τον βοηθήσει. Έφαγε μαζί του ένα βράδυ και ζήτησε από το Γραφείο Τύπου να διοχετεύσει (ως επίσημη διαρροή) την πληροφορία ότι η επαφή έγινε σε «πολύ καλό κλίμα» και ότι ο Δανός θέλει πραγματικά να βοηθήσει την Ελλάδα. Στις διαπραγματεύσεις που ακολούθησαν, οι δύο άνδρες ανέπτυξαν «καλή χημεία», όπως λένε κύκλοι του υπουργείου Οικονομικών. Οι ανταλλαγές φιλοφρονήσεων για γραβάτες και πουκάμισα λειτουργούσαν χαλαρωτικά για το ηλεκτρισμένο κλίμα που επικρατούσε έξω από τα κτίρια των συναντήσεων της τρόικας και για την πίεση που ένιωθαν όλοι. Άλλωστε, και επί Γιώργου Παπακωνσταντίνου είχε διαρρεύσει ότι ο Τόμσεν έφτασε στο σπίτι του υπουργού κρατώντας μια ανθοδέσμη για τη σύζυγο του. Οι έλληνες υπουργοί μεριμνούν για το προφίλ του αδικημένου Δανού...

Ο κομμένος λαιμός

Η πιο δύσκολη στιγμή για τον Πόουλ Τόμσεν ήρθε την Τρίτη 2 Οκτωβρίου. Περίπου 100 άτομα, εκπρόσωποι οργανώσεων ατόμων με αναπηρία καθώς και μέλη του ΠΑΜΕ, περίμεναν τους επικεφαλής της τρόικας έξω από το υπουργείο Εργασίας, πριν από την προγραμματισμένη συνάντηση με τον Γιάννη Βρούτση. Βλέποντας από μακριά τον κ. Τόμσεν, κάποιοι από το πλήθος τού φώναξαν «μας έκοψες τον λαιμό», κάνοντας τη χαρακτηριστική χειρονομία σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τις περικοπές των επιδομάτων αναπηρίας που είχαν ήδη διαρρεύσει στον Τύπο. Ωστόσο, ο κ. Τόμσεν, ο οποίος δεν γνωρίζει ελληνικά, εξέλαβε τη χειρονομία ως απειλή εναντίον του και όχι ως διαμαρτυρία. Η στιγμή ήταν δύσκολη. Οι άνδρες της προσωπικής του ασφάλειας έψαξαν όπως όπως την πίσω πόρτα του υπουργείου και μπήκαν κατά λάθος σε παρακείμενο γυμναστήριο. «Πρώτα μπήκε η ασφάλεια του και μετά ο κ. Τόμσεν» δήλωνε σαστισμένη η ρεσεψιόνίστ στα κανάλια που την πολιόρκησαν αμέσως μετά.

Λίγες ημέρες αργότερα, το Σάββατο 6 Οκτωβρίου (την ίδια ημέρα της ενημέρωσης στο Hilton), το κυρίως πιάτο της διαπραγμάτευσης στο υπουργείο Οικονομικών έκλεινε με dress down από Τόμσεν και Στουρνάρα (που δεν φορούσαν γραβάτες) και ελληνικές μπίρες σε κουτάκι που ανέβηκαν μέσα σε μια πλαστική σακούλα στο γραφείο του υπουργού. Ωστόσο, επειδή δεν πίνουν όλοι από το κουτάκι, η γραμματέας του υπουργού τηλεφώνησε στον καφετζή του κτιρίου και ζήτησε οκτώ άδεια ποτήρια που κατέφθασαν σε δίσκο ύστερα από λίγα λεπτά.

Ο πικρός καφές

Φεύγοντας από το υπουργείο Οικονομικών και καθ' οδόν για το Hilton, ο Τόμσεν ζήτησε από τη φρουρά του να σταματήσει την πομπή στη γωνία τον οδών Καψάλη και Ηροδότου στο Κολωνάκι, κλείνοντας για λίγο τον δρόμο. Κατέβηκε ο ίδιος και αγόρασε ένα συσκευασμένο σάντουιτς από την αλυσίδα Costa Coffee, τη δεύτερη μεγαλύτερη εταιρεία coffeehouse στον κόσμο μετά τα Starbucks. Συμπτωματικά, έναν μήνα αργότερα, το κατάστημα έκλεισε. Τραγοπόδαρος ο Τόμσεν; Όχι ο ίδιος, αλλά η πολιτική του. Η αύξηση του ΦΠΑ από το 13% στο 23% στα είδη εστίασης (επιβλήθηκε από την τρόικα τον Σεπτέμβριο του 2011) είχε, σύμφωνα με την ίδια την εταιρεία, αποτέλεσμα τη μείωση του τζίρου κατά 40%. Το λουκέτο σε όλα τα καταστήματα της στην Ελλάδα έστειλε 90 άτομα στην ανεργία.

Είναι αλήθεια ότι ο Τύπος στην Ελλάδα δεν είδε με καθόλου καλό μάτι την άρνηση του Τόμσεν να αποδεχθεί έστω και μέρος της ευθύνης για τις εξωφρενικά λανθασμένες προβλέψεις που έκανε στο πλαίσιο του πρώτου μνημονίου. Πριν από τις εκλογές του Μαΐου τα επιτελεία του ΠαΣοΚ και της ΝΔ άφηναν να διαρρεύσει ότι δεν θέλουν να τον ξαναδούν στην Ελλάδα, ενώ φήμες εμφάνιζαν τον Ιρλανδό Μαρκ Φλάναγκαν ως πιθανότερο αντικαταστάτη του.

Όμως ο Τόμσεν αποδείχτηκε ανθεκτικότερος από ό,τι περίμεναν πολλοί. Ο δανός ελεγκτής, μακράν ο πιο έμπειρος από τα στελέχη της τρόικας, ακολούθησε την πάγια (textbook) τακτική που τηρεί το Ταμείο όταν αποτυγχάνει στις προβλέψεις του για μια χώρα. Την έχει περιγράψει με σαφήνεια (ήδη από τη δεκαετία του 2000) ο νομπελίστας οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτζ: «Οι προβλέψεις του ΔΝΤ είναι καθαρή φαντασία. Και όταν πέφτει έξω, ρίχνει πάντοτε στους άλλους την ευθύνη, στη διοίκηση και στη διαφθορά». Στην περίπτωση της Ελλάδας, η διαλυμένη διοίκηση και η διαφθορά ήταν η υπαρκτή βάση, πάνω στην οποία προστέθηκαν τα λάθη της τρόικας...

Στην κλειστή συνάντηση του Hilton, η οποία αποφασίστηκε να μη διαρρεύσει («σαν να μην έγινε» ζητούσαν τα στελέχη του Ταμείου), αλλά τελικά έγινε πρωτοσέλιδο, ο Τόμσεν παραδέχθηκε για πρώτη φορά, εμμέσως πλην σαφώς, λάθη της τρόικας, μιλώντας γενικά για την «πορεία του προγράμματος». Είπε ότι το πρόβλημα της ανταγωνιστικότητας αντιμετωπίστηκε με λάθος τρόπο, κόβοντας μόνο μισθούς, χωρίς εφαρμογή των αλλαγών στην αγορά εργασίας, το άνοιγμα των αγορών και των επαγγελμάτων. Είπε ακόμη ότι ίσως ήταν λάθος η ταχύτητα, η πολύ γρήγορη δημοσιονομική προσαρμογή, αφού οδήγησε στη βαθύτερη ύφεση. Η μυστική ενημέρωση δεν ήταν η πρώτη επικοινωνιακή γκάφα της τρόικας επί ελληνικού εδάφους, ήταν όμως η πιο χαρακτηριστική για τη νοοτροπία του Τόμσεν και των συνεργατών του.

Υπάρχει, όμως, και μία ακόμη οπτική γωνία που ίσως εξηγεί την άρνηση του Δανού να χρεωθεί ο ίδιος την αποτυχία. Όπως αναφέρει στο ΒΗMagazino κορυφαίος παράγοντας της ελληνικής οικονομίας, ο οποίος είχε κεντρικό ρόλο στις διαπραγματεύσεις του πρώτου μνημονίου το 2010, «ο Τόμσεν πίεζε από την αρχή για πιο ήπια και πιο μακρά περίοδο προσαρμογής, αλλά δεν το δεχόταν η ευρωπαϊκή πλευρά, γιατί σε αυτή την περίπτωση η Ευρώπη θα έπρεπε να βάλει περισσότερα λεφτά». Με άλλα λόγια, ο Δανός είχε συνείδηση της ζημιάς που θα μπορούσε να συμβεί και τελικά συνέβη. Μέχρι τώρα δεν το έχει παραδεχθεί δημόσια, τουλάχιστον χωρίς να επιχειρήσει να πάρει πίσω τα λόγια του...

Εκκένωση νησιών

Στις αρχές Οκτωβρίου, η κυβέρνηση αναστατώθηκε από την πρόταση Ρουμάνου, τεχνικού στελέχους της τρόικας, σε παράγοντες του υπουργείου Ναυτιλίας να εκκενωθούν τα νησιά με πληθυσμό κάτω των 150 κατοίκων και οι κάτοικοι τους να μεταφερθούν στα πολυπληθέστερα γειτονικά ή ακόμη και στην ηπειρωτική χώρα. Το σκεπτικό ήταν να μην απαιτείται χρηματοδότηση των άγονων γραμμών από την κυβέρνηση και να μπορούν να απελευθερωθούν γραμμές και ναύλοι, όπως ζητεί η τρόικα.

Η διαρροή από το υπουργείο Ναυτιλίας έγινε αμέσως πρώτο θέμα. Ακολούθησαν διαψεύσεις από την ΕΕ και το υπουργείο Οικονομικών, ωστόσο κύκλοι της Κομισιόν επιβεβαίωναν ότι η κοτσάνα ελέχθη ως αστείο, αλλά επ' ουδένί ως σοβαρή πρόταση σε μια σύσκεψη με τη συμμετοχή τεχνικού κλιμακίου. Ο υπουργός Ναυτιλίας «τα άκουσε» από το Μαξίμου για την υπερβολική αντίδραση ή ίσως επειδή δεν κατάλαβε το χιούμορ του Ρουμάνου...

Ύποπτες συναλλαγές

Ένα από τα ερωτήματα του 2012 είναι ο καθορισμός της ατζέντας για τον περιορισμό των εργασιακών δικαιωμάτων. Κύκλοι του υπουργείου Οικονομικών κατήγγειλαν ουκ ολίγες φορές την εμπλοκή εταιρειών συμβούλων και δικηγορικών γραφείων σε ένα υπόγειο πάρε-δώσε με την τρόικα. Πηγές με άριστη γνώση της υπόθεσης επισήμαναν τον Οκτώβριο στο «Βήμα» ότι οι εταιρείες αυτές λειτουργούν για λογαριασμό επιχειρηματικών κύκλων, οι οποίοι είδαν την έλευση της τρόικας ως ευκαιρία για αλλαγή επί τα χείρω των εργασιακών σχέσεων για δικό τους οικονομικό όφελος. Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, η επικοινωνία μεταξύ των νομικών και των εκπροσώπων των δανειστών ήταν συνεχής και κράτησε πολλούς μήνες.

«Να πουλήσετε το Ελληνικό...»

Φεβρουάριος 2011. Η χρονιά είχε αρχίσει με μια ψευδαίσθηση αισιοδοξίας. Την καλλιεργούσαν οι εκτιμήσεις ότι στο τέλος του 2011 η Ελλάδα θα μπορούσε να επιστρέψει στις αγορές. Στις 18 Ιανουαρίου, ο τότε υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου αναφέρει ότι η Ελλάδα θα επιστρέψει στις αγορές «για μακροπρόθεσμο δανεισμό εντός του έτους».

Την Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου η τρόικα δίνει συνέντευξη Τύπου στην «Αίγλη» του Ζαππείου. Ο τότε επικεφαλής των ελεγκτών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ο Φλαμανδός Σερβάας Ντερούζ, αναλαμβάνει την πρωτοβουλία να ανακοινώσει πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων ύψους 50 δις ευρώ ως το 2015, παρουσιάζοντας ο ίδιος την πολιτική σε έναν τομέα που ανήκει στην αποκλειστική αρμοδιότητα της κυβέρνησης. Το αστρονομικό ύψος του ποσού προκαλεί αίσθηση και οι δημοσιογράφοι τον διακόπτουν ζητώντας να διευκρινίσει αν εννοεί 15 (fifteen) ή 50 (fifty). Η προφορά του Φλαμανδού στα αγγλικά μπερδεύει τα πράγματα και οι περισσότεροι νομίζουν ότι δεν άκουσαν καλά. «Fifty» απαντά, παγώνοντας την αίθουσα...

Βγαίνοντας από την αίθουσα δίνει συνέντευξη στο «Βήμα». «Το πραγματικό στοίχημα της ελληνικής οικονομίας είναι εκείνο της καθολικής ιδιωτικοποίησης της δημόσιας περιουσίας» λέει και προσθέτει: «Ναι, να πουλήσετε το Ελληνικό, ναι, να πουλήσετε τη ΔΕΗ». Έτσι απλά...

Τα ξημερώματα του Σαββάτου αντιδρά, έπειτα από ώρες σιωπής και αμηχανίας, ο τότε κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιώργος Πεταλωτής. «Η συμπεριφορά των εκπροσώπων της ΕΕ, του ΔΝΤ και της ΕΚΤ, κατά τη σημερινή συνέντευξη τους, ήταν απαράδεκτη. Τους ζητήσαμε να βοηθήσουν και τιμάμε στο ακέραιο τις δεσμεύσεις μας. Δεν ζητήσαμε, όμως, από κανέναν να παρεμβαίνει στα εσωτερικά της χώρας» αναφέρει η ανακοίνωση της ελληνικής κυβέρνησης. Είχε προηγηθεί δήλωση του Γιάννη Ραγκούση, πανίσχυρου τότε υπουργού Εσωτερικών, από τη Βέροια όπου βρισκόταν, που είχε αδειάσει την τρόικα, ενώ ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου είχε ανακοινώσει προφορικά την παραίτηση του στον Γιώργο Παπανδρέου (δεν έγινε δεκτή), ο οποίος μέχρι εκείνο το μεσημέρι, επισήμως, δεν είχε ενημερωθεί για τα 50 δις. Εκείνο που είχε συμβεί είναι ότι τα 50 δισ. ευρώ είχαν συμφωνηθεί μεταξύ Παπακωνσταντίνου και Ντερούζ, αλλά έπρεπε να ανακοινωθούν από την ελληνική κυβέρνηση, κάτι που ο Ντερούζ δεν τήρησε γιατί παρασύρθηκε από τους δημοσιογράφους έχοντας πιει και ένα ποτηράκι κρασί παραπάνω λίγη ώρα πριν, κατά το μεσημεριανό γεύμα του.

Λίγο αργότερα, τον Απρίλιο του 2011, ο Ντερούζ δηλώνει στη βελγική ολλανδόφωνη εφημερίδα «De Tijd» ότι ενδεχόμενη αναδιάρθρωση του ελληνικού δημόσιου χρέους θα είχε «καταστροφικές συνέπειες». Λέει ότι δεν έχει υπάρξει ποτέ αναδιάρθρωση στο πλαίσιο μιας νομισματικής ένωσης, προσθέτοντας ότι θα ήταν «ακόμη πιο επιζήμια για την οικονομική σταθερότητα στην ευρωζώνη, περισσότερο και από την περίπτωση της Lehman Brothers». Δεν πέρασε πολύς καιρός και η ΕΕ αποφάσισε δύο φορές την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, στις 21 Ιουλίου και στις 26 Οκτωβρίου του 2011. Οι φόβοι του Ντερούζ δεν επιβεβαιώθηκαν. Όμως, ούτε το χρέος μειώθηκε σε βιώσιμα επίπεδα.

Την παράσταση της «Αίγλης» και τις λανθασμένες εκτιμήσεις για το χρέος ακολούθησε η απομάκρυνση (διά της... προαγωγής) του Ντερούζ από την αποστολή της Κομισιόν στην Ελλάδα. Αντικαταστάθηκε από τον Γερμανό Ματίας Μορς. Ο τελευταίος παραμένει εξαιρετικά ολιγόλογος.

«Οι συνταξιούχοι περνάνε καλά...»

Άνοιξη 2010. Τα στελέχη της τρόικας ήλθαν για πρώτη φορά στην Αθήνα στα μέσα Απριλίου 2010. Καθυστέρησαν λίγο λόγω των προβλημάτων που είχε δημιουργήσει εκείνη τη χρονιά στις ευρωπαϊκές αερομεταφορές η ηφαιστειακή τέφρα από την Ισλανδία. Ένα από τα θέματα που έθεσαν με το καλημέρα στο υπουργείο Οικονομικών ήταν η μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας.

Η κυβέρνηση αντέκρουσε την αξίωση με το επιχείρημα της απώλειας εσόδων για τα ασφαλιστικά ταμεία και των επιπτώσεων που θα είχε η συγκεκριμένη κίνηση για την ύφεση στην πραγματική οικονομία. Την Κυριακή 2 Μαΐου, αμέσως μετά την υπογραφή του μνημονίου, τα στελέχη της τρόικας έδωσαν την πρώτη τους συνέντευξη επί ελληνικού εδάφους στο «Royal Room» του ξενοδοχείου «Μεγάλη Βρεταννία». Κατά τη διάρκεια της δήλωσαν ότι δεν ζήτησαν περικοπές μισθών στον ιδιωτικό τομέα...

«Ζήτησαν με απόλυτο τρόπο κατάργηση του 13ου και του 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα» έλεγε οργισμένος την ίδια ημέρα σε συνομιλίες με δημοσιογράφους ο τότε υπουργός Γιώργος Παπακωνσταντίνου. Η κοινή πρόταση των τριών μερών ήταν να μειωθούν οι μισθοί κατά 20% στον ιδιωτικό τομέα, για να μειωθούν το κόστος εργασίας, οι τιμές και ο πληθωρισμός, ώστε να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα. Την επομένη της συνέντευξης Τύπου, ο Τόμσεν έσπευσε να κατευνάσει την οργή της κυβέρνησης και να διασκεδάσει τις εντυπώσεις. Παραδέχθηκε σε τηλεοπτική συνέντευξη στο Mega ότι «συζητήθηκε το θέμα του 13ου και του 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα».

Η συνέντευξη της «Μεγάλης Βρεταννίας» είχε, όμως, έναν άλλο πρωταγωνιστή, τον επικεφαλής της αποστολής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Κλάους Μαζούχ. Μήνες νωρίτερα, τον Ιανουάριο του 2010, είχε υποστηρίξει σε συνάντηση που είχε με τον υπουργό Εργασίας Ανδρέα Λοβέρδο και τον υφυπουργό Γιώργο Κουτρουμάνη ότι «ο συνταξιούχος δεν περνάει άσχημα στην Ελλάδα με 720 ευρώ τον μήνα». Όταν του ζητήθηκαν εξηγήσεις για εκείνη τη δήλωση είπε ότι τα λεγόμενα του παρεξηγήθηκαν. «Δεν εννοούσα το σύνολο των συνταξιούχων στην Ελλάδα, αλλά μόνο όσους συνταξιοδοτούνται έπειτα από 15 έτη εργασίας» είπε ρίχνοντας την μπάλα στην εξέδρα.

Το πιο κωμικό στοιχείο της συνέντευξης (που έμελλε να αποδειχθεί το πιο τραγικό) ήταν οι προβλέψεις της τρόικας για την πορεία της οικονομίας. Ενδεικτικά ανέμεναν ύφεση 2,6% του ΑΕΠ το 2011. Εφτασε το 7,1% του ΑΕΠ, σύμφωνα με την τελευταία επίσημη εκτίμηση της ΕΛ-ΣΤΑΤ. Για την ανεργία τη χρονιά που διανύουμε η πρόβλεψη τους ήταν κοντά στο 15%. Τα τελευταία επίσημα στοιχεία (Σεπτέμβριος 2012) δείχνουν ότι έφτασε το 26%. Όσο για τις ελπίδες μείωσης των τιμών που καταγράφονταν στο πρώτο μνημόνιο, αποδείχθηκαν φρούδες. Ο ίδιος ο Τόμσεν συνόψισε την κατάσταση με τα εξής (στην ενημέρωση του Hilton): «Είμαστε στον πέμπτο χρόνο της ύφεσης και έχουμε ακόμη θετικό πληθωρισμό. Και αυτό θέτει ένα ζήτημα άνισης κατανομής των βαρών». Όπως φαίνεται από τα παραπάνω, οι γκάφες της τρόικας δεν προβλέπεται να τελειώσουν σύντομα...

 ·

ΒΗMagazino 16 Δεκεμβρίου 2012