ΜΝΗΜΗ ΑΛΕΞΗ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΥ

Θα ήθελα, η 6^η Δεκεμβρίου
να καθιερωθεί από την πολιτεία ως,

« ημέρα κατά της βίας»
ή
ως «ημέρα των δικαιωμάτων των νέων».

Τζίνα Τσαλικιάν

Η μητέρα του Αλέξη μιλάει στην Ελλη Στάη:

"Του έμαθα να μη φοβάται..."

"Αν είχε φοβηθεί το δολοφόνο του, τώρα θα ζούσε», λέει η κυρία Τζίνα Τσαλικιάν".

Μπαίνω στο κατάστημά της στην οδό Βουκουρεστίου, με αμηχανία, για να τη συναντήσω. Ήθελα από πέρυσι να τη δω από κοντά, αλλά το ένστικτό μου έλεγε ότι πρέπει να είναι μεταγενέστερος ο χρόνος της συνάντησης.

Την βλέπω, είναι γλυκειά, εγκάρδια, μια ήρεμη επαγγελματίας στο χώρο της δουλειάς της. Αν δεν ξέρεις τι έγινε πέρυσι αυτές τις μέρες στην Ελλάδα, δεν θα καταλάβεις ότι αυτή η γυναίκα κουβαλάει μέσα της όλο τον πόνο της απόλυτης απώλειας, που είναι ο χαμός του παιδιού σου, αλλά και όλο το φορτίο των βίαιων γεγονότων που σημάδεψαν τη χώρα, μετά την εν ψυχρώ εκτέλεση του 16χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου.

«Με βαραίνει ότι του έμαθα να μη φοβάται τίποτα στη ζωή» - μου λέει- και καταλαβαίνω αμέσως… Αν φοβόταν , ίσως να μην είχε ορθώσει την εφηβική του αντίδραση στο γνωστό σε όλους μας «βαρβαρισμό» κάποιων οργάνων της τάξης…

«Αν είχε φοβηθεί το δολοφόνο του, τώρα θα ζούσε» λέει η κα. Τζίνα Τσαλικιάν.

«Αυτό το βάρος κουβαλάω, τον έμαθα να μην φοβάται…».

Τη νιώθω, αισθάνομαι άβολα, δεν είμαι η δημοσιογράφος κι’ εκείνη η επιχειρηματίας. Είμαι η μάνα και είναι η μάνα. Το ίδιο βάρος θα ένιωθα και εγώ…

«Είμαι μια γυναίκα που πάλεψα και δούλεψα πολύ. Αυτό μάθαινα και στα παιδιά μου. Ο Αλέξης ερχόταν εδώ και με βοηθούσε – δούλευε μαζί μου – ήταν ένα καλό, καλοαναθρεμμένο παιδί- όχι αυτά που λένε βουτυρόπαιδα – ένα παιδί με ανατροφή καλή , που του την έδωσα εγώ».

«Και η δίκη; Τι θα γίνει με τη δίκη που θα ξύσει πληγές;» τη ρωτάω…

Αντιδρά πολύ, με αξιοπρέπεια μεν, αλλά πολύ. Την χτυπάει βαθειά το γεγονός ότι θα ακουστεί ξανά από τα χείλη του γνωστού δικηγόρου η φράση «το παιδί με την αποκλίνουσα συμπεριφορά». Όπως την πειράζει βαθειά ότι περιφέρεται η δίκη από χωρίου εις χωρίον. Θέλει μια δίκη για το δολοφόνο του παιδιού της. «Θέλω να ξέρω ότι το παιδί μου δεν έφυγε, όπως ένα σκυλί που το πάτησε ένα αυτοκίνητο και το άφησε στην άκρη του δρόμου».

Θέλει ακόμη να μην γίνει καμία εκμετάλλευση πολιτική στην επέτειο του ενός χρόνου από το χαμό του Αλέξη και τα βίαια γεγονότα που σάρωσαν την Ελλάδα.

«Ο κ. Χρυσοχοΐδης – μου λέει – ζήτησε η μνήμη του Αλέξη να μην σφραγιστεί φέτος με βία. Θα ήθελα, η 6^η Δεκεμβρίου να καθιερωθεί από την πολιτεία ως, « ημέρα κατά της βίας»ή ως «ημέρα των δικαιωμάτων των νέων».

«Αυτή θα ήταν και η καλύτερη τιμή για τη μνήμη του παιδιού μου».

Θα ήταν και μια λογική πρόταση – λέω εγώ – στον Υπ. Δημόσιας Τάξης (με τον οποίο μίλησα αφού είδα την Τζίνα Τσαλικιάν) ώστε οι νέοι που ξεχύθηκαν πέρυσι στους δρόμους και το ίδιο θέλουν να κάνουν και φέτος, να μην «καπελωθούν» από βίαιες αυθαιρεσίες άλλων, είτε αυτοί είναι αστυνομικοί, είτε είναι πολίτες.

Πριν φύγω από το μαγαζί της οδού Βουκουρεστίου, είμαι εγώ αυτή που δακρύζω όταν μου δείχνει τη φωτογραφία που έχει εκεί του Αλέξη, και είμαι εγώ αυτή που αισθάνομαι την ανάγκη, να την κρατήσω σφιχτά στην αγκαλιά μου, πριν φύγω.

Η μαμά του Αλέξη αντέχει , γιατί ξέρει ότι θα πρέπει να το αντέξει, μέχρι το τέλος της ζωής της.

Έλλη Στάη
05/12/2009

Πηγή: http://www.ellispoint.gr/index.php?option=com_resource&controller=article&article=477&category_id=23&Itemid=21

ΕΤΣΙ ΤΙΜΗΘΗΚΕ Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΔΙΚΟΧΑΜΕΝΟΥ ΑΛΕΞΗ

Πάθος, πλήθος και αυτοσυγκράτηση

Η συγκέντρωση διαμαρτυρίας για την επέτειο του φόνου του Αλ.Γρηγορόπουλου σημαδεύτηκε μεν από επεισόδια, ωστόσο η ΕΛ.ΑΣ δεν "εμπόδισε" την ολοκλήρωσή της καταφέρνοντας παράλληλα να μην επιτρέψει την εκδήλωση εκτεταμένων επεισοδίων.

Το πρώτο «ραντεβού» των 13.00 ως συνήθως τηρήθηκε από ελάχιστους σε σύγκριση με τον τελικό όγκο της πορείας, καθώς εκείνη την ώρα στα Προπύλαια υπήρχαν περίπου 500 άτομα, με αρκετούς να βρίσκονται στην είσοδο της Πρυτανείας. Σταδιακά ο όγκος του κόσμου αυξήθηκε σε αρκετές χιλιάδες, ενώ λίγο πριν ξεκινήσει η πορεία, αντιεξουσιαστές κατέβασαν την ελληνική σημαία από την Πρυτανεία για να την αντικαταστήσουν με μία ερυθρόμαυρη. Στο διάστημα αυτό αψιμαχίες κουκουλοφόρων με άνδρες της ΕΛ.ΑΣ. σημειώθηκαν σε αρκετά σημεία, αλλά μόνο περιμετρικά και όχι από τον κύριο όγκο των συγκεντρωμένων.

Οταν ξεκίνησε η πορεία προς τη Βουλή, το πλήθος ήταν πλέον διψήφιος αριθμός χιλιάδων και χωρίς ιδιαίτερα επεισόδια διέσχισε την Πανεπιστημίου, την Αιόλου και τη Σταδίου μέχρι να φτάσει στην πλατεία Συντάγματος. Τα περιστατικά επιθέσεων κουκουλοφόρων σε βιτρίνες τραπεζών, κάμερες και προθήκες καταστημάτων ήταν σποραδικά, ενίοτε δε επιδοκιμάστηκαν ή αποδοκιμάστηκαν, από διαφορετικά μπλοκ της πορείας.

Στην πλατεία Συντάγματος υπήρξαν τα σοβαρότερα επεισόδια, καθώς αρχικά τα McDonald's της Ερμού και ακολούθως άνδρες των ΜΑΤ (στοά Ταχυδρομείου, στη συμβολή με την Μητροπόλεως) δέχτηκαν την επίθεση κουκουλοφόρων που κινούνταν στις παρυφές της πορείας. Η αντίδραση της αστυνομίας ήταν εκτεταμένη χρήση χημικών και αρκετές βίαιες συγκρούσεις, ωστόσο ο κύριος όγκος των συγκεντρωμένων είτε συνέχισε την πορεία του, είτε «έκοψε δρόμο» μπροστά από το King George και τη "Μεγάλη Βρετανία".

Τελικά ο κύριος όγκος των διαδηλωτών κατευθύνθηκε μέσω Πανεπιστημίου και Πατησίων στο χώρο του Πολυτεχνείου και την Πλατεία Εξαρχείων, όπου μερικές χιλιάδες κόσμου φαίνονται αποφασισμένες να περιμένουν το επόμενο «ραντεβού» στο σημείο που σκοτώθηκε ο Αλ.Γρηγορόπουλος.

Αξίζει να σημειωθεί ότι μετά τις συγκρούσεις στην πλατεία Συντάγματος, το μπλοκ της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ γιούχαρε τις σποραδικές επιθέσεις κουκουλοφόρων σε προθήκες και κάμερες, ενώ προσπάθησε να δημιουργήσει και αλυσίδες για να περιφρουρήσει το χώρο του, κίνηση για την οποία η Αλ.Παπαρήγα μπορεί να... αισθάνεται δικαιωμένη, αφού πολλάκις έχει τονίσει τη σημασία των περιφρουρήσεων, ώστε να αποφεύγονται επεισόδια από ξένα στοιχεία.

Η στάση της ΕΛ.ΑΣ. επέτρεψε τελικά στον κύριο όγκο των διαδηλωτών να πραγματοποιήσει την πορεία διαμαρτυρίας, χωρίς βίαιες συμπεριφορές κατά πάντων και με περιορισμένη χρήση χημικών (ανεξάρτητα φυσικά από όσα συνέβησαν στις συγκρούσεις με τους κουκουλοφόρους).

Βεβαίως, η νύχτα της Κυριακής είναι μακριά, με το Πολυτεχνείο να είναι γεμάτο με αρκετό κόσμο και την Πρυτανεία να βρίσκεται περικυκλωμένη, με μερικές εκαντοντάδες να είναι ταμπουρωμένοι μέσα, όσο ο Πρύτανης δεν δέχεται να αρθεί το άσυλο.

Διάλογος ΜΑΤ - διαδηλωτών

Εμφανώς διαφορετική είναι η στάση τόσο από τους άνδρες της ΕΛ.ΑΣ. όσο και από τους συγκεντρωμένους στην περιοχή των Εξαρχείων, μετά την επέμβαση των ΜΑΤ για να απωθηθούν ομάδες κουκουλοφόρων.

Παρά το ότι στην πλατεία Εξαρχείων υπάρχει αρκετός κόσμος και μετά τις συγκρούσεις που σημειώθηκαν στις 17.00 περίπου, εκατέρωθεν υπάρχει ένα είδος... ανεκτικότητας!

Ετσι, μέσα στους συγκεντρωμένους έφτασε όχημα της Πυροσβεστικής που έσβησε φλεγόμενους κάδους στη συμβολή των οδών Σπ.Τρικούπη και Στουρνάρη, ενώ ο επικεφαλής μάλλον των ΜΑΤ, που βρίσκονταν εκείνη την ώρα στην Σπ.Τρικούπη, δεν δίστασε να κυκλοφορεί μόνος μεταξύ των συγκεντρωμένων.

Μάλιστα, στη συνέχεια άνοιξε διάλογο με αρκετούς από αυτούς, για να απαντήσει στις αιτιάσεις τους ότι δεν υπάρχει λόγος παρουσίας των ΜΑΤ στο χώρο, αφού απλώς δυναμιτίζει την ατμόσφαιρα.

Ο ίδιος τους παρέπεμψε στην ηγεσία της ΓΑΔΑ και τους εισαγγελείς που δίνουν τις σχετικές εντολές, ενώ σημείωσε ότι οι ίδιοι συμβάλλουν στην προστασία της τάξης, όπως έχουν ορκιστεί.

Ρεπορταζ: Χρήστος Κακαβογιάννης

Πηγή:

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&pubid=8760816

ΝΤΡΟΠΗ

ΔΕΝ ΣΕΒΟΝΤΑΙ ΤΙΠΟΤΑ