ΕΚΛΟΓΕΣ 2009

Ο μακαρίτης Κωνσταντάρας σε μία χαρακτηριστική του πόζα....

Ευχαριστώ Μίλτο

Oι Ελληνες γιατροί διαπρέπουν και εκτός συνόρων

Τι ενώνει γιατρούς διαφορετικών ειδικοτήτων από την Αυστρία, την Καλιφόρνια, την Ιαπωνία, την Αίγυπτο και τη Σαουδική Αραβία; «Η κοινή ελληνική καταγωγή», απαντά στην «Κ» ο δρ Γιώργος Τσιούλιας, ογκολόγος, κλινικός καθηγητής στο γνωστό νεοϋρκέζικο νοσοκομείο Mount Sinai και πρόεδρος των Ελλήνων Γιατρών της Νέας Υόρκης. «Εδώ και πολλούς αιώνες οι Ελληνες γιατροί σταδιοδρομούν στην αλλοδαπή, όπως ο Χιώτης Κωνσταντίνος Ροδοκανάκης, που υπήρξε γιατρός του πρίγκιπα Καρόλου, αλλά και ο πατέρας του ελληνικού Διαφωτισμού Αδαμάντιος Κοραής», προσθέτει ο δρ Νίκανδρος Μπούρας, ψυχίατρος, ομότιμος καθηγητής στο King’s College του Λονδίνου και εμπνευστής της ελληνικής «συμμαχίας» που συστάθηκε το 1990 στο Λονδίνο με την επωνυμία «Παγκόσμια Ελληνική Βιοϊατρική Εταιρεία» ενώνοντας τους επιμέρους συλλόγους Ελλήνων γιατρών ανά τον κόσμο.

«Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, παρατηρείται μαζική “έξοδος” των Ελλήνων επιστημόνων με αποτέλεσμα η δυναμικότητά τους συνεχώς να αυξάνεται», συμπληρώνει. Η Αγγλία αριθμεί 500 Ελληνες βιοεπιστήμονες και υπολογίζεται ότι στις ΗΠΑ περίπου 6.000 Ελληνες ασχολούνται με έρευνα και 3.000 κατέχουν πανεπιστημιακή θέση. Στην Ευρωπαϊκή Ενωση οι Ελληνες γιατροί και βιοεπιστήμονες ξεπερνούν τους 15.000. Ο κοινός παρανομαστής για όλους τους «εμιγκρέδες» της Ιατρικής είναι ότι αναδείχθηκαν σε εξαιρετικά ανταγωνιστικά περιβάλλοντα, βάσει αξιοκρατικών κριτηρίων. Για να φθάσουν στις έδρες από όπου σήμερα διδάσκουν απαιτήθηκαν πολλές «εργατοώρες» στη βιβλιοθήκη και τα νοσοκομεία.

Αναμονή για ειδικότητα

Πριν από τρία χρόνια ο υπουργός Υγείας, κ. Δημήτρης Αβραμόπουλος θέλοντας να τονώσει τους δεσμούς των επιστημόνων με την πατρίδα τους ίδρυσε το «Παγκόσμιο Δίκτυο Ελλήνων Γιατρών και Βιοεπιστημόνων», το οποίο την προηγούμενη εβδομάδα οργάνωσε το 3ο Συνέδριο στο Λαγονήσι. Το συνέδριο πέρα από αφορμή για σύσφιγξη σχέσεων και για ανταλλαγή απόψεων, αποτέλεσε και ένα κάλεσμα στους νέους γιατρούς, που διανύουν την περίφημη «αναμονή» για ειδικότητα, μια αδιανόητη τακτική για τα δεδομένα άλλων χωρών. «Στην Αγγλία υπάρχει μια Κεντρική Επιτροπή που ορίζει πόσους γιατρούς χρειάζεται η χώρα και βάσει αυτού υπολογίζεται ο αριθμός των θέσεων στο πανεπιστήμιο και την ειδικότητα», εξηγεί ο κ. Μπούρας. Κενές θέσεις για ειδικότητα υπάρχουν σε χώρες που μέχρι σήμερα δεν αποτελούσαν «παραδοσιακό» προορισμό, όπως η Ιαπωνία.

«Δεν νιώθω καμία πικρία έναντι της Ελλάδας», διευκρινίζει στην «Κ» ο κ. Μπούρας. «Ηταν επιλογή μου να μείνω στη Μεγάλη Βρετανία». Ο καθηγητής της Ψυχιατρικής, βρέθηκε στην Αγγλία, αφού είχε ολοκληρώσει τις σπουδές και την ειδικότητα στην Ελλάδα με στόχο να εξειδικευθεί περαιτέρω. «Παρ’ όλο που ήμουν πολύ νέος και ξένος οι Βρετανοί μού έδειχναν τυφλή εμπιστοσύνη», θυμάται. «Αυτό μου έκανε εξαιρετική εντύπωση. Συν τω χρόνω, όμως, αντιλήφθηκα ότι η εμπιστοσύνη αυτή δεν εκφραζόταν προς το πρόσωπό μου, αλλά προς το σύστημα υγείας». Αυτό, ωστόσο, δεν αποτελεί τη μοναδική διαφορά. Στη Βρετανία εδώ και χρόνια η θεραπεία των ψυχικά ασθενών σχεδιάζεται από την ψυχιατρική ομάδα, που αποτελείται από ψυχιάτρους, ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς και νοσηλευτές. «Είναι πολύ λυπηρό που η ψυχιατρική μεταρρύθμιση στην Ελλάδα απέτυχε», σχολιάζει ο καθηγητής. «Η ελληνική πολιτεία έπρεπε προτού υλοποιήσει την “Αργώ” να λάβει υπ’ όψιν της την εμπειρία άλλων χωρών, που είχαν προηγηθεί στον τομέα. Οχι να μεταφέρει ξένα μοντέλα, αλλά να μην επαναλάβει τα λάθη που έγιναν αλλού». Αν και ο κ. Μπούρας δεν πιστεύει στον μύθο του «ευτυχισμένου Ελληνα» που δεν χρήζει ψυχοθεραπείας, αναγνωρίζει ότι η ελληνική οικογένεια λειτουργεί ως σανίδα σωτηρίας για τα μέλη της: «Εχει σημαντική προστατευτική αξία, κάτι που σε άλλες χώρες έχει σημαντικά ατονήσει».

Η συνεργασία των γιατρών της Διασποράς με τους γηγενείς είναι στενή. «Εκτιμώ πολύ τους Ελληνες συναδέλφους», λέει ο κ. δρ Τσιούλιας. «Το 80% των Ελλήνων γιατρών είναι πολύ καλά εκπαιδευμένοι στην αντιμετώπιση του καρκίνου». Στο εξωτερικό, ωστόσο, οι γιατροί που ειδικεύονται στην ογκολογία παρακολουθούν ειδικά σεμινάρια Ψυχολογίας για την προσέγγιση του ασθενούς και των συγγενών του. «Ολα αυτά είναι πολύ χρήσιμα στη δουλειά μας, όμως, η ανθρωπιά δεν μαθαίνεται: ή την έχεις ή δεν την έχεις. Μεταξύ του θεράποντος γιατρού και του ασθενούς δημιουργείται μια πολύ ιδιαίτερη σχέση, που δεν περιγράφεται καν με λόγια».

Ιδιες θεραπείες

Ο καθηγητής Ογκολογίας δεν συμφωνεί πάντα με τη μεταφορά καρκινοπαθών στις ΗΠΑ, αφού οι θεραπείες που προσφέρονται στις περισσότερες περιπτώσεις δεν διαφέρουν από της Ελλάδας. «Προτού μια οικογένεια αποφασίσει να περάσει τον Ατλαντικό, πρέπει να έχει ρεαλιστική ενημέρωση για τα θετικά και τα αρνητικά μιας τέτοιας κίνησης». Ο κ. Τσιούλιας εκτιμά ότι «σε δέκα χρόνια θα είμαστε πολύ πιο κοντά στην κατανόηση του καρκίνου». Πολλές ελπίδες εναποθέτει στην έρευνα των βλαστοκυττάρων. «Στόχος μας αυτή την εποχή είναι παράλληλα με την επιμήκυνση της ζωής του ασθενούς, να βελτιώσουμε την ποιότητα ζωής του», υπογραμμίζει ο καθηγητής.

Μπορεί το φάρμακο του καρκίνου να μην έχει εφευρεθεί ακόμα, η ίδια η ασθένεια, ωστόσο, επιδρά καταλυτικά στη ζωή μας σύμφωνα με τον ογκολόγο. «Η διάγνωση και μόνο του καρκίνου προκαλεί μεγάλες ανατροπές στη ζωή μας: οι άνθρωποι αλλάζουν και πολλές αλήθειες έρχονται στην επιφάνεια...».

Της Ιωαννας Φωτιαδη
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_1_16/09/2009_329435

O Στάλιν ζει…

Φέτος συμπληρώνονται 130 χρόνια από τη γέννηση του Ι. Β. Στάλιν - αν και πολλοί βιογράφοι του υποστηρίζουν ότι η πραγματική χρονολογία γέννησής του δεν ήταν η 21/12/1879 αλλά η 8/12/1878. Δεν είναι το μόνο στοιχείο πάνω στο οποίο διαφωνούν βιογράφοι και ιστορικοί, όσοι τέλος πάντων προσπαθούν να δώσουν μία ή περισσότερες εξηγήσεις στο «φαινόμενο» που ονομάστηκε «σταλινισμός».

Παρότι Στάλιν και «σταλινισμός» έχουν πλέον καταχωρηθεί στις μαύρες σελίδες της δημόσιας ιστορίας, εντούτοις ακόμη και στη Ρωσία, την τελευταία δεκαετία καταγράφεται ένα μικρό αλλά υπαρκτό κύμα «νεο-σταλινισμού». Το 2005 σε έρευνα κοινής γνώμης στη Μόσχα, το 47% υποστήριξε πως «ο Στάλιν ήταν μια σπουδαία προσωπικότητα». Αντίστοιχες απαντήσεις συναντά κανείς -σε πολύ μικρότερα ποσοστά- και σε άλλες κοινωνίες. Εσχάτως δε και στην ελληνική μέσω του ΚΚΕ.

Είναι μια μάλλον απροσδόκητη εξέλιξη; Ιδίως όταν, επί παραδείγματι, στις χώρες του πρώην Συμφώνου της Βαρσοβίας τα χρόνια από την πτώση του τείχους συνοδεύτηκαν με την περίπου ταύτιση του ναζισμού με τον σταλινισμό στην κοινή μνήμη; Χαρακτηριστική είναι και η μαρτυρία της ιστορικού Dorothee Wierling η οποία σε προφορικές συνεντεύξεις στην πρώην Ανατολική Γερμανία παρατήρησε πως οι περισσότεροι «επέμεναν να συγχέουν τις ονομασίες των “Λαϊκών Υπηρεσιών” κατά την περίοδο του ναζισμού, με τις ονομασίες των αντίστοιχων υπηρεσιών κατά την περίοδο του κομμουνισμού, όπως την Γκεστάπο με την Κρατική Ασφάλεια». Η πρόσβαση σε σημαντικό μέρος των απόρρητων αρχείων του πρώην ΚΚΣΕ έφερε στο φως στοιχεία που μάλλον συνηγορούν υπέρ του χαρακτηρισμού «τύρρανος» παρά σε άλλον ηπιότερο. Ηδη από το 1956 στο 20ό συνέδριο του ΚΚΣΕ ο τότε νέος γενικός γραμματέας Νικήτας Χρουστσόφ -στενός συνεργάτης του Στάλιν και από τους τυχερούς, αφού «κατάφερε» να επιβιώσει- στην ιστορική του ομιλία στην κλειστή συνεδρία του 20ού συνεδρίου ανέδειξε όχι μόνο τις σκοτεινές πλευρές του παρελθόντος αλλά επιχείρησε να τεκμηριώσει και θεωρητικά την απόσταση του Στάλιν από τον Λένιν. Πάντως, ούτε ο ρόλος του Χρουστσόφ εκείνα τα χρόνια της σταλινικής λαίλαπας έχει ξακαθαρίσει πλήρως. Σήμερα Ρώσοι ιστορικοί (ανάμεσά τους οι αδελφοί Μεντβέντιεφ) εκτιμούν ότι ο Χρουστσόφ και άλλοι επεδίωξαν με την «αποσταλινοποίηση» να ρίξουν όλες τις ευθύνες στον Στάλιν (και έτσι να «ξεπλύνουν» τις δικές τους) και να επανακάμψουν στο σύστημα εξουσίας του κόμματος. Η βιαστική εκτέλεση του Μπέρια σχεδόν αμέσως μετά τον θάνατο του Στάλιν ενισχύει τη συγκεκριμένη ερμηνεία. (Αλλωστε και μία από τις πιο γραφικές περιπέτειες του Στάλιν, αυτή με τον Λίσενκο και την παραγωγή νέων ειδών τροφίμων, οφειλόταν σε μεγάλο μέρος στη μάχη εξουσίας μεταξύ Μπέρια, Μαλενκόφ εναντίον του Ζντάνοφ. Οι τρεις ανώτατοι αξιωματούχοι, αμέσως μετά τον Στάλιν σε δύναμη, βρήκαν την ευκαιρία να συγκρουστούν, αφού ο γενετιστής αντίπαλος του Λίσενκο ήταν ο γιος του Ζντάνοφ).

Η (όποια) υστεροφημία του Στάλιν οφείλει πολλά στην ήττα του ναζισμού και στην καθοριστική συμβολή του Κόκκινου Στρατού, αρκετή να ξεπλύνει ακόμη και την ντροπή του συμφώνου με τον Χίλτερ περί διαμελισμού της Πολωνίας. Ωστόσο, ο Χρουστσόφ στον συγκεκριμένο λόγο του επικαλέσθηκε ντοκουμέντα της αντικατασκοπείας της εποχής, σύμφωνα με τα οποία μόνο ο Στάλιν δεν πίστευε ότι οι Γερμανοί θα εισέβαλλαν στη Σοβιετική Ενωση. Ο Χρουστσόφ υποστήριξε πως η βιομηχανική υποδομή της χώρας θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί πιο αποτελεσματικά και να είχαν σωθεί περισσότερες ζωές αν ο Στάλιν είχε κινηθεί έγκαιρα. (Επίσης είναι γνωστή η, ήσσονος σημασίας αλλά ενδεικτική του κλίματος, υπόθεση του συνταγματάρχη Γεβγκένι Ράζιν, ο οποίος έπεσε σε δυσμένεια λόγω του θαυμασμού του στο έργο του Κλαούζεβιτς, αλλά και για την κριτική του στην πολεμική στρατηγική του Στάλιν τα πρώτα δύο χρόνια του πολέμου).

Το βέβαιο είναι πως, ό, τι και αν προσθέσει η ιστορική έρευνα, ο Στάλιν και ο «σταλινισμός» είναι εκτός εποχής. Ο «σοσιαλισμός σε μόνο μία χώρα» αποδείχθηκε τραυματική εμπειρία για την ίδια τη χώρα, ενώ το (υπερ) γραφειοκρατικό μοντέλο οικονομίας οδήγησε στην κατάρρευση.

Γιατί λοιπόν επανακάμπτει ο «σταλινισμός»; Πώς ξεχάστηκε τόσο γρήγορα το 1989 (ή οι δίκες της Μόσχας 1936 - 1938) και οι εικόνες εκατομμυρίων πολιτών που γιόρταζαν περίπου την απελευθέρωσή τους; Το 1995, το ΚΚΕ χαρακτήριζε τον νέο κύκλο που ξεκίνησε με την πτώση του Τείχους ως «αντεπανάσταση» και σε εσωτερικά του κείμενα αναζητούσε τα αίτια. Τα βρήκε: Οι ευθύνες βαραίνουν τον Χρουστσόφ, τον Μπρέζνιεφ και τον Γκορμπατσόφ. Μόλις προχθές, τη μέρα που ο Πούτιν ζητούσε συγγνώμη από τους Πολωνούς για το Σύμφωμο Ρίμπεντροπ - Μολότοφ, η γενική γραμματέας του κόμματος κ. Αλέκα Παπαρήγα επανακήρυξε δημόσια τη σταθερή προσήλωση του κόμματος στο πρόσωπο και στο έργο του Ιωσήφ Στάλιν.

Το ΚΚΕ θα ξεπεράσει τη σταλινική τρομοκρατία και τις δίκες της Μόσχας αναγνωρίζοντας πως έγιναν μερικά λάθη. Τι σύμπτωση! Με τον ίδιο τρόπο «αναγνωρίζει» και τα δικά του λάθη την ίδια περίοδο. Μόνο ένας από τους εκατοντάδες Ελληνες κομμουνιστές θύματα της (εδώ) σταλινικής ηγεσίας έχει αναγνωριστεί επίσημα από το κόμμα.

Η (νέα) εμμονή του ΚΚΕ στον Στάλν φαίνεται πως αντέχει σε δύο εξηγήσεις: Η πρώτη έχει να κάνει με την τρέχουσα πολιτική. Αντί συμμετοχής σε μία ρεαλιστική πολιτική, το ΚΚΕ επιλέγει το «αντισυστημικό» προφίλ του, το οποίο φαίνεται να αποδίδει εκλογικά. Η προβολή θέσεων που δεν έχουν καμία σχέση με τα σημερινά προβλήματα (όπως για παράδειγμα η κατάργηση της... αγοράς ή το τέλος του ιδιωτικού τομέα) επιτρέπει στο ΚΚΕ τον εκ του ασφαλούς ανταρτοπόλεμο με τις άλλες πολιτικές δυνάμεις, ενώ ο υπερβατικός χαρακτήρας αυτής της πολιτικής ενισχύει την πρόσβαση του ΚΚΕ σε ομάδες ψηφοφόρων που σχεδόν αποκλειστικά θέλουν να εκφράσουν την οργή τους - πέραν των παραδοσιακών.

Η δεύτερη έχει να κάνει με το σημερινό, σημαντικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει το κόμμα. Ολο και περισσότερες φωνές ζητούν από το ΚΚΕ να ανοίξει όχι μόνο το ιστορικό του αρχείο, αλλά και το αντίστοιχο λογιστικό του. Το ίδιο το ΚΚΕ έχει πολλές φορές θέσει ζητήματα διαφάνειας. Προφανώς χρειάζεται και ένα επιχείρημα για να στηριχθεί η θέση που εξέφρασε σχετικά - την ίδια μέρα (!) μετά τον ύμνο στον Στάλιν- η Αλέκα Παπαρήγα («ούτε και αν μας υποσχεθούν κρατική επιχορήγηση - χρυσάφι δεν πρόκειται να δώσουμε τις λίστες των χρηματοδοτών του κόμματος»).

Ο «αντικομμουνισμός», που σύμφωνα με την κ. Παπαρήγα είναι σήμερα παρών και «επιβάλλει την αντικομμουνιστική ανάγνωση της Ιστορίας» με θύμα τον Στάλιν (και τα κομμουνιστικά κόμματα), δεν πρόκειται ποτέ να πάρει στα χέρια του τις λίστες των χρηματοδοτών του ΚΚΕ. Τι καλά…Τι βολικά…

Ιnfo

- Simon Sebag Montefiore, «Στάλιν», Αθήνα 2005, εκδ. Ποταμός.

- Γκεόργκι Δημητρόφ, «Σελίδες από το απόρρητο ημερολόγιο», Αθήνα 1999, εκδ. Καστανιώτης.

- Ζορές και Ρόι Μεντβέντιεφ, «Ο άγνωστος Στάλιν», Αθήνα 2003, εκδ. Καστανιώτης.

- Λουίζα Πασερίνι, «Σπαράγματα του 20ού αιώνα», Αθήνα 2000, εκδ. Νεφέλη.

Tου Τακη Καμπυλη

ΠΗΓΗ:

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_06/09/2009_328236

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΚΑΙ ΟΜΙΛΙΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΣΤΗ ΔΕΘ

Σήμερα θα σας συνιστούσαμε να μην διαβάσετε τους τίτλους των εφημερίδων γιατί θα τρελαθείτε από τους αλληλοσυγκρουόμενους τίτλους που φανερώνουν την με παρωπίδες κομματική τοποθέτηση τους.

Για τον λόγο αυτό εμείς θα αρκεστούμε να σας παρουσιάσουμε την γενική περίληψη των δηλώσεων Παπανδρέου στην ΔΕΘ από την εφημερίδα ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ και τις δηλώσεις των αρχηγών ή των κομματικών εκπροσώπων.

Οι κρίσεις ΔΙΚΕΣ ΣΑΣ

κγ

Τι προτείνει το ΠΑΣΟΚ για φορολογία και εισοδήματα

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ

«Σχέδιο Εθνικής Ανάτασης», που θα εφαρμοσθεί από τις πρώτες 100 ημέρες της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, παρουσίασε ο πρόεδρός του, Γ. Α. Παπανδρέου, μιλώντας στην 74η ΔΕΘ

Μεταξύ άλλων περιλαμβάνει: αύξηση μισθών, συντάξεων, που να καλύπτει τον πληθωρισμό, φορολόγηση όλων των εισοδημάτων με ενιαία κλίμακα, φορολόγηση ως εισοδημάτων των μερισμάτων που διανέμονται και αντικατάσταση του ΕΤΑΚ.

ΝΔ : «Εξωπραγματικές» οι προτάσεις του ΠΑΣΟΚ

Για βολικές ασάφειες, μεγάλες αντιφάσεις και εξωπραγματικές προτάσεις έκανε λόγο ο εκπρόσωπος της Ν.Δ. κ. Γ. Κουμουτσάκος, σχολιάζοντας τη συνέντευξη Τύπου του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ κ. Γ. Παπανδρέου στη ΔΕΘ

«Χθες και σήμερα ακούσαμε τον υποψήφιο πρωθυπουργό κ. Γ. Παπανδρέου. Πλήρης απογοήτευση», δήλωσε χαρακτηριστικά.

Αναφερόμενος στο πρόγραμμα 100 ημερών του ΠΑΣΟΚ, υποστήριξε πως ουσιστικά πρόκειται για ένα πρόγραμμα τριετούς διάρκειας, «πρόγραμμα ανεφάρμοστο που αν γινόταν πράξη θα κόστιζε, σε περίοδο κρίσης, πάνω από 10 δισ. ευρώ».

Και συνέχισε: «Χρήματα που δεν υπάρχουν. Δεν το λένε, δεν το ομολογούν, αλλά θα δανεισθούν! Αν ποτέ γίνουν κυβέρνηση θα δανειστούν πολύ. Αυξάνοντας απερίσκεπτα και το έλλειμμα και τους φόρους. Επιβαρύνοντας τους Έλληνες για πολλές γενιές».

ΚΚΕ: Το ΠΑΣΟΚ βαδίζει χέρι-χέρι με τη ΝΔ

«Ο Γ. Παπανδρέου και με τη σημερινή συνέντευξη Τύπου επιχειρεί, αλλά μάταια, να συγκαλύψει τον κύριο άξονα της πολιτικής του, που είναι η στήριξη του μεγάλου κεφαλαίου», αναφέρει το ΚΚΕ σχολιάζοντας τη συνέντευξη του προέδρου του ΠΑΣΟΚ στη ΔΕΘ

«Πρόκειται για προσπάθεια συνειδητής εξαπάτησης του λαού», τονίζει το ΚΚΕ και κατηγορεί τον Γιώργο Παπανδρέου ότι υπόσχεται μερικά ψίχουλα για τους εργαζόμενους, αλλά κρύβει ότι θα διατηρήσει και θα συμπληρώσει το αντεργατικό και αντιλαϊκό έργο της ΝΔ.

«Στην ουσία επιχειρεί να καλύψει την άγρια αντιλαϊκή επίθεση που θα εξαπολύσει μετά τις εκλογές το ΠΑΣΟΚ, αν γίνει κυβέρνηση», επισημαίνει το ΚΚΕ.

«Επιβεβαιώνεται ότι το ΠΑΣΟΚ βαδίζει χέρι-χέρι με τη ΝΔ στον ίδιο δρόμο και ότι μετά τις εκλογές έρχεται θύελλα κατά του λαού. Με δυνατό ΚΚΕ ο λαός θα μπορέσει να την αντιμετωπίσει», αναφέρει μεταξύ άλλων στην ανακοίνωσή του.

ΛΑ.Ο.Σ.: Ρετρό η εμφάνιση του Γ. Παπανδρέου

Για «"ρετρό" εμφάνιση που παραπέμπει σε εμφανίσεις Ανδρέα Παπανδρέου», κάνει λόγο ο ΛΑ.Ο.Σ. σχολιάζοντας την ομιλία του Γ. Παπανδρέου στη ΔΕΘ

« Πολλά "θα" χωρίς επαρκείς εξηγήσεις. Θύμιζε τον Άνθρωπο που ταλαντευόντανε για να πετύχει τον στόχο του χωρίς να ξέρει πώς να το κάνει. Σαν νʼ αλλάζεις αλυσίδα στο ποδήλατο εν κινήσει σʼ ανηφόρα», προστίθεται στη σχετική ανακοίνωση.

ΣΥΡΙΖΑ: Aσαφείς και γενικόλογες οι τοποθετήσεις του Γ. Παπανδρέου

«Όσο και αν προσπάθησε ο κ.Παπανδρέου, μέσα από τις ασαφείς και γενικόλογες τοποθετήσεις του, δεν έπεισε πως το νέο ΠΑΣΟΚ που ευαγγελίζεται δεν είναι το ίδιο με το ΠΑΣΟΚ που ήδη γνωρίζουμε», αναφέρει σε ανακοίνωσή του το γραφείο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ σχολιάζοντας την ομιλία του προέδρου του ΠΑΣΟΚ στη Θεσσαλονίκη.

« Χωρίς συγκεκριμένες δεσμεύσεις για τους μισθούς και τις συντάξεις, για την κατάργηση συγκεκριμένων αντεργατικών και αντιασφαλιστικών νόμων, χωρίς σαφείς θέσεις για την αναγκαία φορολογική μεταρρύθμιση και με υπεκφυγές στο κρίσιμο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων, προσπάθησε να εμφανίσει ως δήθεν προοδευτική μια κατʼ ουσίαν βαθιά συντηρητική πολιτική, η οποία θα διευρύνει τις ήδη μεγάλες περιφερειακές και κοινωνικές ανισότητες», επισημαίνει ο ΣΥΡΙΖΑ και προσθέτει τα εξής:

«Η χώρα χρειάζεται σήμερα μια βαθιά αλλαγή πολιτικής με σαφείς ριζοσπαστικές δεσμεύσεις και ανατροπές και όχι αόριστες υποσχέσεις «καλύτερης διαχείρισης» ενός συστήματος -που παρακμάζει μέσα στο τέλμα και την κρίση-, όπως η τετριμμένη και κοινότυπη υπόσχεση περί «μικρού και ευέλικτου κυβερνητικού σχήματος».

ΠΗΓΗ:

Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ

FREE ATHANASIOS LEROUNIS

This is an announcement

for the teacher Athanasios Lerounis

who was kidnapped in Kalash valleys by

"Unknown" Muslims.

We call the CIVILIZED WORLD to act international pressure over the PAKISTAN and AFGANISTAN Governments

in order to act for the protection

of the GREEK TEACHER

Το παρόν αφιερώνεται
στον καθηγητή ΑΘΑΝΑΣΙΟ ΛΕΡΟΥΝΗ
που απήχθηκε από "άγνωστους" μουσουλμάνους στην πεδιάδα των Καλάς.
Καλούμε τον πολιτισμένο κόσμο να ασκήσει διεθνή πίεση
στις Κυβερνήσεις του ΠΑΚΙΣΤΑΝ και του ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ
για να ενεργήσουν αποτελεσματικά για την σωτηρία
του ΕΛΛΗΝΑ ΚΑΘΗΓΗΤΗ.

The Greek volunteer, member of the NGO, Greek Volunteers , Athanassios Lerounis was kidnapped on Tuesday morning in Kalash Valleys , northwest of Pakistan . Athanassios, worked for the construction of a three-storey building to preserve and promote the unique culture of area of the Kalash valleys. Police said he was sleeping in his room inside the Kalashadur (Cultural Centre of Kalasha) when about 20 masked gunmen broke into the building and whisked him away. A policeman deployed for his security was killed when he put up resistance.

Athanassios has been living in the valley for 15 years and working on a project for development of the Kalash community. This Greek NGO, which offers its help at the Kalasha valleys since 1999, supervises the work done from its foundation to its completion, trying to give solutions to problems on the education field, water supply, and to the health sector of both peacefully coexisting communities in the valleys.

The government had deployed five policemen for the security of Athanassios, but at the time of the incident only two of them were said to be on duty, the others having been sent on leave. Another teacher of the school, Ajmer Khan Kalash, was also inside the building, who was tied to a pillar by rope.

The valley is adjacent to the Nooristan area of Afghanistan and it is believed that he has been taken to Nooristan.