ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΕΟΝΤΑΡΙΤΗΣ : Έως πότε η ευρωλαγνεία;

ΜΕ ΤΟΝ ΦΑΚΟ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Έως πότε η ευρωλαγνεία;

Γράφει ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΕΟΝΤΑΡΙΤΗΣ

Η ιταμή δήλωση του υπερφίαλου αλαζόνα Σόιμπλε για τους Έλληνες, που τους «λυπάται», απέδειξε πέραν πάσης αμφιβολίας ότι η Γερμανία μας θέλει υπόδουλους ιθαγενείς. Είπε ανερυθρίαστα ο Φύρερ του Δ' Ράιχ: «Λυπάμαι τους Έλληνες, επειδή επέλεξαν μια κυβέρνηση που φέρεται ανεύθυνα…»!

Κατά τον δικτάτορα της γερμανοευρωπαϊκής ένωσης, οι Έλληνες θα έπρεπε -για να μην τους λυπάται αυτός ο αναιδής αξιωματούχος- να εψήφιζαν τη Νέα Δημοκρατία του Σαμαρά, η οποία θα φερόταν… «υπεύθυνα» δηλώνοντας πλήρη υποταγή στην καγκελαρία του Βερολίνου! Εμείς λυπούμεθα για λογαριασμό του γερμανικού λαού, που έχει συνηθίσει να εκστασιάζεται με τους κατά καιρούς «Χίτλερ» που αναλαμβάνουν την εξουσία στη χώρα τους.

 Ανατρέχοντας στη μακραίωνη ιστορία μας, βλέπουμε ότι οι πάτρωνες πάντα μας τυραννούσαν. Μην πάμε στα προπολεμικά χρόνια, διότι θα χρειαζόταν όλη η σελίδα. Μεταπολεμικά, όμως, είχαμε πρώτα τους Άγγλους και κατόπιν τους Αμερικανούς. Αλλά κανείς δεν ήταν χειρότερος από τους σημερινούς Γερμανούς. Μετά την εξαγγελία του «δόγματος Τρούμαν», ήλθε εδώ η αποστολή Πόρτερ. Ένα μέλος αυτής της αποστολής, στην έκθεσή του, απέκλειε το ενδεχόμενο η αμερικανική οικονομική βοήθεια να δοθεί στην ελληνική κυβέρνηση προς διαχείριση και εισηγήθηκε η διαχείριση του προγράμματος να παραμείνει εξ ολοκλήρου στην Αμερικανική Οικονομική Αποστολή. Έτσι, με το «καθεστώς άμεσου ελέγχου», το εξωτερικό εμπόριο της χώρας, η νομισματική και η δημοσιονομική πολιτική θα βρισκόταν υπό την άμεση επιτήρηση της Αποστολής, ενώ οι αμερικανοί σύμβουλοι θα εγκαθίσταντο σε κάθε υπουργείο ή μεγάλο δημόσιο οργανισμό. Η Αμερικανική Οικονομική Αποστολή, (ΑΜAG) το 1947, οργανώθηκε ως «παράλληλη κυβέρνηση», με τμήματα, δηλαδή, τα οποία αντιστοιχούσαν στα κύρια πολιτικά υπουργεία της κυβέρνησης μιας χώρας. Ήταν, δηλαδή, η «τρόικα» της εποχής εκείνης. Κι όμως, η AMAG ήταν καλύτερη από την «τρόικα», διότι η Αμερικανική Αποστολή έδωσε, τουλάχιστον, σημαντικές αυξήσεις στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Ταυτόχρονα, όμως, εξορθολόγησε το μισθολόγιο του Δημοσίου και περιέκοψε τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων. Τότε, βέβαια, ήσαν άλλοι καιροί, διότι ο οικονομικός σύμβουλος του αρχηγού της AMAG, ο Κλέι, έλεγε ότι τα περισσότερα χρήματα θα έπρεπε να δοθούν για στρατιωτικούς σκοπούς, λόγω της κομουνιστικής «ανταρσίας», ενώ στον οικονομικό τομέα θα καλύπτονταν μόνο οι ελάχιστες ανάγκες.

Στην έκθεση Πόρτερ βλέπουμε πολλές ομοιότητες με τη σημερινή πραγματικότητα. Και τότε τονιζόταν η εκμετάλλευση των πολλών από τους ολίγους και η μεγάλη δυσαναλογία που υπήρχε στο επίπεδο ζωής και στο εισόδημα σε ολόκληρη την Ελλάδα: «Εκμεταλλευταί, δηλαδή έμποροι, κερδοσκόποι και μαυραγορίται ζουν εν χλιδή και πολυτέλεια, ενώ ο όγκος του λαού ζει μόνο με τον επιούσιον». Σήμερα οι κερδοσκόποι και άλλοι «ατσίδες» υπάρχουν στη λίστα Λαγκάρντ που έγινε άφαντη από τους ευρωπαίους ιθύνοντες. Κι η έκθεση Πόρτερ κατέληγε ως εξής: «Ο πολυτελής τρόπος ζωής των πλουσίων εν μέσω της αθλιότητος βοηθεί εις το να εξαγριώνει τας μάζας και να καθιστά περισσότερον αισθητάς τας ταλαιπωρίας των πτωχών…». Αλλά το ίδιο δεν συμβαίνει και επί των ημερών μας;

Την περασμένη εβδομάδα η μαντάμ Μέρκελ, σε ένα υστερικό ξέσπασμα μπροστά στις κάμερες, που θύμιζε τον πραγματικό της πατέρα Αδόλφο Χίτλερ, εκραύγασε: «Το ευρώ είναι κάτι παραπάνω από ένα νόμισμα…». Πάνω στα νεύρα της είπε την αλήθεια! Διότι το ευρώ δεν είναι απλό νόμισμα. Είναι το υπερόπλο που χρησιμοποιεί το Δ' Ράιχ για να κρατά υπόδουλους τους λαούς του Νότου. Βερολίνο και Βρυξέλλες εξαγριώνουν τους πολίτες με την πολιτική τους, τη συντριπτική πλειονότητα των οποίων μετέτρεψαν σε παρίες. Κι επειδή ο Τσίπρας και η κυβέρνησή του αγωνίζονται να ξαναδώσουν σε αυτόν τον βασανισμένο λαό τη χαμένη του αξιοπρέπεια, δέχονται ανίερες επιθέσεις από την καγκελαρία, ακόμα και από τον γάλλο κλόουν, τον Σαρκοζί. Ο Τσίπρας ξεσήκωσε τους λαούς κατά της λιτότητας και τσαλαπάτησε τη «γερμανική πειθαρχία». Πώς να του το συγχωρήσουν. Με τη Γερμανία, ουσιαστικά, πάντα θα βρισκόμαστε σε ρήξη. Η γερμανοευρωπαϊκή ένωση θέλει να υποκύψουμε στην τυραννία της. Ποια είναι η απάντηση; Την είχαν δώσει το 1944 οι διαδηλωτές, που είχαν γονατίσει μπροστά στον Άγνωστο Στρατιώτη. Κρατούσαν οι κοπέλες ένα πανό που έγραφε: «Όταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας, διαλέγει: ή τις αλυσίδες ή τα όπλα»… Και κάτω υπήρχε η υπογραφή του ΕΑΜ. Και επειδή και τώρα αρνούμεθα τις αλυσίδες, επιλέγουμε τα διπλωματικά όπλα. Πρέπει αποφασιστικά να κάνουμε στροφή στην εξωτερική μας πολιτική. Η ευρωλαγνεία να πάρει τέλος. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως παραμορφώθηκε, αλλά και το καταραμένο ευρώ δεν πρέπει να θεωρούνται ταμπού.

Όταν, τον Μάρτιο του 1957, έγινε η συνθήκη των πρώτων έξι κρατών για σύσταση Κοινής Αγοράς στη Ρώμη τότε το κλίμα ήταν προοδευτικό. Άλλη Ευρώπη είχαμε ονειρευτεί. Πέσαμε τραγικά έξω. Σήμερα η Ευρωπαϊκή Ένωση μετεβλήθη σε γκέτο. Ιδανικός στόχος θα ήταν η διάλυσή της. Χρειάζεται κάποτε να αποφασίσουμε τη μεγάλη στροφή. Μια «στροφή» που κατά το παρελθόν πολλοί είχαν εισηγηθεί, κάτω από διαφορετικές, βέβαια, συνθήκες. Ο Νίκος Ζαχαριάδης -με τα τόσα αρνητικά του- είχε διατυπώσει το 1945 μια πρωτοποριακή για την εποχή του θέση: Τη θεωρία των δύο πόλων. Ο συνάδελφος Άγγελος Τσέκερης, στο βιβλίο του «Μια ιστορία αλλιώς» (εκδόσεις Ταξιδευτής), ορθά επισημαίνει: «Δικαιούμαστε να υποθέσουμε ότι, αν η Ελλάδα είχε αποφύγει τον εμφύλιο, και αν είχαν δοθεί στην ''θεωρία των Δύο Πόλων'' τα περιθώρια να υλοποιηθεί, ο Ζαχαριάδης θα είχε μείνει στην Ιστορία ως ένα εντελώς διαφορετικό πρόσωπο: Ένας πρωτοπόρος μεταρρυθμιστής του κομμουνιστικού κινήματος, με εμβέλεια αντίστοιχη του προσωπικού του φίλου Παλμίρο Τολιάτι…».

Ο αρχηγός των Δημοκρατικών Αριστερών, ο Γιάννης Σοφιανόπουλος, το 1950, είχε συλλάβει πολύ νωρίς το ελληνικό πρόβλημα μέσα σε οικονομικά και γεωπολιτικά πλαίσια. Έλεγε ότι η Ελλάδα μπορεί να γίνει «σημείον ζεύξεως» μεταξύ ανατολικού και δυτικού κόσμου. Από τη δεκαετία του 1950 έγιναν προοδευτικά ανοίγματα προς τη Σοβιετική Ένωση και όλα σχολιάστηκαν πάρα πολύ ευνοϊκά. Ο Σοφιανόπουλος, πολύ νωρίς, ήταν από τους πρώτους που πήγαν στη Μόσχα. Ο Γεώργιος Καρτάλης θεωρούσε απαραίτητη την ουδετερότητα της χώρας μας απέναντι στους δύο μεγάλους συνασπισμούς Ανατολής - Δύσης. Τον Μάιο του 1950, ο Σπύρος Μαρκεζίνης πήγε στη Ρωσία. Τον Ιούνιο του 1960, ο αρχηγός των Φιλελευθέρων Σοφοκλής Βενιζέλος προσεκλήθη επίσημα από τον Χρουστσόφ. Στις συνομιλίες που είχαν στο Κρεμλίνο, ο Χρουστσόφ του επεσήμανε κάτι ιδιαιτέρως επίκαιρο και τώρα: Ότι κανένας από τους ηττημένους του Β' Παγκοσμίου Πολέμου δεν επλήρωσε πολεμικές αποζημιώσεις… Η στροφή προς τη Ρωσία σήμερα καθίσταται αναγκαία. Και όχι μόνο προς τη Ρωσία, αλλά και προς την Κίνα και τον αραβικό κόσμο. Ο καθηγητής κ. Γ. Κασιμάτης στο νέο, εξαιρετικά επίκαιρο και ενδιαφέρον, βιβλίο του με τίτλο: «Το απάνθρωπο καθεστώς δανεισμού της Ελλάδας» (εκδόσεις Λιβάνη), επισημαίνει ότι η Ελλάδα πρέπει να αναπτύξει μια πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική που θα ενισχύσει την πολιτική της θέση στη διεθνή κοινότητα και την οικονομική και κοινωνική της ανάπτυξη. Και προσθέτει: «Η πολιτική αυτή είναι όχι απλώς απαραίτητη, αλλά και ικανή για την αποτίναξη του παράνομου και απάνθρωπου καθεστώτος δανεισμού που επιβλήθηκε στην Ελλάδα». Και τονίζει: «Σήμερα, οι δυνατότητες σχετικά ανεξάρτητης και πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής ενός εθνικού κράτους, ακόμη και μικρού, είναι πολύ αυξημένες…».

Ο Αλέξης Τσίπρας απέδειξε ότι είναι εθνικός ηγέτης. Μας έκανε υπερήφανους όταν απήντησε στον αναιδή Σόιμπλε (που μας εξέφρασε τη… «λύπη του») λέγοντας: «Να λυπάται ο κ. Σόιμπλε τους λαούς που σκύβουν το κεφάλι…». ΜΠΡΑΒΟ στον Τσίπρα… Αυτή ακριβώς είναι η κολοσσιαία διαφορά του από τον Σαμαρά. Ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας δεν θα μπορούσε να δώσει τέτοια υπερήφανη απάντηση στον άθλιο, υβριστή Γερμανό. Και δεν θα μπορούσε, διότι εκείνος από την πρώτη στιγμή έπεσε γονυκλινής μπροστά στο κατώφλι της καγκελαρίας και στην «τρόικα». Εμείς θέλουμε τον έλληνα πρωθυπουργό έτσι όπως είναι ο κ. Τσίπρας: Όρθιο απέναντι στους δυνάστες. Εάν χρειασθεί, να μη διστάσει να προχωρήσει σε έξοδο από την Ευρωζώνη και από το ευρώ. Να μη διστάσει να καταστεί πρωτοπόρος μεταρρυθμιστής. Ο λαός θα τον ακολουθήσει. Αλλά θα ακολουθήσουν τον δρόμο του κι άλλοι λαοί, που στενάζουν κάτω από την μπότα του γερμανικού καπιταλισμού…

"ΤΟ ΠΑΡΟΝ"

LaRouche: Οι Έλληνες δεν χρωστάνε τίποτα

Ο Lyndon LaRouche είναι Αμερικανός πολιτικός ακτιβιστής και ιδρυτής του κινήματος LaRouche, ο οποίος μέσα στο άρθρο του αναπτύσσει την άποψη ότι το χρέος της Ελλάδας είναι πλασματικό.

Αποκάλυψη από LaRouche: Οι Έλληνες δεν χρωστάνε τίποτα-Το χρέος είναι απάτη

"Το ελληνικό χρέος δεν είναι ως επί το πλείστον ελληνικό χρέος. Το χρέος το οποίο η Γερμανία και άλλες χώρες απαιτούν να πληρώνεται αφορούν χρήματα που οι Έλληνες δεν πήραν! Έτσι, οι Έλληνες δεν οφείλουν αυτά τα χρήματα. Πρόκειται για απάτη, γιατί οι Έλληνες δεν επιβαρύνονται με το χρέος".

Αυτό που πρέπει να γνωρίζουν οι Αμερικανοί για την Ελλάδα και "το χρέος της" είναι πως η νέα ελληνική κυβέρνηση ζητά από την Ευρωπαϊκή Ένωση να σταματήσει να τη διοικεί μέσω Wall Street-Λονδίνου και να κάνει δυνατή την οικονομική ανάπτυξη και πάλι στην Ευρώπη. Αν αυτό δεν συμβεί, η επιδείνωση και τελικά η πτώχευση του συνόλου του υπερατλαντικού τραπεζικού συστήματος θα συνεχιστεί, όπως και οι αντιπαραθέσεις με τις μεγάλες δυνάμεις της Ρωσίας και της Κίνας… Και η απειλή του Παγκοσμίου Πολέμου θα γίνει πραγματικότητα…

Η υπόλοιπη Ευρώπη, μέχρι στιγμής, αρνείται να κλείσει η αισχροκερδής Wall Street αισχροκέρδειας και ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, Jack Lew υποστηρίζει την άρνηση, μεταξύ άλλων και με απειλητικά τηλεφωνήματα προς τον Έλληνα Υπουργό Οικονομικών, Γιάννη Βαρουφάκη.

Τι απαιτούν Ομπάμα, Μέρκελ και λοιποί εξουσιαστές να κάνει η Ελλάδα, αντί για τερματισμό αυτής της πανευρωπαϊκής απάτης από τις τράπεζες; Θέλουν να… τρέξει ένα δημοσιονομικό πλεόνασμα ύψους 4,5% της ετήσιας οικονομίας της, αποκλειστικά και μόνο για να πληρώσει το "ελληνικό χρέος".

Γνωρίζετε τι θα σήμαινε αυτό αν προωθούνταν ως λύση για τις Ηνωμένες Πολιτείες; Να… τρέξουν ένα φορολογικό πλεόνασμα 750 δισεκατομμυρίων δολαρίων το χρόνο, προκειμένουν η κυβέρνηση να πληρώσει το χρέος της. Δεν θα ακούσετε τον Ομπάμα ή τον υποτακτικό του, Lew να μπαίνουν σε αυτή τη διαδικασία… Γιατί; ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΊ…

Το "ελληνικό χρέος" είναι μια απάτη ίδια με τη διάσωση TARP εδώ στις ΗΠΑ. Γίνεται εκτύπωση των $ 4 τρισεκατομμυρίων σε νέα κεφάλαια για να καλύψουν τα χρέη της Wall Street. Και δράστες είναι οι ίδιες οι συστημικές τράπεζες.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι μεγάλες τράπεζες πήραν τα εκατομμύρια και τα μετέτρεψαν σε τοξικά χρεόγραφα που ανατίναξαν το χρηματοπιστωτικό σύστημα και το σύνολο της οικονομίας το 2008. Η κυβέρνηση τους γλίτωσε την ίδια ώρα που το βιοτικό επίπεδο των πολιτών βυθίστηκε.

Στην Ευρώπη, οι τράπεζες αγόρασαν τα χρεόγραφα ενυπόθηκων δανείων από τις τράπεζες των ΗΠΑ. Ταυτόχρονα έκαναν εκατομμύρια unrepayable subprime δάνεια των δικών τους – όχι μόνο για τους ιδιοκτήτες σπιτιού, αλλά και για τις κυβερνήσεις, χωρίς τα μέσα για να τα εξοφλήσουν, όπως εκείνες της Ελλάδας, της Ιρλανδίας, της Πορτογαλίας, της Ουγγαρίας και άλλων.

Μεγάλες τράπεζες της Wall Street είχαν εμπλακεί, ιδίως η Goldman Sachs, η οποία δημιούργησε τα «μαγικά» παράγωγα: Το «Πάρτε ένα τραπεζικό δάνειο για την Ελλάδα», το κάνουν να μοιάζει με ένα απλό «νόμισμα ανταλλαγής» και όχι ένα χρέος – αλλά δέκα χρόνια αργότερα το μετατρέπουν σε ένα πολύ μεγαλύτερο χρέος.

Η κρίση χρέους στις μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες ξέσπασε το 2009, ένα χρόνο αργότερα από την κρίση που σημειώθηκε στο αμερικανικό τραπεζικό σύστημα.

Τότε οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, οι οποίες ήταν εξίσου υπερχρεωμένες, δημιούργησαν το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF), το αντίστοιχο δηλαδή TARP (Troubled Asset Relief Program), ύψους 1 τρισ. δολαρίων. Διέσωσαν τους τραπεζικούς κολοσσούς, με τη συμμετοχή του ΔΝΤ, χρησιμοποιώντας "μόνο" τα 600 δισ. για να πληρώσουν τα ανεξόφλητα χρέη των κυβερνήσεων. Τα 275 δισ. δολάρια καταβλήθηκαν για την αποπληρωμή του "ελληνικού χρέους".

Αυτή η τεράστια τραπεζική διάσωση εγκρίθηκε από την ελληνική, την ιρλανδική και άλλες κυβερνήσεις και πέρασε κατευθείαν στις τράπεζες που υπήρξαν οι subprime δανειστές τους.

"Πρέπει να τονίσουμε ότι αυτό το γεγονός είναι πρωταρχικής σημασίας για τις ΗΠΑ. Μπορεί να βυθιστεί η Wall Street εξαιτίας του. Αν υποβαθμιστεί η ελληνική απάτη, θα ξεκινήσει μια αλυσιδωτή αντίδραση του διεθνούς υπερατλαντικού συστήματος, όπως το σύστημα της Wall Street, το βρετανικό κ.α. Σε αυτούς τους ανθρώπους οφείλεται το χρέος και όχι στους Έλληνες"~ Lyndon LaRouche

Η απάτη με το ελληνικό χρέος είναι κλασικό κόλπο.

Το 2009 το χρέος στην Ελλάδα ήταν 300 δισ. δολάρια. Στη συνέχεια, η χώρα έλαβε δύο τεράστια πακέτα διάσωσης για το 2010 και το 2012, περίπου 140 δισεκατομμύρια δολάρια το καθένα. Λιγότερο από το 10% των εν λόγω 275 δισεκατομμυρίων δολαρίων έμεινε στην Ελλάδα και χρησιμοποιήθηκε από την Ελληνική κυβέρνηση. Τουλάχιστον το 90% των χρημάτων αυτών πήγε κατευθείαν και άμεσα στην Deutsche Bank, την HSBC, την JPMorgan Chase, καθώς και στους υπόλοιπους καρχαρίες, ενώ αμοιβαία κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου δόθηκαν στα hedge funds.

Η πρώην υπουργός Εργασίας & Κοινωνικής Ασφάλισης Λούκα Κατσέλη έχει προσκομίσει στοιχεία που αποδεικνύουν ότι στην πραγματικότητα η ελληνική κυβέρνηση έλαβε μόνο το 3% των 275 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Οι μόνες τράπεζες που αναγκάστηκαν να διαγράψουν το "ελληνικό χρέος" ήταν οι ελληνικές. Οι τράπεζες της Νέας Υόρκης και του Λονδίνου διατήρησαν το τοξικό χρέος στο "ενεργητικό" τους, εγγυημένο 100% από την ευρωπαϊκή απάτη διάσωσης.

Όλο αυτό οδήγησε στη χρεοκοπία των ελληνικών τραπεζών, αναγκάζοντας την ελληνική κυβέρνηση να δανειστεί άλλα 50 δισ. δολάρια για να τις διασώσει. Έτσι, αντί να μειώνεται, το ελληνικό χρέος αυξανόταν. Μία απόλυτη απάτη!

Στη συνέχεια, από το 2010 μέχρι και σήμερα, η Ελλάδα, η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, κλπ υποχρεώθηκαν να πληρώσουν το "λογαριασμό" για τη διάσωση των τραπεζών σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. 

Επέβαλαν τόσο σκληρά μέτρα λιτότητας που οι πολίτες τους μετανάστευσαν, τα ποσοστά θνησιμότητας αυξήθηκαν, οι γεννήσεις μειώθηκαν και η αιθαλομίχλη έπνιξε τις πόλεις, αφού οι κάτοικοι δεν μπορούσαν πλέον να πληρώσουν για τη θέρμανσή τους.Μετά από πέντε χρόνια "τιμωρίας" και αφού 250 δισ. δολάρια δόθηκαν στις τράπεζες, το χρέος της Ελλάδας από τα 300 αυξήθηκε στα 350 δισ…

http://www.silvercity.gr/index.php/oikonomia/kosmos/11397-larouche

Μπατίστα (ΔΝΤ) : Έδωσαν λεφτά για να σώσουν γερμανικές και γαλλικές τράπεζες

Στέλεχος ΔΝΤ: Έδωσαν λεφτά για να σώσουν γερμανικές και γαλλικές τράπεζες, όχι την Ελλάδα

Σφοδρή κριτική στην Ευρωζώνη, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, αλλά και το ίδιο το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ασκεί το μέλος της διοίκησης του ΔΝΤ Πάουλο Νογκέιρα Μπατίστα, σε συνέντευξή του στον Alpha.

«Έδωσαν λεφτά για να σώσουν γερμανικές και γαλλικές τράπεζες, και όχι την Ελλάδα», υποστηρίζει ο Μπατίστα, που κατηγορεί την επικεφαλής του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, ότι υπερασπίζεται υπέρμετρα την Ευρώπη.

Ο ίδιος κάνει λόγο δε για αναγκαία αναδιάρθρωση του μέρους του ελληνικού χρέους που διακρατούν οι Ευρωπαίοι εταίροι. «Μπορεί αυτή η άποψη να μην είναι ευρείας αποδοχής και να μη συγκεντρώνει συναίνεση, αλλά αν δείτε την κατάσταση στην Ελλάδα, δύσκολα μπορεί να εξέλθει από την κοινωνικο-οικονομική κρίση χωρίς κάποια αναδιάρθρωση χρέους», εκτιμά ο Μπατίστα, προτρέποντας την ελληνική κυβέρνηση να σεβαστεί το προνομιακό καθεστώς του ΔΝΤ.

Ο Μπατίστα, που εκπροσωπεί δέκα χώρες στο διοικητικό συμβούλιο του ΔΝΤ, ξεκαθαρίζει πως τόσο το Ταμείο, όσο και οι Ευρωπαίοι εταίροι, δεν μπορούν να συμπεριφέρονται σαν να μην έγιναν εκλογές στην Ελλάδα και εκφράζει την άποψη ότι είναι λάθος η επιμονή του ΔΝΤ να τηρηθούν όλες οι δεσμεύσεις που απορρέουν από το προηγούμενο πρόγραμμα.

HOTDOC/...από το κουτί της Πανδώρας

ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ ΠΙΕΖΕΙ ΓΙΑ ΣΥΝΑΨΗ ΤΡΙΤΟΥ ΔΑΝΕΙΟΥ

ΟΙ «ΕΚΒΙΑΣΜΟΙ» ΤΟΥ ΣΟΙΜΠΛΕ ΚΑΙ ΟΙ «ΧΡΥΣΕΣ» ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ ΠΙΕΖΕΙ ΓΙΑ ΣΥΝΑΨΗ ΤΡΙΤΟΥ ΔΑΝΕΙΟΥ - Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΦΟΥΧΤΕΛ ΚΑΙ ΤΟΥ ΡΑΙΧΕΝΜΠΑΧ

Τελικά στην πολιτική όλα γίνονται για τα λεφτά. Η ανεξήγητη και κατά πολλούς πρωτοφανής στάση του Σόιμπλε να βομβαρδίζει με εκβιαστικές δηλώσεις τη χώρα μας - παρά το γεγονός ότι υπάρχει πολιτική απόφαση σωτηρίας στο Eurogroup – δεν είναι καθόλου τυχαία.

Τα προηγούμενα 5 χρόνια των μνημονιακών κυβερνήσεων το περιβάλλον της Καγκελαρίας, σε συνεργασία με το ελληνικό πολιτικό προσωπικό είχαν κλείσει πολλά deals και είχαν δρομολογήσει ακόμα περισσότερα.

Ειδικό ρόλο σε αυτή τη διαδικασία είχαν παίξει οι απεσταλμένοι της Άγκελα Μέρκελ: Χόρστ Ράιχνεμπαχ και Γιοακίμ Φούχτελ.

Οι δυο δήθεν φιλέλληνες Γερμανοί είχαν κάνει τις «απαραίτητες» επαφές με υπουργούς, βουλευτές και δημοτικούς άρχοντες και είχαν απλώσει τα δίχτυα τους για λογαριασμό γερμανικών εταιρειών.

Οι χρυσές «μπίζνες» που ήδη έχουν ξεκινήσει στην Ελλάδα οι Γερμανοί, χρησιμοποιούν ως «γέφυρα» την Ελληνογερμανική Συνέλευση, το φορέα δηλαδή... που δημιουργήθηκε προκειμένου να υπάρξει στενή συνεργασία μεταξύ δήμων και περιφερειών των δύο χωρών.

Αν και επίσημα ως στόχος εμφανίζεται η ανταλλαγή εμπειριών και η προσφορά τεχνογνωσίας για τον εκσυγχρονισμό και την οικονομική ανάπτυξη της χώρας, δεν μπορεί να παραβλεφθεί η συστηματική βελτίωση των συνθηκών για υποψήφιους Γερμανούς επενδυτές έναντι οποιουδήποτε ανταγωνιστή τους.

Για παράδειγμα αν και έχει γραφτεί στο Τύπο και έχει αποκαλυφθεί και από τον βουλευτή και υπουργό των ΑΝ.ΕΛ. Τέρενς Κουικ κανένας ποτέ δεν απάντησε ποιος ήταν ο ρόλος του επικεφαλής της Task Force κ. Χόρστ Ράιχενμπαχ στην ανάθεση μελετών σε ξένες εταιρείες;

Κανείς δεν απάντησε αν αληθεύουν οι καταγγελίες ότι ο κ. Ράιχενμπαχ είχε πετύχει να υπογραφεί, ετήσια σύμβαση του ελληνικού κράτους με την ΕΕ, για την ανάθεση μεγάλου αριθμού μελετών σε ξένες κυβερνήσεις, οι οποίες με τη σειρά τους έδιναν τα έργα σε δικές τους εταιρείες, ενώ θα μπορούσαν φυσικά να έχουν δοθεί σε ελληνικές;

Κανείς Έλληνας πολιτικός παράγοντας δεν είχε την ευθιξία να διαψεύσει τα σενάρια που θέλουν να έχει δαπανηθεί το ποσό των 15 εκατ. ευρώ για έρευνες που πραγματοποιούσαν γερμανικές εταιρείες.

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ο κ. Φούχτελ, επί σειρά ετών προωθούσε στο παρασκήνιο «χρυσές δουλειές» για γερμανικές εταιρείες στο χώρο των αποκρατικοποιήσεων.

Η ξαφνική αλλαγή στάσης της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ που θέτει εν αμφιβόλω όλες τις συμφωνίες των προηγούμενων κυβερνήσεων με τη Γερμανία έχει θορυβήσει εξόχως το Βερολίνο.

Ο Τσίπρας «μπλόκαρε» τις κομβικές μπίζνες των Γερμανών και ζήτησε να επανεξεταστούν με διαφανείς διαδικασίες όλες οι συμβάσεις για τα έργα που έχουν βάλει στο... μάτι οι Γερμανοί.

Μάλιστα οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η κίνηση που έκανε το ποτήρι να ξεχειλίσει για τους Γερμανούς ήταν τα αεροδρόμια τη διαχείριση των οποίων επιθυμεί να αναλάβει γερμανική εταιρεία.

Οι «καυτές» απαιτήσεις των Γερμανών, δεν περιορίζονται μόνο στα αεροδρόμια.

Προσέξτε σε ποιες μπίζνες έχουν απλώσει τα δίχτυα τους οι γερμανικές εταιρείες γεγονός που εξηγεί για ποιο λόγο καίγεται το Βερολίνο να προχωρήσει άμεσα σε αποκρατικοποιήσεις η Ελλάδα:

-Ηλεκτρισμός από βιομάζα

Ψηλότερα στον κατάλογο των προχωρημένων συνεργασιών Γερμανίας - Ελλάδας βρίσκεται επένδυση που αφορά παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από βιομάζα στον Πεντάλοφο του Δήμου Ωραιοκάστρου Θεσσαλονίκης, ύψους 12 εκατ. ευρώ!!!

-Καύση και διαχείριση απορριμμάτων

Χρυσά «deals» προετοιμάζονται μεθοδικά και στον προσοδοφόρο τομέα της διαχείρισης απορριμμάτων, με τη βαρύτητα να δίνεται στην ενεργειακή αξιοποίηση. Εκτός από την Αττική στο στόχαστρο γερμανικών εταιρειών έχουν μπει η Νάξος, η Ικαρία και η Πελοπόννησος. Η προώθηση της «θερμικής επεξεργασίας» ως δέουσας λύσης αντιμετώπισης του προβλήματος των σκουπιδιών αποτελεί μια από τις βασικές προτεραιότητες της Ελληνογερμανικής Συνέλευσης Συνεργασίας και του ίδιου του Φούχτελ.

-Εκμετάλλευση βιολογικών καθαρισμών

Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ειδικοί στον τομέα των βιολογικών καθαρισμών έχουν απευθυνθεί σε αρκετούς δήμους – όπως για παράδειγμα στα Μέγαρα – και έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον.

-Νερό

Ένας άλλος τομέας δράσης για χοντρές μπίζνες είναι η διαχείριση των υδάτων, αν και η μεγάλη αντίδραση των πολιτών στο ξεπούλημα της ΕΥΑΘ και της ΕΥΔΑΠ, καθώς και η αρνητική απόφαση του ΣτΕ, τους έχει χαλάσει τη σούπα. Ο επίμονος Γερμανός κ. Φούχτελ είχε συνδέσει άλλωστε το deal με τη διαχείριση των τοπικών δικτύων με την πώληση κυρίως της ΕΥΔΑΠ, που θα μετατρεπόταν σε μια ιδιωτική εταιρεία - «ομπρέλα» για τη διαχείριση των υδάτων και στην περιφέρεια, όπου οι δημοτικές επιχειρήσεις ύδρευσης λειτουργούν με διαδικασίες περασμένων δεκαετιών, ενώ είναι ανύπαρκτες οι επιχειρήσεις αποχέτευσης, αφού δεν υπάρχουν σχεδόν στο σύνολο της χώρας αποχετευτικά δίκτυα.

-Τουρισμός και «Δυαδική εκπαίδευση»

Ο Χανς Γιόακιμ Φούχτελ εκθειάζει εδώ και χρόνια το γερμανικό σύστημα μαθητείας, τη λεγόμενη «δυαδική εκπαίδευση», και το προωθεί ως αποφασιστική συνεισφορά της ελληνογερμανικής συνεργασίας στους ΟΤΑ. Η «δυαδική εκπαίδευση» προβάλλεται ως πανάκεια που θα επιλύσει το πρόβλημα της ανεργίας, και δη της νεανικής. Στην πραγματικότητα, όμως, και υπό το πρόσχημα της μαθητείας και της κατάρτισης οι Γερμανοί προσανατολίζουν τους δήμους και τον ΟΑΕΔ σ' ένα σύστημα που δημιουργεί μια τρίτη ταχύτητα στην αγορά εργασίας, των υπό κατάρτιση εργαζομένων, που απασχολούνται σε συνθήκες ακραίας εκμετάλλευσης, με ελαστικά ωράρια, ανύπαρκτα εργασιακά δικαιώματα και εξαιρετικά χαμηλές αμοιβές.

Το μοντέλο, που προορίζεται κυρίως για τον τουρισμό, προβλέπει ότι ένας νέος κατά τη μαθητεία του και ανάλογα με το επάγγελμα που θα διαλέξει θα αφιερώνει το 70% του χρόνου στην πρακτική εξάσκηση εντός μιας επιχείρησης και το 30% στην απόκτηση θεωρητικών γνώσεων στις δημόσιες επαγγελματικές σχολές.

-Υψηλή τεχνολογία

Παρά τα όσα λέγονται και ακούγονται η Siemens είναι εδώ και μετά το «κλείσιμο» του σκανδάλου με επαχθείς για την χώρα μας όρους, ο γερμανικός κολοσσός θέλει να ξαναμπεί γερά και μονοπωλιακά στο παιχνίδι, ξαναπουλώντας προϊόντα παντού. Από τους ΟΤΑ, μέχρι τα δημόσια νοσοκομεία.

Επειδή όπως έλεγε κι ο Mark Hanna, Αμερικανός πολιτικός (1837-1904): «Στην πολιτική, δύο πράγματα έχουν σημασία: το πρώτο είναι τα λεφτά και δεν μπορώ να θυμηθώ ποιο είναι το δεύτερο», γίνεται ξεκάθαρα αντιληπτό για ποιους λόγους οι Γερμανοί δημιουργούν συνθήκες ασφυξίας.
Το μόνο βέβαιον είναι ότι δεν κόπτονται για την δημοσιονομική σταθερότητα την οποία ευαγγελίζονται.

Τα λεφτά είναι πολλά και για αυτό το Βερολίνο πιέζει διακαώς για την υπογραφή ενός νέου δανείου κι ενός νέου μνημονίου το οποίο θα δένει για αρκετά χρόνια την πατρίδα μας χειροπόδαρα...

Read more: http://www.newsbomb.gr/oikonomia/news/story/562540/oi-ekviasmoi-toy-soimple-kai-oi-xryses-doyleies-ton-germanon-stin-ellada#ixzz3TKotn0i0

ΠΟΛΕΜΟΣ

ΠΟΛΕΜΟΣ

Και δηλαδή όταν ο Μεγάλος  Ηλίθιος  "πέρναγε" στην Βουλή το Μνημόνιο και την επί της ουσίας κατάργηση της Εθνικής  Ανεξαρτησίας  με 150 τόσους Βουλευτές, αντί για 180 που απαιτεί το Σύνταγμα για τέτοιες  περιπτώσεις· ..πού ήταν όλα αυτά τα κανάλια και οι "έγκριτοι" δημοσιογράφοι να απαιτήσουν εξηγήσεις από την τότε κυβέρνηση;

Όταν οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου έπεφταν σαν χαλάζι, χωρίς μάλιστα να επικυρώνονται από την Βουλή στο χρονικό περιθώριο που ορίζει το Σύνταγμα, αυτά κοιτούσαν το success story της ανεργίας-ρεκόρ στην Ευρώπη, τού 25,8%;

Τώρα τους μάρανε (με εντολή τού "μια φορά δωσίλογος πάντα προδότης", Ψευταρά} να ζητούν τον λόγο, γιατί η κυβέρνηση θα φέρει ή dεν θα φέρει, ή θα φέρει μόνο για ενημέρωση την τετράμηνη παράταση που συμφωνήθηκε, στην Βουλή;

Αν αυτό που ισχυρίζονται τα διάφορα επιτελεία της κυβέρνησης, πως δηλαδή μία ψήφιση της παράτασης από την Βουλή σημαίνει ταυτόχρονα και την αποδοχή των προηγούμενων Μνημονίων·

..ή τουλάχιστον έτσι θα παρερμηνευτεί από τον Άξονα των ελληνικών μνημονιακών κομμάτων-διεθνών απατεώνων-τοκογλύφων εταίρων,

..αν αυτός ο ισχυρισμός είναι σωστός, τότε πολύ καλά κάνει η κυβέρνηση και δεν "περνάει" από ψηφοφορία στην Βουλή την τετράμηνη παράταση!

Και μόνον η επιμονή επί του θέματος των "κομμάτων των δανειστών", του μεγαλοεκβιαστή Ντράγκι, και του νεοναζιστικού οικονομικού επιτελείου του γερμανικού Δ' Ράίχ, φτάνει για να δικαιώσει την υποψία πως η κυβέρνηση έχει δίκιο!

Το ότι κερδήθηκε από τον λαό η μάχη των εκλογών,..δεν σημαίνει ότι ο πραγματικός εχθρός, αυτός που κάθε μέρα εκπέμπει εικόνες και χολή στο σαλόνι του σπιτιού μας το έβαλε κάτω.

Ίσα-ϊσα, τώρα που βλέπει ή υποψιάζεται, ότι τα άνομα κεκτημένα του κινδυνεύουν, τόσο περισσότερο λυσσομανάει ..και κάθε μέρα δολοφονεί μπροστά στα μάτια μας την αλήθεια και την κοινή λογική!

Το ξανά είπαμε και δεν θα κουραστούμε να το λέμε: η μάχη με την διαπλοκή, την δολοπλοκία, την πολιτική και δημοσιογραφική κακουργία, πρέπει να είναι καθημερινή.

Τίποτα δεν κερδήθηκε ακόμη. Ο πόλεμος θα είναι μακρύς και επίπονος:

Τα συμφέροντά τους απέναντι στις ζωές μας….

http://www.freepen.gr/2015/03/blog-post_62.html