Σιγή ιχθύος από το υπουργείο Παιδείας στην έκκληση των 4.000 φιλολόγων
Φαίνεται ότι οι αρμόδιοι του υπουργείου Παιδείας έχουν χαράξει τη δική τους ρότα στις εδώ και καιρό κυοφορούμενες αλλαγές στα αναλυτικά προγράμματα της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.
Οι πληροφορίες που κατά καιρούς διαρρέουν είναι άκρως ανησυχητικές για την τύχη μαθημάτων που είναι οι ακρογωνιαίοι λίθοι του εκπαιδευτικού μας συστήματος, όπως η Ιστορία και τα Αρχαία Ελληνικά. Ενδεικτική είναι άλλωστε η σιγή ιχθύος που τηρούν οι αρμόδιοι και η πολιτική ηγεσία, οι οποίοι δεν καταδέχθηκαν ούτε να απαντήσουν στην κοινή πρωτοβουλία της Ελληνικής Γλωσσικής Κληρονομιάς και της Εταιρείας Ελλήνων Φιλολόγων, με ένα κείμενο που συγκέντρωσε πολλές υπογραφές από ευαισθητοποιημένους πολίτες και δημοσιεύθηκε στο «ΠΑΡΟΝ» πριν από λίγους μόλις μήνες.
Στο ψήφισμα που απέστειλε στην ηγεσία του υπουργείου η Εταιρεία Ελλήνων Φιλολόγων (εκπροσωπεί πάνω από 4000 φιλολόγους όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης) ζητάει, εν τέλει, το αυτονόητο: Να συμμετάσχει ενεργά στον διάλογο ως άμεσα ενδιαφερόμενος επιστημονικός φορέας. Ελπίζουμε η έκκληση αυτή να μην πάει σε ώτα μη ακουόντων.
Ο αγώνας που ξεκίνησε η μεγάλη Ζακλίν ντε Ρομιγύ για την ενίσχυση της αρχαίας ελληνικής γλώσσας ας συγκινήσει και το παράδειγμά της ας το ακολουθήσουν όσοι χαράσσουν εκπαιδευτική πολιτική στη χώρα που γέννησε τις ανθρωπιστικές σπουδές.
Στο ψήφισμα η Εταιρεία Ελλήνων Φιλολόγων:
«Εκφράζει την πλήρη αντίθεσή της για την ένταξη του μαθήματος της Ιστορίας και των Αρχαίων Ελληνικών στα μαθήματα επιλογής και όχι στα υποχρεωτικά για όλα τα Ελληνόπουλα.
Η Γενική Παιδεία στην Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση πρέπει να λαμβάνει υπ' όψιν και να επιβεβαιώνει τις βασικές συνιστώσες του Ελληνικού Πολιτισμού, δηλαδή την Γλώσσα, την Λογοτεχνία και την Ιστορία.
Ιδιαίτερα η σπουδή της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας και Γραμματείας αποτελεί αναντικατάστατη μορφωτική πηγή για την νέα γενιά και γενικότερα για τον σκεπτόμενο και δημιουργικό πολίτη κάθε εποχής, με την προβολή υποδειγματικών μορφών, αλλά και με την υπόδειξη του τρόπου αντιμετωπίσεως των ουσιαστικών και διαχρονικών προβλημάτων του Ανθρώπου, του Κόσμου και της Ζωής.
Με την απουσία συνεπώς των προαναφερθέντων γνωστικών αντικειμένων πλήττεται καίρια η ανθρωπιστική παιδεία, η οποία καλλιεργείται ευρύτατα σε όλον τον κόσμο.
Επίσης περιθωριοποιείται η διδασκαλία αυτών των μαθημάτων, η οποία διαπλάθει ολοκληρωμένες προσωπικότητες πολιτών, ενισχύει την ελληνομάθεια και την γλωσσομάθεια, και συμβάλλει στην ουσιαστική κατανόηση των θετικών επιστημών.
Η διατήρηση της Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας στα υποχρεωτικά μαθήματα είναι μέτρο ορθό, παιδευτικά χρήσιμο και ωφέλιμο, το οποίον όμως αξιοποιείται πλήρως με την παράλληλη διδασκαλία της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας και Γραμματείας».
Οι πληροφορίες που κατά καιρούς διαρρέουν είναι άκρως ανησυχητικές για την τύχη μαθημάτων που είναι οι ακρογωνιαίοι λίθοι του εκπαιδευτικού μας συστήματος, όπως η Ιστορία και τα Αρχαία Ελληνικά. Ενδεικτική είναι άλλωστε η σιγή ιχθύος που τηρούν οι αρμόδιοι και η πολιτική ηγεσία, οι οποίοι δεν καταδέχθηκαν ούτε να απαντήσουν στην κοινή πρωτοβουλία της Ελληνικής Γλωσσικής Κληρονομιάς και της Εταιρείας Ελλήνων Φιλολόγων, με ένα κείμενο που συγκέντρωσε πολλές υπογραφές από ευαισθητοποιημένους πολίτες και δημοσιεύθηκε στο «ΠΑΡΟΝ» πριν από λίγους μόλις μήνες.
Στο ψήφισμα που απέστειλε στην ηγεσία του υπουργείου η Εταιρεία Ελλήνων Φιλολόγων (εκπροσωπεί πάνω από 4000 φιλολόγους όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης) ζητάει, εν τέλει, το αυτονόητο: Να συμμετάσχει ενεργά στον διάλογο ως άμεσα ενδιαφερόμενος επιστημονικός φορέας. Ελπίζουμε η έκκληση αυτή να μην πάει σε ώτα μη ακουόντων.
Ο αγώνας που ξεκίνησε η μεγάλη Ζακλίν ντε Ρομιγύ για την ενίσχυση της αρχαίας ελληνικής γλώσσας ας συγκινήσει και το παράδειγμά της ας το ακολουθήσουν όσοι χαράσσουν εκπαιδευτική πολιτική στη χώρα που γέννησε τις ανθρωπιστικές σπουδές.
Στο ψήφισμα η Εταιρεία Ελλήνων Φιλολόγων:
«Εκφράζει την πλήρη αντίθεσή της για την ένταξη του μαθήματος της Ιστορίας και των Αρχαίων Ελληνικών στα μαθήματα επιλογής και όχι στα υποχρεωτικά για όλα τα Ελληνόπουλα.
Η Γενική Παιδεία στην Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση πρέπει να λαμβάνει υπ' όψιν και να επιβεβαιώνει τις βασικές συνιστώσες του Ελληνικού Πολιτισμού, δηλαδή την Γλώσσα, την Λογοτεχνία και την Ιστορία.
Ιδιαίτερα η σπουδή της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας και Γραμματείας αποτελεί αναντικατάστατη μορφωτική πηγή για την νέα γενιά και γενικότερα για τον σκεπτόμενο και δημιουργικό πολίτη κάθε εποχής, με την προβολή υποδειγματικών μορφών, αλλά και με την υπόδειξη του τρόπου αντιμετωπίσεως των ουσιαστικών και διαχρονικών προβλημάτων του Ανθρώπου, του Κόσμου και της Ζωής.
Με την απουσία συνεπώς των προαναφερθέντων γνωστικών αντικειμένων πλήττεται καίρια η ανθρωπιστική παιδεία, η οποία καλλιεργείται ευρύτατα σε όλον τον κόσμο.
Επίσης περιθωριοποιείται η διδασκαλία αυτών των μαθημάτων, η οποία διαπλάθει ολοκληρωμένες προσωπικότητες πολιτών, ενισχύει την ελληνομάθεια και την γλωσσομάθεια, και συμβάλλει στην ουσιαστική κατανόηση των θετικών επιστημών.
Η διατήρηση της Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας στα υποχρεωτικά μαθήματα είναι μέτρο ορθό, παιδευτικά χρήσιμο και ωφέλιμο, το οποίον όμως αξιοποιείται πλήρως με την παράλληλη διδασκαλία της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας και Γραμματείας».
Πηγή:
http://www.paron.gr/v3/new.php?id=62942&colid=37&catid=33&dt=2011-01-09&search=%E1%F1%F7%E1%E9%E1+%E5%EB%EB%E7%ED%E9%EA%E1
http://olympostm.blogspot.com/2011/01/4000.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου